ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2353

สำหรับจิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างซูเฉิงเฟิง โจรตะโกนให้จับโจรเป็นเพียงกลอุบายธรรมดามากๆ

เหตุผลในการประณามและเสนอรางวัลนั้น แท้จริงแล้วเป็นการเบี่ยงเบนความสนใจของสาธารณชนให้มากที่สุด

ในมุมมองของซูเฉิงเฟิง ประชาชนคนส่วนใหญ่เป็นนกสองหัว อันที่จริงพวกเขาไม่มีความสามารถอันแข็งแกร่งที่จะแยกแยะถูกผิดได้ พวกเขาเพียงแค่อาศัยปริมาณข้อมูลที่พวกเขาได้รับ เพื่อตัดสินอย่างคลุมเครือว่าสิ่งใดถูกหรือผิด จริงหรือเท็จ

หากพวกเขารับฟังความคิดเห็นในเชิงบวกมากขึ้น พวกเขาจะรู้สึกว่าผลลัพธ์นั้นเป็นไปในเชิงบวก

แต่ถ้าพวกเขาเคยได้ยินความคิดเห็นที่เป็นปฏิปักษ์มากเกินไป พวกเขาจะรู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามพูดถูก

ตอนนี้มีคนมากมายบนอินเทอร์เน็ตที่กำลังทำการเดาแบบต่างๆ กัน ทุกคนมีปาก และทุกคนมีมือ พวกเขาสามารถพูดอะไรก็ได้บนอินเทอร์เน็ต และคาดเดาได้ทุกอย่างบนอินเทอร์เน็ต

ไม่ว่าตระกูลซูจะแข็งแกร่งเพียงใด ก็ไม่สามารถส่งผลกระทบต่อทุกคนได้

ดังนั้นสิ่งที่ตระกูลซูต้องทำตอนนี้คือ ทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อโพสต์ความคิดเห็นเพิ่มเติมที่เป็นประโยชน์ต่อตระกูลซูบนอินเทอร์เน็ต

ตราบใดที่มีความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์ต่อตระกูลซูมากพอ ความคิดเห็นและการคาดเดาที่ไม่เอื้ออำนวยต่อตระกูลซูก็ถูกครอบงำโดยธรรมชาติ

เหมือนการด่ากับใครข้างถนน ถ้าคน 10 คนด่าคุณคนเดียว คุณมีปากเดียว ยังไงก็ด่าสู้10 คนไม่ได้

แต่ถ้าหาเจอ 10,000 คนมาช่วยคุณด่า งั้นเสียงด่าของ10คนตรงหน้าก็จะจมไปเลย

ซูโสว่เต๋อได้ยินคำสั่งของพ่อ และพูดโดยไม่ลังเลทันทีว่า:"ได้ครับพ่อ! ผมจะหานักข่าวสื่อที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติม และวล็อคเกอร์ทางอินเทอร์เน็ต แล้วให้พวกเขาช่วยเราออกเสียง!"

คุณท่านใหญ่ซูพยักหน้าเบา ๆ