ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1863

เย่เฉินได้ฟังเสียงของหงห้าออก ผ่านทางลำโพงของระบบอินเตอร์คอมแล้ว

เขาคิดไม่ถึงว่า หงห้าจะมาหาตนเองถึงบ้านในเวลานี้ อีกทั้งฟังความหมายจากในคำพูดของพ่อตา ดูเหมือนยังไม่ใช่แค่เขาคนเดียว

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงลุกยืนขึ้นพร้อมกับเอ่ย “พ่อ ผมไปเปิดประตูก็แล้วกันครับ”

เซียวชูหรันเอ่ยถามขึ้นด้วยความตกใจ “เย่เฉิน ที่มาคงจะไม่ใช่คนใหญ่คนโตที่มาให้คุณดูฮวงจุ้ยเหล่านั้นหรอกมั้งคะ?”

เย่เฉินหัวเราะพร้อมกับเอ่ย “เป็นพวกเขาอย่างแน่นอน มีแต่พวกเขาถึงใส่ใจเรียกผมว่าอาจารย์เย่”

เซียวชูหรันส่ายศีรษะอย่างจนปัญญา เอ่ยแซวว่า “ยังจะอาจารย์เย่ ฉันว่าคุณคือนักล่อลวงเย่ยังพอไปกันได้หน่อย！”

เย่เฉินยักคิ้วเล็กน้อย “สามารถล่อลวงจนคนอื่นเชื่อและเลื่อมใส ก็เป็นความสามารถอย่างหนึ่ง！”

พูดจบ เขาก็ก้าวขาออกนอกประตู ผ่านลานหน้าบ้านมาถึงยังด้านหน้าประตู

ประตูใหญ่เปิดออก เย่เฉินถูกฉากที่อยู่ตรงหน้าทำให้ตกตะลึงจนตาค้างไปในทันที

ที่แท้หน้าประตูไม่ใช่แค่หงห้า เฉินจื๋อข่าย ฉินกาง หวังเจิ้งกางรวมไปถึงเว่ยเลี่ยง

ฉินกางยังพาฉินเอ้าเสวี่ยนและฉินเอ้าตงมาด้วย

หวังเจิ้งกางยังพาหวังเหวินเฟยกับหวังเหวินข่ายมา

คุณท่านซ่งที่ใบหน้าแดงชุ่มชื่นและเป็นมันวาว คิดไม่ถึงว่าก็จะมาด้วยกันกับซ่งหวั่นถิงและซ่งหรงวี่

คุณท่านซือ ซือเทียนฉีที่ดูแข็งแรงมีชีวิตชีวา ก็พาหลานสาวเฉินเสี่ยวจาวมายืนอยู่ที่ข้างกายคุณท่านซ่ง

ก็แม้แต่หลี่ไท่หลายผู้ที่รวยที่สุดในเมืองไห่ ก็พาจ้าวเห้าเพื่อนสนิทที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของเย่เฉินในปีนั้น รีบตามมาด้วยกัน และจ้าวเห้า ตอนนี้คือคนขับรถและผู้ช่วยของหลี่ไท่หลาย เงินเดือนต่อปีหลักล้าน ได้กลายเป็นคนดังที่อยู่ข้างกายของหลี่ไท่หลาย