ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1833

หลังจากที่จางกุ้ยเฟินฟังคนขับพูดจบแล้ว ก็มองไปที่รถเมอร์เซเดสเบนซ์อันหรูหราคันนี้ ก็ตื่นเต้นจนส่งเสียงโห่ และอ้าปากพูดว่า: “นายหญิงใหญ่เซียวดีกับพวกเรามากเหลือเกินจริงๆ! ตลอดชีวิตนี้ฉันก็ไม่เคยนั่งรถเมอร์เซเดสเบนซ์มาก่อนเลยนะ!”

หลี่เยว่ฉินที่ข้างๆก็อดไม่ได้ที่จะทอดถอนหายใจ: “รถที่ดีที่สุดที่ฉันเคยนั่งมา ยังเป็นตอนนั้นที่ถูกจับตัว เจ้าหน้าที่ตำรวจเป็นคนขับรถตำรวจด้วย…”

ต่งหยู้หลิงพยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า: “พี่เยว่ฉิน ฉัน…ฉันก็เหมือนกัน!”

เมื่อคนขับรถได้ยินคำพูดของพวกเธอ ก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ทั้งสามท่าน รีบขึ้นรถกันเถอะ!”

“ได้ๆๆๆ!”จางกุ้ยเฟินดึงสติกลับมาก่อน และรีบเปิดประตูด้านหลังแล้วก็นั่งลงไป

อีกสองคนก็ต้องการเบียดเสียดกันเข้าไป และคนขับรถก็รีบพูดว่า: “ที่นั่งด้านหลังของเรานั่งได้เพียงสองท่าน ดังนั้นหนึ่งในสามคนของคุณต้องนั่งข้างคนขับนะครับ!”

ในเวลานี้หลี่เยว่ฉินกำลังเปิดประตูด้านหลังอีกฝั่งหนึ่งจะเข้ามา ต่งหยู้หลิงที่ช้ากว่าไปก้าวหนึ่งก็อดไม่ได้พึมพำว่า: “รถใหญ่ขนาดนี้ ด้านหลังมีเพียงสองที่นั่งเองเหรอ? เจ้าหน้าที่ตำรวจเขาขับซันตานา ด้านหลังยังนั่งได้สามคน!”

จางกุ้ยเฟินพูดกับเธออยู่ในรถว่า: “เธอจะไปรู้บ้าอะไร ข้างในนี้ของคนอื่นเขาก็นั่งได้เพียงสองที่นั่งเท่านั้น ตรงกลางมีที่วางแขนขนาดใหญ่มาก จับแล้วให้ความรู้สึกเหมือนกับหนังจริง! โอ้โห วางแขนไว้ด้านบนนี้สบายมากจริงๆ!”

หลี่เยว่ฉินรีบนั่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “จริงเหรอ? ให้ฉันจับและสัมผัสบ้าง!”

ต่งหยู้หลิงอยู่ด้านนอกมองไปที่เบาะด้านหลังที่กว้างขวางหรูหรา และความใหญ่โตของที่วางแขนพร้อมจอ LCDและปุ่มควบคุม แล้วพูดด้วยความอิจฉาว่า: “ฉันก็อยากสัมผัสเหมือนกัน…”

หลี่เยว่ฉินโบกมือใส่เธอ: “โธ่เอ๊ย ครั้งหน้าเธอค่อยสัมผัสนะ! รีบไปด้านหน้า นายหญิงใหญ่เซียวยังรอพวกเราอยู่นะ”

ต่งหยู้หลิงไม่มีทางเลือกอื่น ทำได้เพียงไปที่ข้างคนขับรถอย่างว่าง่าย

อันที่จริงแล้วรถเมอร์เซเดสเบนซ์ก็ไม่ได้ถือว่าหรูหรา แต่ว่าก็เป็นแค่รถเบนซ์ S Classเริ่มต้นที่หนึ่งล้านเท่านั้นเอง ราคาขายไม่ถึงเศษหนึ่งส่วนห้าของรถโรลส์รอยซ์

แต่ทว่า สำหรับจางกุ้ยเฟินพวกเธอทั้งสามคนแล้ว รถคันนี้เป็นรถยนต์หรูหราชั้นนำที่พวกเธอสามารถจินตนาการได้แล้ว

หากวางรถโรลส์รอยซ์ไว้ตรงหน้าของพวกเธอหนึ่งคัน พวกเธอก็อาจจะมองไม่ออก