ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2140
ซูจือเฟยพูดอย่างโกรธเคือง: “พ่อ! เรื่องนี้คุณปู่ทำมากเกินไปแล้ว? เขาเป็นคนขายซูรั่วหลี ถ้าจะพูดเหตุผลของเรื่องนี้ เขาเป็นจิ้งจอกเฒ่าที่สามารถขายได้แม้กระทั่งหลานสาวแท้ๆ ในเวลานี้ไม่รีบคิดหาทางแก้ไขวิกฤตที่อยู่ตรงหน้า ยังถือว่าพ่อเป็นกระดานปาเป้าหมายโยนออกไป แบบนี้ไม่ว่ายังไงก็ปล่อยผ่านไปไม่ได้!”
ซูโสว่เต้าโบกมือ และพูดอย่างจริงจังว่า: “คำพูดแบบนี้ ลูกพูดที่นี่ก็แล้วไป ออกจากห้องนี้ ห้ามพูดกับใครเด็ดขาด อุปนิสัยคุณปู่ของลูกเป็นแบบนี้…”
“ในสายตาของเขา ทุกเรื่องก็สนใจผลประโยชน์ส่วนตัวก่อน ตรงหน้าผลประโยชน์ส่วนตัว ไม่มีอะไรที่เสียสละไม่ได้”
“วันนี้เขาสามารถที่จะขายรั่วหลีให้กับกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นได้ ใครจะรู้ว่าพรุ่งนี้จะขายพวกเราคนใดคนหนึ่งให้กับกลุ่มผลประโยชน์บางกลุ่มหรือเปล่า? ดังนั้นลูกอยู่ข้างกายของเขา จงจำคำเหล่านี้ไว้:ทำงานใกล้ชิดกับคนใหญ่คนโต ย่อมมีความอันตรายเหมือนกับเสือ!”
ซูจือเฟยพยักหน้าเบาๆ
ซูโสว่เต้าก็พูดอีกว่า: “ใช่แล้วจือเฟย หลังจากที่พ่อไปแล้ว ในช่วงเวลานี้ ลูกกับจือหยูอยู่แม่ของลูกด้วย และก็ช่วยพ่อขอโทษเธอด้วยและพูดดีๆด้วย ถือโอกาสรบกวนลูกช่วยพ่อจับตาดูแม่ของลูกด้วย ดูว่าเธอทำอะไรไปที่ไหนเจอใครบ้าง มีความคืบหน้าก็รีบบอกพ่อในทันที”
หลังจากที่พูดจบ เขาก็รีบอธิบายอย่างรวดเร็วว่า: “ลูกก็ไม่ต้องคิดมาก พ่อไม่ได้หมายความว่าให้ลูกช่วยพ่อสอดส่องแม่ของลูก เหตุผลหลักคือพ่อต้องการพยายามที่จะรักษาชีวิตแต่งงานของพ่อกับแม่ของลูกไว้ ก็ต้องให้ลูกช่วยเป็นสายสืบ”
ซูจือเฟยพยักหน้า: “พ่อ ผมเข้าใจแล้ว พ่อวางใจเถอะ”
หลังจากที่พูดจบ ก็รีบพูดว่า: “ใช่แล้วพ่อ แม่บอกว่าพรุ่งนี้จะไปที่เมืองจินหลิง ผมกับจือหยูก็จะไปพอดี…”
“ไปเมืองจินหลิงงั้นเหรอ?!”ซูโสว่เต้าถามว่า: “แม่ของลูกไปทำอะไรที่เมืองจินหลิง?”
ซูจือเฟยพูดอ้ำๆอึ้งๆว่า: “เอ่อ…แม่อาจจะอยากไปพักผ่อน ผมก็ไม่ค่อยรู้รายละเอียด…”
สีหน้าท่าทางของซูโสว่เต้าดูไม่ดีมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน