หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 150

สาริศาคิดถึงท่าทางตอนธนพัตทำงาน ตอนกินข้าว แสดงอารมณ์โกรธและดีใจตลอดการเดินทาง...

การรักคนคนหนึ่งพลันคิดถึงอย่างไม่หยุดหย่อน ตอนนี้ในหัวสมองของเธอมีแต่ธนพัต ธนพัต ธนพัต...

สาริศานั่งอยู่บนรถ และเปิดโทรศัพท์เพื่อรีเฟรซดูทวิตเตอร์พาดหัวข่าว เป็นข่าวของTNP Group มีการกดแชร์และเขียนคอมเม้นท์อีกมากมาย

บริษัทของธนพัตจะประกาศโครงการกองทุนใหม่ จำนวนตัวเลขสูงมาก แถมครั้งนี้ยังเป็นประวัติศาสตร์ครั้งแรกในถนนการเงินของเมือง S ถือว่าเป็นข่าวใหญ่โต ซึ่งประกอบไปด้วยความหมายทางการขับเคลื่อนที่สำคัญมาก

ชาวเน็ตต่างถกกันเรื่องธนพัต โดยส่วนใหญ่ต่างยกย่องเขา

[ว้าว ว้าว ว้าว ไม่เสียแรงที่เป็นTNP Group ต้องเป็นเงินก้อนใหญ่อย่างแน่นอน ถ่างตารอดูเลยแหละ!]

[ในฐานะพนักงานของ TNP Group ฉันภูมิใจสุดๆ เลย!]

[ทำยังไงดี ฉันหลงรักธนพัตเข้าแล้วสิ เขาหล่อมากเลยแหละ แถมคนเขายังฉลาดขนาดนี้ด้วย!]

[ฉันอยากได้จูบจากเขา ภรรยาของเขาช่างมีความสุขจริงๆ ที่สามารถพร่ำจูบเขาได้ทุกวัน]

สาริศาเห็นว่าสามีตนเองเก่งขนาดนี้ และแอบรู้สึกภาคภูมิใจมากอยู่ในใจ

ผู้ชายที่แสนเพียบพร้อมอย่างธนพัต แม้ว่าภายนอกจะดูหยิ่งก็ตาม แถมพูดไม่เยอะ แท้จริงแล้ว หัวใจเขาอ่อนโยนมาก

สาริศาลงจากรถด้วยความรู้สึกดีใจมาก และเดินผ่านร้านขนมหวาน จึงได้เข้าไปซื้อเค้กก้อนนึงมา เพื่อต้องการฉลองให้ธนพัต

ตอนที่สาริศาถือเค้กกลับมาบ้านนั้น ธนพัตก็เพิ่งกลับมาถึงบ้าน

แม่บ้านได้ทำอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว จากนั้นจึงเลิกงานและกลับบ้านไป

ธนพัตถามสาริศา “มีเรื่องอะไรเหรอ ถึงได้ดีใจจนไปซื้อเค้กกลับมาด้วยครับ?”

สาริศายิ้มตอบ “วันนี้ฉันเล่นทวิตเตอร์ หน้าฟีดมีแต่เรื่องกองทุนใหม่ของTNP Groupที่เพิ่งประกาศออกมา ฉันดีใจแทนคุณค่ะ เลยซื้อเค้กมาฉลองด้วยกัน คุณชอบกินรสนี้มั้ยคะ?”

ธนพัตเปิดกล่องเค้กออก ข้างในเป็นเค้กทีรามิสุ สาริศาสังเกตแล้วว่า ธนพัตไม่ชอบของที่มีรสชาติหวานเกิน ทีรามิสุมีรสขมอ่อนๆ กำลังดีธนพัตพูดทันที “คุณซื้ออะไรมาผมก็ชอบหมดแหละ”

สาริศาหน้าแดงแจ๋ พลางเปลี่ยนเรื่องคุยทันที “กองทุนบริษัทของคุณ ใกล้จะออกเร็วๆ นี้แล้วใช่มั้ยคะ?”

ธนพัตพูดทันที “ทางบริษัทมีการเตรียมออกกองทุนใหม่จริงๆ รอวันที่กองทุนกำหนดวันมาได้แล้ววันนั้น ผมจะพาคุณไปงานพร้อมกัน อีกทั้งยังให้ FS Magazineของพวกคุณเข้าไปสัมภาษณ์ด้วย”

เมื่อได้ยินเรื่องเข้าไปสัมภาษณ์ สาริศาดวงตาเปล่งประกายทันที

เธอลุกขึ้นยืน พลางโค้งตัวให้เขาและพูดว่า “ขอบคุณค่ะท่านประธานที่ให้ความเอ็นดูกับ FS Magazine ของพวกเราค่ะ”

ธนพัตเองก็ไม่ยอมยิ้ม จงใจทำสีหน้าตีหน้าเครียดในแบบเดิม พลางชี้ไปยังผักที่อยู่บนโต๊ะพลันพูดว่า “ผมต้องการกินอันนี้ คุณป้อนผมหน่อยสิ!”

สาริศาจงใจใช้ตะเกียบคีบหมูแดงอบขึ้นมาชิ้นหนึ่ง และวางริมฝีปากของธนพัต

ธนพัตส่ายหน้าไปมา พลางพูดว่า “ใช้ปากคุณป้อนผมสิครับ”

สาริศาอยากจะโกรธ แต่ธนพัตขมวดคิ้วเข้าหากัน พลางพูดว่า “คุณยังอยากไปสัมภาษณ์งานกองทุนอยู่มั้ย?”

รังแกคนอยู่ใช่มั้ยเนี่ย? คนเลว!

ในใจสาริศาคิดอยู่ ทว่า เพื่อผลประโยชน์ของFS Magazine เธอทำได้แต่ปล่อยให้เป็นไปตามความเมตตาจากเขา

สาริศางับหมูแดงอบอย่างเชื่อฟัง พลางเขยิบตัวเข้ามาหา ธนพัตยื่นมือออกมาคว้า สาริศานั่งลงบนหน้าตักของเขาตามแรงโน้มเข้าหา

ปากของธนพัตงับหมูแดงอบเอาไว้ จากนั้นก็จูบริมฝีปากของสาริศาอย่างบดเบียด

หลังจากนั้นต่อหลายวัน เพราะว่าธนพัตมัวแต่ยุ่งมากอยู่กับเรื่องกองทุน บ้างก็ออกไปดูงาน และประชุมอยู่บ่อยครั้ง ตอนกลางคืนกลับมาถึงบ้านก็ดึกมากแล้ว