เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 909

บทที่908คุณรู้ตั้งแต่แรกแล้วเหรอคะ

ผู้หญิงห้องข้างๆเห็นว่าเธอเป็นคนนิ่งเงียบ ไม่ว่าจะพูดเธอยังไง เธอก็น่าจะไม่โต้กลับ แต่ใครจะไปรู้ว่าเธอจะพูดแรงถึงขนาดนี้

พอเห็นอีกฝ่ายยืนนิ่งอยู่กับที่ พูดอะไรไม่ออก หานมู่จื่อก็เดินเข้าไปในห้อง

ผู้หญิงห้องข้างๆรู้สึกไม่สนุกแล้ว จึงถือถุงขยะเดินลงไปทิ้งข้างล่าง ตอนที่เดินมาถึงตรงบันได แล้วเห็นเย่โม่เซินยืนพิงผนังอยู่ จึงโบกมือทักทาย

แต่เย่โม่เซินกลับไม่มองเธอเลยสักนิด หญิงสาวรู้สึกไม่สนุก จึงเตรียมตัวจะเดินกลับขึ้นไปบนห้อง

“คุณครับ”

เย่โม่เซินเรียกเธอไว้

ผู้หญิงห้องข้างๆหยุดเดิน ก่อนจะหันกลับมา แล้วส่งยิ้มหวานให้เย่โม่เซิน

ผู้ชายตรงหน้าหล่อมากจริงๆ อีกทั้งยังรวยมาก ไม่รู้ว่าดีกว่าแฟนของเธอกี่ร้อยกี่พันเท่า เธอรู้สึกเสียใจจริงๆ ที่วันนี้ไม่ได้ใส่ชุดเซ็กซี่ออกมาทิ้งขยะ

ถ้าหากผู้หญิงห้องข้างๆเธอใช้รูปร่างเอาชนะใจอีกฝ่าย เธอก็ต้องทำได้เหมือนกัน และเธอก็น่าจะทำได้ดีกว่าหานมู่จื่อด้วย

เธอยิ้มเอียงอาย ก่อนจะมองหน้าเย่โม่เซินอย่างยั่วยวน

แววตาของเย่โม่เซินแข็งกร้าว ดุร้าย และคมกริบ

“จากนี้ไป ถ้าผมยังเห็นว่าคุณก่อกวนผู้หญิงของผมอีก”เขายิ้มเหี้ยม ก่อนจะแผ่รังสีอันตรายออกมารอบตัว “อย่าว่าแต่เขตสลัม คุณจะไม่มีที่ยืนในเมืองนี้อีกต่อไป คุณโชคดีมากที่ผมไม่ทำร้ายผู้หญิง แต่ผมก็ไม่ขัดข้องถ้าต้องทำ”

เย่โม่เซินพูดอย่างช้าๆ คำพูดแต่ละคำของเขา ทำให้สีหน้าเขินอายของผู้หญิงห้องข้างๆเริ่มซีดเผือด ไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีกเลย

“ไปซะ”

เย่โม่เซินตะโกนทิ้งท้าย

ผู้หญิงห้องข้างๆตกใจกลัวจนแทบจะเสียสติ เธอรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องทันที ตอนที่วิ่งขึ้นไป เธอคงสะดุดล้ม จนกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด แล้วรีบวิ่งต่อไปอีก

ส่วนภายในห้อง ตอนที่หานมู่จื่อเดินมาเปิดลิ้นชัก เหมือนได้ยินเสียงกรีดร้องดังมาจากด้านนอก เธอจึงหันไปมองเล็กน้อย แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นเสียงของใคร

หรือว่าเธอจะหูแว่วไปเอง

แต่เสียงนั่นเหมือนเสียงของผู้หญิงห้องข้างๆเธอเลย

ช่างเถอะ ยังไงเธอก็พูดไปชัดเจนแล้ว อีกฝ่ายจะเป็นยังไงก็ไม่เกี่ยวกับเธอ

หานมู่จื่อหยิบกรอบรูปที่อยู่ในลิ้นชักออกมา ข้างในกรอบรูปเป็นรูปของเสี่ยวหมี่โต้ว เธอมองรูป ก่อนจะพูดเบาๆ

“เด็กดี รอหม่ามี๊นะ หม่ามี๊ตะต้องพาแด๊ดดี้หนูกลับไปหาหนูให้ได้เลย”

พอพูดจบ หานมู่จื่อก็ลูบรูปภาพสักพัก แล้วเอาใส่ไว้ในกระเป๋า

แบบนี้ก็สมบูรณ์แบบแล้ว

หานมู่จื่อคิดในใจ ก่อนจะปิดลิ้นชัก ตอนที่ลุกขึ้นยืนเตรียมจะเดินออกไปจากห้อง เธอกลับรู้สึกปวดท้องขึ้นมา เธอตกใจจนไม่กล้าขยับตัว ได้แต่นั่งลงบนเก้าอี้ช้าๆ ก่อนจะลูบหน้าท้องตัวเองเบาๆ

“เด็กดี หนูอย่าทำให้หม่ามี๊ตกใจสิคะ วันปีใหม่แบบนี้ หนูต้องเป็นเด็กดีนะคะ หม่ามี๊… ไม่อยากไปอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว”

หานมู่จื่อลูบหน้าท้องตัวเองเบาๆ แล้วพูดปลอบลูกในท้องอย่างอ่อนโยน

เธอไม่รู้ว่าระยะครรภ์ในตอนนี้ลูกจะได้ยินที่เธอพูดหรือเปล่า แต่ตอนนี้เธอทำได้แค่นี้จริงๆ

“เด็กดี รอหม่ามี๊จัดการเรื่องราวให้เรียบร้อย แล้วหม่ามี๊จะพักผ่อนให้เยอะ หนูต้องเป็นเด็กดีนะลูก…”

ตอนที่เย่โม่เซินเดินมาถึงตรงประตู เขาได้เห็นภาพนี้พอดี

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่