เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 908

บทที่907 พูดเสียๆหายๆ

เย่โม่เซินมองหน้าเธออยู่ในท่าเดิม

หานมู่จื่อรู้สึกได้ว่าในแววตาของเขามีความโกรธแค้นอยู่ในนั้นด้วย เธอจึงเริ่มไม่แน่ใจ หรือว่าเธอจะพูดเล่นแรงเกินไป ทำให้เขาโมโหซะแล้ว

พอคิดได้แบบนั้น หานมู่จื่อก็ดึงชายเสื้อของเขา แล้วพูดเสียงเบา “คุณเป็นอะไรไปคะ”

เย่โม่เซินได้สติกลับมา พอเห็นแววตาที่น่าสงสารของเธอกำลังมองตนเองอยู่ ความคิดต่างๆที่อยู่ในสมองก็หายไปในพริบตา

ช่างเถอะ จะคิดเรื่องพวกนั้นไปเพื่ออะไรกัน

ขอแค่เธออยู่ข้างกายเขาก็เพียงพอแล้ว แววตาที่เธอมองมาที่เขาไม่สามารถโกหกได้ ไม่ว่าเมื่อก่อนเธอจะเคยรักใครมาก่อน ก็ไม่สำคัญ

เพียงแค่ว่า ตอนนี้เขาอิจฉาคนคนนั้นจนแทบจะบ้าอยู่แล้ว

เด็กที่อยู่ในท้อง…

ความรู้สึกถูกสัมผัสบริเวณใบหน้า ทำให้เย่โม่เซินได้สติกลับมา แล้วมองไปทางหานมู่จื่อ”คุณเป็นอะไรไปคะ เหม่อตลอดเลย หรือว่าจะเป็นเพราะคำพูดของฉันเมื่อตะกี้คะ”

เย่โม่เซินตอบกลับ “อย่าคิดมาก”

เป็นเธอที่คิดมากจริงๆเหรอ หานมู่จื่อกัดริมฝีปากล่าง “แต่ฉันรู้สึกว่า ช่วงนี้คุณดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเลย ฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่าคะ”

คงจะเป็นเพราะเธอได้ใจจนเกินไป ถึงทำให้เธอเผลอทำตัวได้ใจไป ถ้ารู้ว่าเขาไม่ชอบ เธอจะไม่ทำอย่างนี้เด็ดขาดเลย

ในขณะที่กำลังครุ่นคิด เย่โม่เซินก็ยื่นมือออกมา แล้วแตะลงบนจมูกของหานมู่จื่อเบาๆ

หานมู่จื่อมองไปทางเขา ก่อนจะได้ยินเขาพูด “อย่าคิดมากไปเองสิ ที่ผมอารมณ์ไม่ดี ก็เพราะว่าคุณต้องเข้าโรงพยาบาล คุณคิดว่าผมจะดีใจได้ยังไงกัน”

พูดแบบนี้ ดูเหมือนจะมีเหตุผล

เธอเข้าโรงพยาบาล ถูกจับตัวไป แล้วยังเกือบถูกผลักตบบันได จะให้เขาอารมณ์ดีได้ยังไงกัน

หรือว่าเธอจะคิดมากไปเอง

“รีบเก็บของ แล้วเรากลับบ้านกันเถอะ”

เย่โม่เซินเดินจูงมือเธอเข้าไปในห้องพักคนไข้

ทั้งสองคนช่วยกันเก็บของ ส้งอานได้ข่าวว่าหานมู่จื่อจะออกจากโรงพยาบาลแล้ว จึงรีบไปที่คอนโด ตั้งใจจะเข้าครัวทำอาหารบำรุงร่างกายให้หานมู่จื่อเอง

หานมู่จื่อขึ้นมานั่งบนรถ พอคิดว่าคืนนี้ก็จะเป็นวันปีใหม่แล้ว

เดิมทีวันปีใหม่ควรจะเป็นวันที่ครอบครัวได้อยู่รวมกันถึงจะถูก

แต่ตอนนี้ความทรงจําของเย่โม่เซินยังไม่กลับมา เธอจะรับเสี่ยวหมี่โต้วมาเลี้ยงฉลองด้วยก็ไม่ได้ แต่ว่า เธอล้างรูปของเสี่ยวหมี่โต้วมาใส่กรอบรูปวางไว้ในลิ้นชักแล้ว

ถ้าหากเอากรอบรูปนี้ไปด้วย ก็ถือว่าได้ฉลองด้วยกันแล้ว

ถือว่าเป็นการให้กำลังใจตัวเอง

หานมู่จื่อเอ่ยปากพูด “ฉันอยากจะกลับไปที่ห้องเช่าก่อน ได้ไหมคะ”

หลังจากที่เธอย้ายมาพักกับเย่โม่เซิน ห้องเช่าที่พักก่อนหน้านี้จึงปล่อยว่าง ข้าวของของเธอยังไม่ได้ขนย้ายออกมา ดังนั้นเธอจึงยังไม่ได้คืนห้องให้เจ้าของตึก

เย่โม่เซินพยักหน้าให้ “โอเค”หลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนเส้นทาง