ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 834

ทว่าหากเขาขัดคำสั่งของผู้สำเร็จราชการแทนฯ เขาอาจเสียชีวิตก่อนที่องค์จักรพรรดิจะสิ้นพระชนม์

สถานการณ์เวลานี้ชัดเจนมากว่าผู้ใดมีอำนาจและผู้ใดไร้อำนาจ

นายทหารรักษาพระองค์ยอมถอยกลับอย่างเงียบ ๆ “ท่านอ๋อง เชิญพ่ะย่ะค่ะ!”

มู่หรงเจี๋ยพาจื่ออันเข้ามา แล้วเดินเข้าไปในห้องโถงโดยไม่มีผู้ใดกล้าขัดขวาง

เมื่อพวกเขาเข้าไปถึงห้องบรรทม เปากงกงและลู่กงกงจึงก้าวไปข้างหน้า มองไปที่มู่หรงเจี๋ยด้วยความประหลาดใจ “ท่านอ๋อง ท่านพาคนเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร”

มู่หรงเจี๋ยกล่าว “ไม่เป็นไร เขาเป็นคนที่ข้าไว้วางใจได้ ฝ่าบาททรงเป็นอย่างไรบ้าง”

ลู่กงกงถอนหายใจด้วยใบหน้าเศร้าหมอง “พระอาการไม่ค่อยดี ย่ำแย่กว่าเดิมมาก”

มู่หรงเจี๋ยตอบรับในลำคอ จากนั้นหันไปหาจื่ออันพลางออกคำสั่ง “มอบของให้ลู่กงกง”

จื่ออันตอบรับและส่งมอบให้อีกฝ่าย

มู่หรงเจี๋ยกล่าวต่อไป “นี่คือโสมพันปี ท่านจงนำไปตุ๋นซุปให้ฝ่าบาททรงดื่ม”

ลู่กงกงยื่นมือไปรับมันไว้ ทว่าทันทีที่เขาเห็นมือของจื่ออันก็เกิดความตกใจเล็กน้อย หลังจากนั้นเมื่อเขาต้องการมองใบหน้าของจื่ออันให้ชัดเจน จื่ออันก็ก้มศีรษะลงแล้ว

ลู่กงกงผู้รู้กาลเทศะเป็นอย่างดี จึงหันไปกล่าวกับเปากงกงว่า “ออกไปเถิด ให้ท่านอ๋องได้อยู่ตามลำพังกับฝ่าบาทสักครู่”

เปากงกงก็ล่วงรู้กาลเทศะอย่างชัดเจนเช่นกัน ขานรับว่า “ขอรับ!”

มู่หรงเจี๋ยสั่งให้หมอหลวงถอนตัวออกไปเช่นเดียวกัน ภายในห้องบรรทมตอนนี้จึงมีเพียงเขาและจื่ออัน

มู่หรงเจี๋ยก้าวไปข้างหน้าเพื่อเปิดม่าน จื่ออันขยับเข้ามาใกล้ เห็นว่าองค์จักรพรรดิบรรทมอยู่ บนพระพักตร์มีจุดสีแดงจำนวนมากลามขึ้นโดยทั่ว บางจุดกลายเป็นสะเก็ดแห้ง บางจุดปูดนูนขึ้นจนสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ที่กล่าวกันว่าน่ากลัวก็เพราะจุดสีแดงเหล่านี้หนาแน่นนัก กระทั่งแทบไม่สามารถมองเห็นเค้าโครงเดิมของพระองค์อีกต่อไป