บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 570

　　สวีฝู

จอมเวทคนนั้นที่ออกทะเลเพื่อหายาอายุวัฒนะให้กับจักรพรรดิจิ๋นซีฮ่องเต้ผู้ยิ่งใหญ่ แต่ไม่เคยกลับมา ?

นี่มันไร้สาระเกินไป !

ฉินเทียนเต็มใจที่จะเชื่อว่า ชายชรากำลังหลอกเขา เพราะก่อนหน้านี้เขาถามหลายครั้ง ชายชราไม่ได้พูดอะไร เมื่อตามถาม เขาก็บอกไม่รู้เหมือนกัน

ครั้งนั้น เป็นชายชราที่ดื่มมากเกินไป ฉินเทียนใช้โอกาสนี้เพื่อกำหนดคำพูดของเขา

หลังจากนั้นฉินเทียนขอหลักฐานอีกครั้ง แต่ชายชรายืนกรานปฏิเสธ อีกทั้งยังเล่นโกงกับตัวเอง

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ฉินเทียนก็ตระหนักได้ว่า ตัวเองค่อนข้างคิดถึงชายชราบ้างแล้ว

ไม่รู้ว่าตอนนี้เขาเป็นอย่างไรบ้าง ถ้ามีเวลา ควรจะกลับไปหาเขาไหม ?

ในเวลานี้ เสียงฝีเท้าด้านนอกประตู ขัดจังหวะความคิดของเขา

เขาสามารถฟังรู้ได้ว่า นั่นคือเถียหนิงซวง น่าจะมาเชิญตัวเองไปร่วมงานเลี้ยงฉลอง

แต่หลังจากที่เธอเดินมาถึงที่ประตูแล้ว เป็นเวลานนาก็ไม่เคาะประตู ดูเหมือนกำลังลังเล กลัวรบกวนตัวเอง

ฉินเทียนถอนหายใจ ขจัดความคิดที่คลุมเครือเหล่านั้น ยืนขึ้นและเดินไปที่ประตู

เมื่อเปิดประตู เถียหนิงซวงแต่งตัวออกใหม่แล้ว และกำลังยกมือขึ้นเพื่อเคาะประตู

เมื่อเห็นฉินเทียน ดวงตาของเธอก็เป็นประกาย

“พี่เทียน พี่เป็นยังไงบ้าง ? ”

“พวกเขาบอกว่า ได้เวลาไปงานเลี้ยงฉลองแล้ว ทุกคนมาถึงแล้ว ”

“แต่ว่า ถ้าหากคุณรู้สึกไม่สบาย พวกเราก็ไม่ต้องไปแล้ว ”

ฉินเทียนยิ้มและพูดว่า “ฉันสบายดีแล้ว ”

“คุณบอกทุกคน ว่ารอสักครู่ ฉันจะไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ”

วิ่งไปมาทำงานหนักทั้งวัน แม้ว่าตอนนี้เขาจะได้พลังวิญญาณกลับคืนมาแล้ว แต่เขาก็ไม่สามารถสวมเสื้อผ้าของเขาได้จริง ๆ

“ตกลง ฉันจะรอคุณ” เถียหนิงซวงยิ้มอย่างอ่อนหวาน

ฉินเทียนใช้เวลามากกว่าสิบนาทีในการอาบน้ำเย็น จนเขารู้สึกสดชื่น

สวมชุดเสื้อคลุมจีนสีดำที่เหมาะสม เมื่อเขาออกมาจากห้องนอน เถียหนิงซวง ซึ่งกำลังนั่งกินแอปเปิลอยู่ในห้องนั่งเล่นก็สติหลุดไปเลย

“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ? ” ฉินเทียนยังคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติ

เมื่อสติของเถียหนิงซวงกลับมา เธอหน้าแดงพูดว่า “ไม่มีปัญหาอะไร”

“ผู้นำของเราหล่อจริง ๆ”

“พี่เทียน รีบไปกันเถอะ ! ”

　　……

จวี้อี้ถัง !

จวี้อี้ถังคนปัจจุบันนี่สิ ถึงจะคู่ควรกับชื่อ จวี้อี้ถัง ในความหมายที่แท้จริง !

นักธุรกิจและคนใหญ่คนโตของเจ็ดเมืองทางใต้รวมตัวกัน

โต๊ะพร้อมแล้ว อาหารก็พร้อมหมดแล้ว

เติมไวน์ให้เต็ม

แต่ทุกคนไม่ขยับตะเกียบเลย พวกเขาไม่มีความปรารถนาที่จะกินหรือดื่ม

ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่นั่ง พวกเขาทั้งหมดยืนอยู่ด้านข้าง และสายตามองออกไปข้างนอกอย่างโหยหา

ที่นั่งหลักตรงกลางโต๊ะยังว่างอยู่ และเจ้าของตัวจริง ก็ยังมาไม่ถึง

เมื่อฉินเทียนนำองค์กรคำสาปสวรรค์และเถียหลินเฟิงและเหล่าเจ้านายจากหลงเจียงปรากฏตัว ภายในห้องโถงก็เดือดขึ้นมา

“ยินดีต้อนรับผู้นำใหญ่ ! ”

“ผู้นำฉินหล่อมากเลย ! ”

“ผู้นำฉินเชิญนั่งครับ ! ”

ฟังเสียงภูเขาและคลื่นสึนามิ มองหน้าเขาอย่างกระตือรือร้น และทันใดนั้นฉินเทียนก็เคลื่อนไหว

เขาถูกปฎิเสธจากครอบครัวตั้งแต่ยังเด็ก และสิ่งที่เขาปราถนามากที่สุดก็คือความอบอุ่นจากญาติพี่น้องของเขา

ความอบอุ่นเช่นนี้ ก่อนหน้านี้เขาสัมผัสได้จากเถ้าแก่ใหญ่ และสัมผัสได้จากเหล่าพี่น้องในวิหาร

ต่อมา ในที่สุดก็รู้สึกถึงมันจากซูซูและหยางยู่หลัน

และในตอนนี้ เขาได้รู้สึกอีกครั้ง จากเหล่าสหายเหล่านี้

มันเป็นสิ่งล้ำค่าจริง ๆ

สิ่งนี้ทำให้เขาเชื่อมั่นอีกครั้งว่าการเลือกของตัวเองนั้นไม่ผิด

ผู้นำคนนี้ ไม่ได้ไร้ประโยชน์

“ทุกคนไม่ต้องเกรงใจ รีบนั่งเถอะ！”

“ฉันมาช้าไปหน่อย ให้ทุกคนรอนานเลย ! ”

ล้อมรอบด้วย ลิเว่ยจง ,เจี่ยงเส้า, เฉินเถิง และคนอื่น ๆ ฉินเทียนมายังเก้าแโต๊ะตรงกลาง และนั่งลงตรงที่นั่งหลัก

โต๊ะนี้เต็มไปด้วยผู้รับผิดชอบเจ็ดเจ็ดเมืองทางใต้

ด้านซ้ายของฉินเทียนคืออานกั๋ว และด้านขวาของเขาคือหลินหลง