แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1058

“นาย นายฆ่าคน！” เซินกงหมิงสมกับที่เป็นคุณชายของตระกูลใหญ่ ซึ่งเคยเห็นอะไรมาเยอะ แม้ในใจจะกลัว แต่ยังคงไม่สูญเสียอาการ

เฉินโม่ไม่ได้สนใจเขา แต่กลับมองไปทางหานทง

หานทงรู้สึกว่าตัวเองเหมือนกับถูกสัตว์ที่ดุร้ายจ้องมอง ขนลุกซู่ไปทั้งตัว

“นาย นายคิดจะทำอะไร?” หานทงถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

เฉินโม่ที่ใบหน้าไร้ความรู้สึก กล่าวอย่างเย็นชา “ตอนนั้นที่โครงการแลกเปลี่ยนที่ยานจิง ฉันปล่อยแกไปแล้วครั้งหนึ่ง คิดไม่ถึงว่าแกไม่เพียงแต่ไม่สำนึก ยังจะมาแก้แค้นฉัน สิ่งที่น่าโกรธกว่านั้นก็คือ นายกล้าทำร้ายเพื่อนของฉัน！”

“วันนี้ ฉันจะตีขานายให้หัก เพื่อเอาไว้เตือนคนอื่น！”

หานทงสีหน้าแย่มาก ตะโกนอย่างหวาดกลัว “ไม่！”

“ฉันรู้ตัวว่าผิดแล้ว ฉันขอโทษ นายปล่อยฉันไปเถอะ ขอร้องล่ะ！”

หานทงโขกหัวให้กับเฉินโม่ไม่หยุด เฉินโม่ฆ่าคุณฮู่โดยตรง มันได้ทำให้ลูกเศรษฐีคนนี้กลัวจนขวัญหนีดีฝ่อไปแล้ว เวลานี้ เขาไม่กล้าสงสัยคำพูดของเฉินโม่เลย อย่าบอกว่าตีให้ขาหักเลย ต่อให้เฉินโม่จะเอาชีวิตของเขา เขาก็ไม่สงสัยเลย

“มาขอร้องในเวลานี้ มันสายไปแล้ว！”

พูดจบ เฉินโม่ก็ยื่นมือชี้ออกไป กระแสพลังทิพย์สองสายพุ่งออกมา และรูเล็กๆ สองรูก็ปรากฏขึ้นที่หัวเข่าของหานทง เลือดไหลออกมาอย่างไม่หยุด

“อ้า！”

หานทงกรีดร้องอย่างโหยหวน ทรุดตัวลงกับพื้น กอดขาและกลิ้งไปกับพื้น ดูน่าสังเวชยิ่งนัก

นักศึกษาในห้องโถงดูหวาดกลัว เซินกงหมิงนั้นถึงกับกลืนน้ำลาย เผยให้เห็นถึงความสยอดสยองในแววตา

เฉินโม่ที่สีหน้าเรียบเฉย ไม่ยินดียินร้าย สายตามองไปทางเซินกงหมิง “อาศัยที่ฉันไม่อยู่ มารังแกเพื่อนของฉันถึงที่ วันนี้จะทำให้ขาของนายหักหนึ่งข้าง เพื่อให้นายจำไว้เป็นบทเรียน”