ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2696

พลั่ก!

ฮาร์วีย์กระทืบมือขวาของมิยาตะ ขยี้มันทันที

“นี่นายโง่ขนาดนั้นเลยเหรอ มิยาตะ?” ฮาร์วีย์ถามด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

“โดนตีหัวแรงไปหรือไง

“ถ้านายร้องขอความเมตตา ฉันอาจจะยอมปล่อยนายไปจริง ๆ ก็ได้

“แต่นี่นายกลับมาขู่ฉันเนี่ยนะ? อยากให้ฉันฆ่านายจริง ๆ ใช่ไหม?”

"นาย!"

สีหน้าของมิยาตะเปลี่ยนไปอย่างลนลาน หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์

เขารู้สึกได้ถึงเจตนาสังหารที่มาจากฮาร์วีย์อย่างชัดเจน

จากนั้นสายตาของฮาร์วีย์ก็จับจ้องไปที่สการ์เลตต์ และเขาก็ส่งยิ้มขี้เล่นให้เธอ

คนเหล่านี้ต้องการให้ฮาร์วีย์ตาย แต่พอมิยาตะพ่ายแพ้ เขาก็หยิบยกเรื่องความสัมพันธ์ทางการทูตมาพูดทันที...

ช่างน่าขันจริง ๆ!

เขาหรี่ตาลงมองไปยังสการ์เลตต์ซึ่งเต็มไปด้วยความชอบธรรม และพูดอย่างใจเย็นว่า “หัวหน้ากองบังคับคดีแห่งหลงเหมินนำโลงศพมา แล้วบอกว่าแม้แต่หมาของฉันเขาก็จะไม่เว้น

“แต่พอเริ่มกลับตาลปัตรเป็นแบบนี้ เธอกลับบอกให้ฉันมองภาพกว้าง ๆ?

“นี่มันไม่ตลกไปหน่อยเหรอ?

“แล้วเธอจะบอกว่าการที่มิยาตะจะฆ่าฉันนั้นนับว่าเหมาะสม แต่ถ้าฉันแตะต้องเขา แปลว่าฉันกำลังก่ออาชญากรรมอันเลวร้าย!”

สการ์เลตต์หัวเราะอย่างเย็นชากับคำพูดของฮาร์วีย์

“นายก็เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วนี่!

“ตัวตนของนายเทียบอะไรกับคุณชิโนะสุเกะไม่ได้เลย!

“ต่อให้คุณตายเป็นร้อยครั้ง ก็ไม่มีใครสน แต่คุณชิโนสุเกะจะต้องไม่เป็นอะไร!”

ใบหน้าของสการ์เลตต์เปลี่ยนเป็นรูปลักษณ์ที่ชั่วร้าย

“ฉันจะเตือนคุณเป็นครั้งสุดท้ายนะ ฮาร์วีย์ ปล่อยเขาไปเดี๋ยวนี้!

“ไม่อย่างนั้น คุณจะไม่สามารถแบกรับผลที่ตามมาไหวแน่!

"ดี! เห็นแก่เธอฉันจะปล่อยเขาไปก็แล้วกัน!”

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ ให้กับสการ์เลตต์