ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2355

เมื่อซูโสว่เต๋อออกไป ก็ไม่เจอซูจือเฟยแล้ว

เขาไล่ตามไปร้อยสองร้อยเมตร เห็นทีเขาคงจะไม่มีโอกาสไล่หลานคนนี้กลับไปได้แล้ว เขาจึงทำได้เพียงหันหลังเดินกลับไป

ระหว่างทางกลับไปห้องหนังสือของชายพ่อ ซูโสว่เต๋ออารมณ์ดีเป็นพิเศษ และเขาก็อดไม่ได้ที่จะแอบคิดในใจว่า:"โอ้ ฉันโชคดีจริงๆ กำลังกังวลว่าจะหันเหความสนใจจากพ่อได้อย่างไรดี ไอ้หนูซูจือเฟยก็บังเอิญมาสะกิดความซวยของพ่อเข้าให้ และทำให้เขาโกรธ คาดว่าตอนนี้พ่อคงคิดแต่ว่าจะสั่งสอนเขาอย่างไรดี"

ซูโสว่เต๋อแอบได้ใจ หลังจากกลับไปที่ห้องหนังสือของพ่อ เขาพูดด้วยท่าทางละอายใจว่า"พ่อครับ ไอ้หนูจือเฟย วิ่งเร็วเยี่ยงสุนัข ผมไล่ไม่ทัน......"

คุณท่านใหญ่ซูพูดอย่างเย็นชาว่า:"แกก็เป็นขยะเช่นกัน!"

พูดเสร็จ เขาก็เรียกพ่อบ้านเข้ามาทันทีและสั่งอย่างเข้มงวด:"แจ้งลูกทั้งหมด ถ้าเห็นซูจือเฟย ลูกอกตัญญู พามันกลับมารับกฎของตระกูล!"

พ่อบ้านกล้าไม่เชื่อฟังเขาได้ไง รีบโค้งคำนับทันทีแล้วพูดว่า:"นายท่านไม่ต้องห่วงครับ ผมจะไปบอกต่อเดี๋ยวนี้"

คุณท่านใหญ่ซูปัดมือ พ่อบ้านก็รีบออกไป

จากนั้น เขาพูดกับซูโสว่เต๋อว่า:"รีบไปเตรียมการประชาสัมพันธ์ในภาวะวิกฤตอย่างที่พ่อบอก ยิ่งแรงยิ่งดี! นอกจากนี้ รีบไปจินหลิงเดี๋ยวนี้! ตู้ไห่ชิงกับจือหยู อยู่ต้องเห็นคน ตายต้องพบศพ!"

ซูโสว่เต๋อรีบพยักหน้า และพูดว่า:"ผมเข้าใจแล้วครับพ่อ! คอยดูเถอะพ่อ!"

ขณะนี้ ซูจือเฟยขับรถหนีไปจากตระกูลซูแล้ว ขับไปทางสนามบิน

เขาขับรถไปด้วย ล้วงมือถือออกมาเตรียมโทรหาผู้รับผิดชอบทีมของครอบครัว

ตระกูลมีเครื่องบินส่วนตัวหลายลำ และซูโสว่เต้าเป็นเจ้าของหนึ่งลำ ตอนนี้เขาอยู่ที่ออสเตรเลีย ดังนั้นเครื่องบินส่วนตัวจึงอยู่ที่เย่นจิง