เฉินจื๋อข่ายรู้ตัวดีว่าเย่ฉางหมิ่นเกิดเรื่องขึ้นในพื้นที่ของตัวเอง ตัวเองต้องรับผิดชอบไม่มากก็น้อย
ถ้าสุดท้ายแล้ว เย่ฉางหมิ่นปลอดภัยไม่เป็นอันตราย เรื่องทุกอย่างก็จะจบลงด้วยดี แต่ถ้าเธอได้รับอันตรายจริงๆละก็ ชีวิตของตัวเองที่สุขสบายก็คงต้องจบลงอย่างแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้น ครั้งนี้คนที่ถูกลักพาตัวไปพร้อมกับเย่ฉางหมิ่น ยังมีแม่ยายของเย่เฉินด้วย
ดังนั้น เขาจึงเพิ่มคนจำนวนมากออกไปตามหา แม้แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งหมดของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงก็ออกไปตามหาด้วย เพื่อหาตัวเย่ฉางหมิ่นกับหม่าหลันให้เจอโดยเร็วที่สุด
แต่เบาะแสต้องเริ่มต้นจากร้านเสริมสวยก่อน และค้นหาอย่างละเอียดทีละนิดๆ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะค้นหาได้เจอในทันที
ในเวลานี้ เย่เฉินได้ออกจากบ้านและไปเจอเฉินจื๋อข่ายที่ร้านเสริมสวย
ตอนนี้เขากังวลสองเรื่อง เรื่องแรกคือเย่ฉางหมิ่นได้บอกฐานะของตัวเองกับหม่าหลันหรือเปล่า อีกเรื่องหนึ่งคือหม่าหลัน อาจจะโดนฆ่าแล้วก็ได้
อันที่จริงจนถึงตอนนี้ เขาไม่ได้รู้สึกว่าหม่าหลันเป็นคนในครอบครัว
เพราะหม่าหลันกลั่นแกล้งและทำให้เขาอับอายมามากกว่าสามปี แต่เธอพึ่งเปลี่ยนไปเมื่อไม่นานมานี้
ถ้าสามารถเลือกได้ เย่เฉินหวังว่าหม่าหลันจะหายไปจากโลกนี้
แต่เมื่อคิดถึงเซียวชูหรันที่เป็นภรรยาของตัวเอง เย่เฉินก็รู้สึกลำบากใจเล็กน้อย
เซียวชูหรันเป็นคนที่ใจดีมากๆ และเธอก็มีความกตัญญูต่อหม่าหลันมากๆเหมือนกัน ถ้าหม่าหลันหายตัวไปโดยไม่ทราบเหตุผล เธอคงได้รับความกระทบกระเทือนต่อจิตใจมากๆแน่นอน
ครั้งที่แล้วหม่าหลันเข้าไปในสถานกักกัน เธอแค่หายตัวไปเพียงไม่กี่วัน เซียวชูหรันกังวลมากๆ ถ้าครั้งนี้เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับหม่าหลัน เธอต้องกังวลมากกว่าครั้งที่แล้วอย่างแน่นอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน