หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 254

บทที่ 254 อาชญากรโรคจิต

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่สวน หัวใจของลู่เสี้ยงหยางก็สั่นไหว แย่แล้วสิ ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่เลย

กลิ่นน้ำหอมที่ติดตัวเขาต้องเป็นของหานปิงหานแน่

ไม่คิดเลยว่าจมูกของผู้หญิงจะรับกลิ่นได้ดีขนาดนี้ พูดตามความจริง แม้แต่ลู่เสี้ยงหยางก็ยังไม่ได้กลิ่นนี้เลย

“ไม่มีหรอกมั้ง คุณคิดไปเองหรือเปล่า?” ลู่เสี้ยงหยางยิ้มพูด ได้แต่หวังให้เรื่องนี้ผ่านไปโดยเร็วที่สุด

เย่สวนยิ้มอย่างเย็นชา “กลิ่นน้ำหอมที่ติดตัวคุณเป็นผลิตภัณฑ์ใหม่รุ่นที่ห้าของ Chanel โดยปกติแล้วผู้หญิงจะเลือกใช้ในตอนที่ออกไปที่สาธารณะ เรื่องน้ำหอมของผู้หญิงคุณคิดว่าคุณมีความรู้มากกว่าฉัน หรือว่าฉันมีความรู้มากกว่าคุณ?”

ลู่เสี้ยงหยางถึงกับพูดไม่ออก แต่ในไม่ช้าไหวพริบของเขาก็ทำงาน “ก็คืนนี้ผมออกไปเดินเล่น ขากลับขึ้นรถบัส ในรถค่อนข้างแออัดด้วย ผมว่าต้องเป็นกลิ่นน้ำหอมของผู้หญิงคนนั้นบนรถบัสแน่เลย”

“แน่ใจนะ?” เย่สวนจ้องเข้าไปในดวงตาของลู่เสี้ยงหยาง ดูเหมือนว่าเธอจะเห็นอะไรบางอย่างนัยน์ตาเขา

“แน่นอนสิ เรื่องแบบนี้ผมยังต้องโกหกคุณด้วยเหรอ?” ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้าอย่างจริงจัง เป็นการโกหกที่เรียบเนียนอย่างที่สุด

เย่สวนจ้องหน้าลู่เสี้ยงหยางอยู่สักพัก แต่เธอก็ไม่เห็นความผิดปรกติใดๆ ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะเชื่อคำโกหกของลู่เสี้ยงหยาง

เป็นค่ำคืนที่แสนเงียบอีกคืน

จนเช้าวันที่สอง

ลู่เสี้ยงหยางตื่นแต่เช้าแล้วไปทำอาหารให้เย่สวนกับหลิวจิ้ง ในเวลานี้เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เมื่อหยิบโทรศัพท์ออกมาก็เห็นเป็นสายเรียกเข้าจากหวังเสว่

ลู่เสี้ยงหยางรับสายแล้วถามเขาว่า “คุณเจ้าหน้าที่หวังติดต่อผมแต่เช้ามีธุระอะไรเหรอครับ?”

น้ำเสียงของหวังเสว่ในสายค่อนข้างตื่นเต้น “ลู่เสี้ยงหยาง คุณรีบเข้ามาที่สถานีตำรวจหน่อย เราพบผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมต่อเนื่องแล้ว อีกสักพักก็จะเริ่มทำการสอบปากคำเขา”

“ได้ครับ ผมจะเข้าไปเดี๋ยวนี้เลยครับ” ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้าแล้วกดวางสายลง จากนั้นเตรียมตัวออกไปที่สถานีตำรวจ

ยี่สิบนาทีต่อมา ลู่เสี้ยงหยางได้เดินทางมาถึงสถานีตำรวจปินเหอ

เสี่ยวหม่าหนึ่งในสมาชิกของทีมอาชญากรรมร้ายแรงได้มารอลู่เสี้ยงหยางที่หน้าประตู เมื่อเห็นลู่เสี้ยงหยางลงจากรถ เขาก็พาลู่เสี้ยงหยางเข้าไปในห้องสอบสวนทันที

ในขณะนี้ หวังเสว่ยืนอยู่หน้ากระจกด้านเดียวของห้องสอบสวน

กระจกบานนี้สามารถมองเข้าไปด้านในของห้องสอบสวนได้ แต่จะมองออกมาจากด้านในห้องไม่ได้

“ถึงแล้วเหรอคะ” เมื่อเห็นลู่เสี้ยงหยาง หวังเสว่ก็กล่าวทักทายด้วยความนับถือ เธอต้องยอมรับว่า เพราะการให้ข้อมูลของลู่เสี้ยงหยาง เธอถึงจับผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมต่อเนื่องคนนี้ได้

ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้าตอบ “ขอดูข้อมูลของผู้ต้องสงสัยหน่อยครับ”

หวังไสว่จึงรีบยื่นแฟ้มในมือให้กับลู่เสี้ยงหยาง

ลู่เสี้ยงหยางรับแฟ้มมาแล้วเปิดอ่านคร่าวๆ จากนั้นก็ปิดแฟ้มนั้น

เขาพอเข้าใจสำหรับผู้ต้องสงสัยคนนี้แล้ว

ผู้ต้องสงสัยมีชื่อว่าหวงต้าจู้ เป็นชาวเมืองไท่ผิง อายุ 35 ปี เขาเคยทำงานในโรงงานเหล็กในเมืองไท่ผิง แต่งงานเมื่อ 5 ปีที่แล้ว แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เขาใช้ชีวิตคู่เพียงระยะเวลาครึ่งปีก็ต้องหย่าร้างกัน หลังจากนั้นมาเขาก็ใช้ชีวิตตัวคนเดียว

ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้า เขารู้สึกว่าหวงต้าจู้คนนี้เป็นผู้ต้องสงสัยที่สอดคล้องกับการอนุมานของเขามากที่สุด