Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 1

ยุคสมัยนี้ เรื่องราวแบบซินเดอเรลล่ามันคงไม่มีจริง เพราะทุกวันนี้เจ้าชายไม่ได้โง่ที่จะมองหาสุภาพสตรีลึกลับผู้ที่ทิ้งรองเท้าข้างเดียวไว้ให้ดูต่างหน้า เพื่อให้เจ้าชายใช้เป็นเบาะแสในการออกตามหาไปทั่วเมือง

เจ้าชายที่ไหนเขาก็คงมองหาคนที่คู่ควรทั้งนั้นแหละ เจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์ต่างหาก ที่เจ้าชายสมัยนี้ต้องการ

อีบลูมึงไม่มีทางโชคดีเหมือนซินเดอเรลล่า เพราะฉะนั้นเลิกฝันเฟื่องได้แล้ว ในเมื่อซิงมันก็เสียไปแล้วแล้วดันเผลอทิ้งกางเกงในเก่าๆ ไว้บนเตียงนอนของเขา

อย่าคิดฝันว่าเขาจะมองรอยเลือดพรหมจรรย์บนที่นอนแล้วเดินถือกางเกงในออกตามหาเจ้าของของมัน

ทันทีที่ตื่นขึ้นมาเขาคงเขวี้ยงกางเกงในย้วยๆลงถังขยะ แล้วคงไปรดน้ำมนต์เจ็ดวัดเมื่อเห็นสภาพของกางเกงในที่แกทิ้งไว้ให้เขาดูต่างหน้า

เลิกฝันเฟื่องถึงความรักที่ไม่มีทางเป็นจริง ความรักมันกินไม่ได้ เงินต่างหากที่ซื้อข้าวกินได้

ในเมื่อซิงก็เสียไปแล้ว ควรจะใช้ให้มันเป็นประโยชน์

พ่อกับแม่ก็แก่ไปทุกวัน น้องก็ยังต้องเรียนหนังสือ เอาวะซิงที่เสียไป ต้องเอากลับมาให้คุ้ม ค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเทอมน้องก็ยังไม่มี

ถ้าสิ่งที่เสียไปจะทำให้ความเป็นอยู่ของครอบครัวดีขึ้น อีบลูก็จะเอากลับมาให้คุ้ม

ความรักเป็นผลพลอยได้ถ้าวาสนาเธอมี ผัวดีดีที่ชื่อติณห์คงคิดจะจริงจังกับเธอขึ้นมาบ้าง

Virgin Blue

คุณติณห์เดือนนี้คุณติณห์มาหาบลูบ่อยเกินไปแล้วนะ

เราจ่ายค่าผูกปิ่นโตเหมาจ่ายเป็นรายเดือนก็จริง แต่คุณเล่นมาทุกวันแบบนี้ คุณคงต้องจ่ายค่าสึกหรอให้บลูเพิ่มแล้วล่ะ

หมดสัญญาของเราเมื่อไหร่ บลูคงต้องยกเครื่องใหม่ทั้งหมด

เงินเท่าที่คุณให้คงไม่พอค่าทำรีแพร์ จู๋ก็ใหญ่ มือก็หนัก หน้าอกคัพอีของบลู คงยานเป็นถุงกาแฟตอนเราเลิกกัน