NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 632

“วี่เฟย ลูกเบลอไปแล้วเหรอ ทำไมลูกถึงได้ยกหน้าที่ตัวแทนประธานกรรมการให้ฉินเสี่ยวหู่ล่ะ? เขา.....เขามันชั่วช้า รู้เรื่องการบริหารบริษัทที่ไหนกัน?” พ่อของฉินวี่เฟย ก็พูดอย่างปวดหัวขึ้นมาทันที

บริษัทฉินซื่อกรุ๊ป เป็นเลือดเนื้อของนายท่านฉิน ในฐานะที่เป็นลูกชายที่นายท่านฉินพอใจที่สุด คุณพ่อของฉินวี่เฟย จะยอมทำใจให้บริษัทฉินซื่อกรุ๊ปตกไปอยู่ในมือคนสารเลวคนนึงได้ยังไงกัน?

มันต่างอะไรกับการทำลายบริษัทกันล่ะ?

พ่อของฉินวี่เฟยไม่เห็นด้วย ให้ตายยังไงก็ไม่เห็นด้วย

“น้องสาว ไม่ต้องไปกลัวมัน ที่นี่เป็นโรงพยาบาล มันไม่กล้าทำอะไรเธอหรอก” ฉินจื่อยี่พูดหึขึ้น

ถึงแม้ว่าฉินจื่อยี่กับฉินซ่างเสียนจะโดนกดลงอยู่ที่พื้น แต่พวกเขาก็ไม่ได้กลัวฉินเสี่ยวหู่

“เ**ดแม่ หุบปากไปกันให้หมด”

ไม่ง่ายเลยที่ฉินวี่เฟยจะตัดสินใจแบบนี้ ฉินเสี่ยวหู่กลัวว่าคำพูดของฉินจื่อยี่กับฉินซ่างเสียนทั้งสองคน จะทำให้ฉินวี่เฟยเปลี่ยนใจ

ฉินเสี่ยวหู่หัวเราะเหอะๆ ： “ไม่เลว ในโรงพยาบาลฉันไม่กล้าลงมือกับพวกนาย แต่ถ้าออกจากโรงพยาบาลล่ะ?”

“ฉินเสี่ยวหู่ หรือว่านายไม่สนใจกฎหมายบ้านเมืองเลยเหรอไง?” ฉินซ่างเสียนมองฉินเสี่ยวหู่อย่างเย็นชา แล้วถาม

“กฎบ้านเมือง? อะไรคือกฎบ้านเมือง?”

ฉินเสี่ยวหู่ยิ้มอย่างเยาะเย้ยแล้วพูด： “คุณอา อาคงไม่คิดว่าผมจะลงมือกับอาเอง จากนั้นก็เรียกตำรวจมาจับผมหรอกนะ?”

“ฮ่าๆ ลูกน้องของผม มีพวกไม่เสียดายชีวิต ถ้าหากพวกนายจะมาสู้กับฉัน งั้นฉันก็จะให้พวกเขาสู้ตายกับพวกนายเลย”

“ก็อย่างเช่นไอ้คนที่ขับรถชนน้องวี่เฟย เขาก็เป็นผู้ต้องหาหนีคดีมาหลายปี ถึงแม้พวกนายจะจับฉันได้ ก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันเลยแม้แต่นิดเดียว”

“แล้วก็ รถที่ชนน้องวี่เฟย เจ้าของรถชื่อว่าหวางเสี่ยวหยวน เป็นลูกน้องของคุณชายหลี่ ถึงแม้ตำรวจจะสืบความได้ ประเด็นก็จะไปตกอยู่ที่หวางเสี่ยวหยวนกับหลี่ฝาง”

อุบัติเหตุทางรถยนต์คราวนี้ ฉินเสี่ยวหู่จัดฉากได้อย่างเข้าใจรอบคอบ

“น้องวี่เฟย ที่น้องตัดสินใจเมื่อกี้ถูกต้องแล้ว ตอนนี้เธอแค่โดนชนจนขาหักไปสองข้างแค่นั้น รักษาตัวไม่กี่เดือน ก็ไม่เป็นอะไรแล้ว แต่ถ้าเธอยังดื้อด้านต่อละก็ เกรงว่าที่สูญเสีย จะไม่ใช่แค่ขาทั้งสองข้างแล้ว อาจจะเป็นใบหน้าที่งดงามของเธอ ถ้าหากถูกคนใช้มีดกรีดสักแผลสองแผล อีกครึ่งชีวิตของเธอ จะแต่งงานออกได้ยังไง? ไอ้คุณชายหลี่นั่น ยังจะเอาเธอเหรอ?”

ฉินเสี่ยวหู่ยิ้มอย่างชั่วร้าย： “มีดโกนหนวดนี่ เป็นแบบสองชั้นนะ ถึงตอนนั้น ถึงเธอจะไปศัลยกรรมก็ไม่มีประโยชน์” หลังจากถูกข่มขู่ ฉินจื่อยี่กับฉินซ่างเสียน ในที่สุดก็เงียบปาก

ก็จริง พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อกรของฉินเสี่ยวหู่เลย

วิธีการของฉินเสี่ยวหู่ มันเกินคำว่าสกปรกแล้ว

บวกกับวันนี้มู่หรงฉางเฟิงก็คอยมาเป็นแบ็คให้เขาอีก เขาจึงยิ่งป่าเถื่อนเข้าไปอีก

ฉินซ่างเสียนถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วพูดกับตัวเอง： “เวรกรรมเอ๊ย！”

“คุณอา อาไม่ต้องเสียใจ จะให้พูด พวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกัน ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ ผมจะไม่ให้พวกอาหิวตายหรือว่าต้องไปนอนข้างถนนหรอก” ฉินเสี่ยวหู่หัวเราะฮี่ๆ

“ฉินเสี่ยวหู่ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้แผนการของนายนะ นายคิดจะทำบริษัทปลอมๆ เอาบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปไปต้มตุ๋น ฉันจะบอกนายให้ ผู้ถือหุ้นเก่าแก่ของบริษัท ไม่มีทางเห็นด้วยกับนายหรอก” ฉินซ่างเสียนพูดอย่างเย็นชา

“ใช่แล้ว พวกตาแก่หัวแข็งนั่น ต้องไม่ยอมแน่ๆ อย่างที่พูด คุณอา ผมคิดว่าอาคงจะเป็นคนแรกที่ค้านผมใช่มั้ย?” ฉินเสี่ยวหู่หัวเราะฮี่ๆ พลางมองฉินซ่างเสียน แล้วพูด： “แต่ว่าอาก็คิดดีๆ ล่ะ ถ้าหากอามายั่วโมโหผม งั้นพี่รองฉินหยีหรันก็คงจะ......”

“มา คุณอา ผมจะให้อาดูอะไรดีๆ ”

ฉินเสี่ยวหู่เดินเข้าไปหาฉินซ่างเสียน และลากตัวฉินซ่างเสียนขึ้นมา

ฉินเสี่ยวหู่แรงเยอะมาก ชายวัยกลางคนอย่างฉินซ่างเสียน ถูกเขาลากตัวขึ้น มองดูแล้วไม่ได้ออกแรงอะไรเลย

ฉินจื่อยี่ลุกขึ้นและกำลังจะซัดหน้าฉินเสี่ยวหู่ แต่ฉินซ่างเสียนกลับยื่นแขนมาห้ามไว้ แล้วพูด： “พอแล้ว นายไม่ใช่คู่ต่อกรของเขา อย่ารนหาที่เลย รีบกลับไปที่ห้องพักผู้ป่วยของตัวเองเถอะ ร่างกายของนาย ยังไม่หายดีนะ”

“แต่ว่า พ่อ......” ฉินจื่อยี่กำหมัดแน่น ใบหน้าเต็มไปด้วยความโมโห