เมียนอกใจ นิยาย บท 1

ตอนที่ 1

‘ดูเหมือนความรักของนางแบบสาวกับมหาเศรษฐีหนุ่มกำลังไปได้สวย เมื่อนางแบบสาวเปิดปากบอกข่าวดีว่าเร็วๆ นี้เศรษฐีหนุ่มจะพาไปเปิดตัวกับมารดาที่เมืองไทย’

“ฉันไม่เคยบอกสักคำว่าอยากเจอ” สิ้นเสียงทรงอำนาจแท็บเล็ตที่เลขาส่งให้อ่านก็ถูกวางกระแทกลงบนโต๊ะทำงานตัวใหญ่ พร้อมสีหน้าไม่สบอารมณ์ของเจ้าของห้องทำงาน

“คุณท่านจะให้ทำยังไงคะ” สุรีย์ เลขาวัยสี่สิบสองเอ่ยถาม หลังชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งว่าจะถามดีหรือไม่

“ฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกัน” พูดจบก็ลุกขึ้นเดินไปมาพร้อมสีหน้าครุ่นคิด

“บ้างทีคนนี้คุณมิกอาจรักจริงหวังแต่งก็ได้นะคะคุณท่าน เพราะถ้าไม่รักจริงคงไม่ถึงขั้นพามาพบคุณท่าน”

“ฉันไม่เอาผู้หญิงคนนี้หรอก โหวงเฮ้งไม่ดีสักนิด แต่งกันไปก็คงไปกันไม่รอดหรอก”

เมื่อเจอแบบนี้เข้าไปสุรีย์ก็หมดคำจะพูด เลยได้แต่เงียบและรอคำสั่งจากเจ้านาย

“สุรีย์”

“มีอะไรคะคุณท่าน”

“โทรตามหนูเมมาพบฉัน”

“ตอนนี้เลยเหรอคะ”

“รอให้หนูเมเลิกงานก่อน แต่เธอโทรไปบอกหนูเมให้แจ้งทางร้านไว้ เพราะอาทิตย์หน้าฉันจะให้หนูเมเดินทางไปฮ่องกง” คุณท่าน หรือ มาดามลาวัลย์ ที่แต่งงานกับหนุ่มฮ่องกง และสร้างรากฐานจนร่ำรวย แต่ชีวิตก็แปรเปลี่ยนเมื่อสามีคู่ทุกข์คู่ยากจากไป ธุรกิจที่สร้างไว้ตนจึงดูแลต่อด้วยสองมือและเลี้ยงดูลูกๆ ทั้งสามคนจนเติบใหญ่ คนโตดูแลธุรกิจของครอบครัวที่ฮ่องกง คนที่สองเป็นหญิงแต่งงานออกไปมีครอบครัว ใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกา ส่วนคนเล็ก โชคร้ายเสียชีวิตก่อนวัยอันควร ผู้เป็นแม่จึงเป็นห่วงชีวิตลูกชายคนโตมาก ที่ทำแต่งานจนไม่คิดสร้างครอบครัว ครั้นพอจะสร้างครอบครัวกลับไปคว้าเอานางแบบ ที่มีแต่ข่าวคราว ช่างไม่เหมาะสมกันเสียจริงๆ

“คุณท่านคะ” สุรีย์เอ่ยเรียกเมื่อเจ้านายนิ่งเงียบไป

“เธอมีอะไรเหรอ”

“คุณท่านมีอะไรจะใช้สุรีย์อีกหรือเปล่าคะ”

“ไม่มีแล้ว แต่เธออย่าลืมโทรไปบอกหนูเมล่ะ หนูเมจะได้แจ้งทางร้านไว้” คนเป็นนายกำชับ เพราะไม่อยากให้เกิดความเสียหายกับร้านของเด็กในอุปการะของตน ที่ร่วมหุ้นกับเพื่อนสนิทเปิดร้าน และตอนนี้กำลังไปได้ดีทีเดียว

“ไม่ลืมค่ะ” สุรีย์กล่าวจบแล้วก็เดินออกจากห้องทำงานของผู้เป็นเจ้านาย แล้วโทรหาเมลดา เด็กสาวที่มาดามลาวัลย์อุปการะไว้ตั้งแต่อีกฝ่ายอายุได้สิบขวบ หลังจากพ่อกับแม่ถูกฆ่าตาย จากคนเสพยา ข่าวนี้แพร่กระจายไปทั่ว ตัวเด็กสาวเองทางญาติก็ไม่พร้อมดูแล มาดามลาวัลย์จึงยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ ส่งเสียเลี้ยงดูจนเติบโตเป็นสาวสะพรั่ง

******

ที่ร้านเพลินตา ร้านอาหารและเครื่องดื่ม บรรยากาศร่มรื่นใจกลางเมือง เวลานี้ผู้คนเริ่มบางตาหลังผ่านพ้นมื้อเที่ยงไป สองสาวกับอีกหนึ่งหนุ่มเพิ่งจะได้วางมือ หลังต้องวุ่นอยู่กับการทำอาหารต้อนรับลูกค้าที่เข้ามารับประทานมื้อเที่ยง

“พี่เมคะ โทรศัพท์ค่ะ” เสียงของเด็กในร้านร้องบอก พร้อมกับยื่นโทรศัพท์มือถือที่เจ้าของวางไว้หน้าเคาเตอร์เก็บเงินส่งให้

“ขอบใจจ้ะ” เมลดา กานต์ธนรัตน์ หรือ เม สาวสวยวัยยี่สิบสาม ยิ้มและขอบคุณเด็กในร้าน ก่อนจะมองหน้าจอ พอเห็นเป็นเบอร์เลขาของผู้มีพระคุณก็รีบรับสายพร้อมกับเดินเลี่ยงออกมาคุยโทรศัพท์ด้านหลังร้าน

“คุณท่านจะให้เมไปฮ่องกงเหรอคะ”

“ใช่จ้ะ แล้วคุณท่านสั่งให้พี่มาบอกหนูเมด้วยว่าให้หนูเมแจ้งกับเพื่อนๆ เอาไว้ด้วย พี่เดาว่าคงไปนานน่าดู ยังไงหนูเมก็บอกเพื่อนๆ ไว้นะ”

“ค่ะพี่สุรีย์”

“แล้วพวกเสื้อผ้าก็เตรียมไปด้วยนะ หลายๆ ชุดหน่อยก็ดี”