ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1813

เมื่อเซียวไห่หลงได้ยินคำพูดเหล่านี้เขาเกือบจะสติแตกเลย!

เขามองเห็นบอดี้การ์ดหลายๆคนของอู๋ตงไห่เดินมาหาตัวเอง เขาหวาดกลัวจนเดินถอยหลัง และตะโกนด้วยความประหม่า:"ประธานอู๋ คุณจะทำอะไรเหรอ! พวก...พวกเราทำทุกอย่างเพราะคุณ...คุณไม่รับน้ำใจของพวกเราก็ไม่เป็นไร แต่ทำไมคุณต้องหักแขนทั้งสองข้างของฉันด้วย?"

อู๋ตงไห่โกรธจัดและด่าออกมาทันที:"แม่งเอ๊ย ถ้าคุณยังกล้าพูดว่าทำเพื่อฉัน ฉันจะหักขาทั้งสองข้างของคุณด้วย!"

เซียวไห่หลงหวาดกลัวมากๆ ยังไม่ทันได้หนีได้ไกล เขาก็ถูกบอดี้การ์ดร่างใหญ่หลายๆคนกดไว้กับพื้น

บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างๆของอู๋ตงไห่ไม่ใช่คนที่ต่อกรได้ง่าย เมื่อเจ้านายสั่งการ พวกเขาจะไม่ลังเลเลย

ดังนั้น เมื่อเซียวไห่หลงโดนกดไว้ที่พื้น ก็มีคนหยิบก้อนอิฐขึ้นมาจากพื้นทันที และใช้ก้อนอิฐทุบไปที่ไหล่ของเขา

เซียวไห่หลงร้องด้วยความเจ็บปวด ยังไม่ทันที่เขาจะกรีดร้องจบ ไหล่อีกข้างหนึ่งก็มีอาการเจ็บปวดอย่างรุนแรง ความเจ็บปวดเหล่านี้ทำให้เขาเกือบจะหมดสติ

เมื่อเซียวฉางเฉียนเห็นว่าลูกชายตัวเองถูกทำร้ายจนอยู่ในสภาพน่าสังเวช เขาก็รีบอ้อนวอนทันทีและพูดว่า:"ประธานอู๋...ประธานอู๋! ลูกชายของฉันทำเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะหวังดีกับคุณ ถึงแม้ความหวังดีนี้จะกลายเป็นเรื่องไม่ดี คุณก็ไม่ควรทำกับเขาแบบนี้..."

อู๋ตงไห่กัดฟันตัวเองและด่า:"พวกคุณสองพ่อลูกพูดมากเกินไปแล้ว! พวกเจ้ามานี่ จัดการหักแขนทั้งสองข้างของเขาด้วย!"

อู๋ตงไห่ในเวลานี้ เขารู้อยู่แก่ใจว่าเรื่องนี้ไม่สามารถปิดบังได้ ดังนั้นเขาก็เลยเลือกที่จะอยู่ข้างเย่ฉางหมิ่น

เขาแค่ต้องการพิสูจน์ทุกอย่างให้เย่ฉางหมิ่นเห็นว่า ตัวเองเป็นผู้บริสุทธิ์ เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับตัวเองเลย

ดังนั้นในเวลานี้ เซียวฉางเฉียนยังกล้าพูดว่าทำเรื่องนี้เพราะหวังดีกับเขา นี่ไม่ใช่การใส่ร้ายป้ายสีเขาเหรอ?

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็อย่าหาว่าเขาใจร้ายละกัน!