ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1818

หงห้าตบหน้าเขาอีกครั้งและด่าทันที:"ถ้าไม่ใช่คุณคอยสนับสนุนเขาอยู่เบื้องหลัง เขาจะทำเรื่องเลวร้ายเยอะขนาดนั้นได้ยังไง? คุณคิดว่าคุณไม่ลงมือโดยตรงก็ไม่มีความผิดใช่ไหม? แต่คุณอย่าลืมนะว่าผู้บัญชาการของพวกอาชญากรนั้นๆ ทุกคนต่างเป็นอาชญากรสงครามประเภทที่หนึ่ง!"

อู๋ตงไห่รีบพูดทันที:"แต่ฉันก็ไม่ได้ทำเรื่องฟอกเงินข้ามชาติ!"

หงห้ายิ้มอย่างเย็นชา:"ฟอกเงินหรือเปล่า คุณรู้ดีอยู่แก่ใจ และพวกเราก็ตรวจสอบอย่างชัดเจนเหมือนกัน! เมื่อถึงเวลาแล้วหลักฐานทุกอย่างจะเปิดเผยต่อหน้าคุณ ฉันจะดูว่าคุณยังจะปากแข็งอีกไหม!"

เมื่อพูดจบ เขาก็โบกมือให้ลูกน้องที่อยู่ข้างๆ:"จับตัวผู้ชายคนนี้กลับไปด้วย!"

คนที่หงห้าเกลียดที่สุดในชีวิตก็คืออู๋ตงไห่

เขาจ้องมองอู๋ตงไห่และด่าอยู่ในใจ:"ไอ้สารเลวอย่างอู๋ตงไห่ เมื่อก่อนเคยส่งจางจื่อโจวและคนอื่นๆเข้าไปที่เทียนเซียงฝู่ และเกือบจะฆ่าฉันตาย! ถ้าไม่ใช่อาจารย์เย่มาช่วยฉันไว้ทัน ให้ฉันทานยาอายุวัฒนะ ฉันคงไปรายงานตัวกับยมบาลแล้ว ครั้งนี้คุณตกอยู่ในมือของฉัน ค่อยดูว่าฉันจะฆ่าคุณยังไง!"

เมื่อเห็นว่าอู๋ตงไห่ถูกคุมตัวออกไป หม่าหลันก็รีบชี้ไปที่เซียวฉางเฉียนกับเซียวไห่หลงที่นอนตายเหมือนหมาข้างถนน และถามหงห้า:"คุณตำรวจสากล พวกเขาสองคนตั้งใจลักพาตัวฉัน พวกคุณจะจับตัวพวกเขาไหม?"

หงห้าพูดเบาๆ:"เรื่องนี้...พวกเราคือองค์การตำรวจสากล ซึ่งอยู่ในสังกัดสำนักงานใหญ่กรมตำรวจอาชญากรรมเมืองเวียนนา พวกเราตามจับแค่อาชญากรข้ามชาติเป็นหลัก ส่วนอาชญากรในประเทศตัวเอง ก็มอบหมายให้ตำรวจในประเทศนั้นๆเป็นคนจัดการ!"

หม่าหลันพยักหน้าทันทีและพูดทันที:"ไม่เป็นไร!ขอแค่ส่งพวกเขาสองคนเข้าคุกตลอดชีวิตก็พอ!"

หงห้าพยักหน้าและพูด:"เรื่องนี้คุณวางใจได้ เอาอย่างนี้ละกัน ฉันจะสั่งลูกน้องไปส่งคุณที่โรงพยาบาลก่อน จากนั้นคุณก็โทรศัพท์ไปแจ้งคนในครอบครัวของคุณเอง ส่วนสองคนนี้พวกเราจะแจ้งตำรวจท้องถิ่น เรื่องนี้คุณไม่ต้องเป็นห่วง"

หม่าหลันซาบซึ้งจนน้ำตาไหลและพูดทั้งน้ำตา:"คุณตำรวจสากล งั้นรบกวนพวกคุณส่งฉันไปโรงพยาบาลเลย ขาของฉันพึ่งหายดีได้ไม่กี่วัน ตอนนี้ก็มาหักอีก เห้อ...พระเจ้า ทำไมชีวิตของฉันถึงขมขื่นอย่างนี้..."

หงห้าสั่งให้ลูกน้องที่อยู่ข้างๆ:"คุณ ขับรถไปส่งคุณผู้หญิงหม่าไปโรงพยาบาลหน่อย"

"ได้ครับหัวหน้า!"