หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 143

ทุกคนที่อยู่ในงานต่างรู้แจ้งอยู่แก่ใจ แต่ไม่มีใครกล้าพูดเสียดสีกับธนพัต

ทุกคนต่างเริ่มให้คำจำกัดความต่อสาริศาใหม่อีกครั้ง และแสดงสีหน้าแววตาอิจฉากันยกใหญ่ ธนพัตปฏิบัติต่อเธอได้ดีขนาดนั้น ทั้งรักภรรยาของเขาขนาดนั้น ผู้หญิงคนนี้ช่างโชคดีจริงๆ!

สาริศาเองก็ไม่คิดเลยว่าธนพัตจะเสนอราคาประมูลที่สูงลิบลิ่วมากขนาดนี้ เขากังวลว่าคนอื่นจะประมูลเอาไปมั้ง ถือว่าเป็นแผนการฉลาดหลักแหลมทีเดียว

ทว่า 5ล้าน ราคาจะสูงไปหน่อยมั้ย

ฝูงชนต่างพูดกันหนาหู ว่ายันต์คุ้มภัยแผ่นนี้ประมูลราคาได้สูงขนาดนี้เชียว จะมีคนกล้าแข่งประมูลมั้ยล่ะ? งั้นก็คงเป็นคนบ้าตัวพ่อแล้วมั้ง? ถึงได้ใช้เงินตามอำเภอใจ

สาริศายังไม่ทันพูดขอบคุณธนพัตเลยด้วยซ้ำ จู่ๆธีภพก็เอ่ยออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

ธีภพตะโกนออกมา “5ล้าน5แสนบาท!”

ทุกคนต่างตื่นตระหนกทันที ยังมีคนบ้าตัวพ่อที่เข้ามาแย่งอีก! พระเจ้า! นี่มันเกิดอะไรขึ้น ตอนแรกมีคนเอายันต์คุ้มภัยมาประมูลก็แปลกประหลาดพออยู่แล้ว ยังมีคนแย่งการประมูลอีก!

ยันต์คุ้มภัยมันขลังขนาดนั้นจริงๆ เหรอ? ฝูงชนต่างรู้สึกไม่เข้าใจ คนในตระกูลกีรติเมธานนท์ทั้งสองคน ทำไมถึงได้ไปเกี่ยวพันกันกับยันต์คุ้มภัยที่แสนธรรมดาเช่นนี้ล่ะ?

ธีภพ คุณเป็นบ้าอะไรด้วยเนี่ย! สาริศาอดกล่าวโทษเขาไม่ได้

สาริศาเบนสายตามาที่ธนพัต เขาจะเพิ่มราคามั้ย? หรือว่าจะปล่อยไป? ในใจเธอหวังว่าเขาอย่างปล่อยไป ก็เหมือนที่เขาไม่ยอมปล่อยวางปากกาประดับเพชรด้ามนั้น อย่างนั้นการทำเช่นนี้ก็พิสูจน์ให้เห็นได้ว่าเธอกับพชิราต่างมีความสำคัญมากในหัวใจของธนพัต

การแสดงออกของธนพัตถือว่าสงบเสงี่ยมมาก สายตาของเขาจ้องมองยันต์คุ้มภัยแผ่นนั้นอย่างไม่ละสายตา และเริ่มชูป้ายประมูลอีกครั้ง

“6ล้านบาท!”

“6ล้าน5แสน!” ธีภพประมูลตามทันที ยันต์คุ้มภัยแผ่นนี้มีความสำคัญมากกับสาริศา เขาต้องปกป้องเธอ ต้องช่วยเหลือเธอ! นี่เป็นการชดใช้อย่างหนึ่งซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้มั้ง

“7ล้าน!”

“7ล้าน5แสน!”

ทั้งสองคนต่างประมูลแข่งกันอยู่ตลอดเวลา...

ทุกคนที่อยู่ในงานต่างกลายเป็นผู้ร่วมงานไปแทน โดยคอยมองคนทั้งสองที่กำลังพยายามเพิ่มราคาประมูลจนไต่ระดับสูงขึ้นเรื่อย

ช่างหรูหราโอ่อ่าเหลือเกิน! ไม่เสียแรงที่เป็นคนของตระกูลกีรติเมธานนท์! น่าจะรู้ตั้งแต่แรกว่าพวกเขาสามารถเอายันต์คุ้มภัยต่างๆ ออกมาประมูลได้ ที่แท้คนในตระกูลกีรติเมธานนท์ต่างก็ชื่นชอบยันต์ป้องกันภัยได้ขนาดนี้!

“ธีภพ คุณหยุดเถอะ!” ไรยากระซิบพูดกับเขา

ไรยาเกลียดสาริศาเข้าไส้ ของที่เธอนำมาประมูลมันเทียบชั้นยันต์กันภัยที่มารดาของสาริศาไม่ติด นี่มันเรื่องคอขาดบาดตายอะไรเนี่ย! ยันต์คุ้มภัยยังสามารถทำให้สาริศาแย่งซีนจนโดดเด่นขึ้นมาได้! ถ้ารู้แบบนี้ตั้งแต่แรก แล้วไยเธอต้องเอาสร้อยเพชรไปสับเปลี่ยนด้วยล่ะ!

แต่สิ่งที่น่าโมโหมากกว่านั้นก็คือธีภพ ที่พยายามสุดกำลังในการแข่งประมูล! เขาแสดงความจงใจออกนอกหน้าเกินไปมั้ย

แล้วเธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนล่ะ เมื่อครู่ยังกอบโกยหน้าตามาได้อยู่เลยเผลอแวบเดียวกับถูกฉีกหน้าไปแล้ว กระทั่งไรยาหน้าแตกละเอียดจนแหลกเป็นเศษซากธุลี!

พิธีกรดำเนินรายการก็เริ่มพูดน้ำไหลไฟดับอย่างตื่นเต้น เขากล่าวว่า “เป็นที่น่าตื่นใจเหลือเกินครับ! กราบขอบพระคุณคุณธนพัตและคุณธีภพทั้งสองท่านสำหรับความเมตตากรุณาในงานประมูลเพื่อการกุศลในครั้งนี้ครับ กราบขอบพระคุณจิตใจอันเมตตาปรานีของท่านประธานทั้งสองท่านด้วยครับ!”

“10ล้าน!” ธนพัตยังคงชูป้ายประมูลอย่างไม่มีท่าทีลังเลแต่อย่างใด

“โอ้ 10ล้านแล้วครับ! 10ล้านแล้ว!” มือของพิธีกรถึงกับสั่นเทาแล้ว!

มุมปากธนพัตปรากฏรอยยิ้มดูแคลนออกมาจางๆ

ธีภพ แกคิดว่าเวลานี้เป็นเวลาที่แกควรแสดงไมตรีจิตออกมางั้นเหรอ?

แกผิดแล้วแหละ! สำหรับสาริศาแล้ว แกไม่วันที่จะมีโอกาสตลอดไป!

ธนพัตเอาความอิจฉาและพลั้งพลาดของธีภพที่เกิดขึ้นในระยะนี้ โดยการระบายมันออกมาในการประมูล เขาต้องการทำลายความมั่นใจทั้งหมดของธีภพให้สิ้นซากโดยสิ้นเชิง!

ธีภพกัดฟันไว้แน่น พลางยกป้ายอีกครั้ง!