Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 126

“อ่าส์~ บลู”

เธอรู้สึกถึงสายธารสวาทจำนวนมากที่ติณห์ปลดปล่อยออกมา

อวัยวะภายในกระตุกถี่ยิบแบบควบคุมไม่ได้เหมือนจะรีดเค้นทุกหยาดหยดจากเขา

“บลูโคตรดี”

ติณห์ยังคงแช่เอาไว้แบบนั้น เอื้อมมือมาบีบหน้าอกของเธอ สะกิดปลายยอดอกของเธอเล่นแผ่นหลังของเธอแนบชิดติดหน้าอกของเขา เหงื่อไหลโซมกายแม้จะอยู่ในห้องแอร์

“เสียวมากเลยเหรอ บลูรัดผมแน่นเลย”

ติณห์ถอนกายของเขาออก น้ำรักไหลรินลงตามซอกขา

ติณห์อุ้มเธอขึ้นแล้วพาไปยังห้องน้ำ อ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ ใหญ่มากกว่าคอนโดที่เธออยู่

ติณห์วางเธอไว้บนขอบอ่างแล้วเปิดน้ำลงอ่างเอาไว้

“อาบน้ำก่อนนะ”

บุรฉัตรปรายตามองค้อนเขา ไม่มีทางที่จะได้อาบแต่น้ำแน่นอน

“กำลังจะพิสูจน์ให้บลูเห็นใช่ไหมคะว่าคุณติณห์ไม่ได้แก่”

ติณห์ยิ้มใส่ตาเธอ“

“เปล่าเสียหน่อย ผมแค่ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับหม่าม๊า”

“สัญญา? ”

“ผมสัญญากับหม่าม๊าว่าจะรีบมีหลานให้หม่าม๊าอุ้มพรุ่งนี้เราไปจดทะเบียนกันนะ”

ติณห์บอกกับเธอ

“คุณติณห์จะจดทะเบียนกับบลูจริงๆเหรอคะ ไม่กลัวบลูจะหลอกเอาสมบัติคุณติณห์เหรอ”

บุรฉัตรโอบรอบคอเขาเอาไว้

“ไม่กลัวหรอก เพราะผมจะรีบทำให้บลูท้องพอบลูท้องบลูก็จะไปไหนไม่ได้”

“ร้ายจังเลยนะคะแต่บลูยังเรียนไม่จบเลยนะ เหลืออีกตั้งเทอมนึง”

“ไม่เห็นจะเป็นอะไร มหาวิทยาลัยไม่ได้ห้ามท้องนี่ บลูเรียนภาคพิเศษจะท้องก็ไม่แปลก อีกอย่างทำตั้งแต่ตอนนี้กว่าลูกจะมาบลูอาจจะเรียนจบแล้วก็ได้”

“บลูรักคุณติณห์นะ บลูอยากมีลูกกับคุณติณห์”

บุรฉัตรบอกกับเขาด้วยแววตาหวานซึ้ง

“งั้นเรามาทำลูกกันต่อนะ”

ติณห์อุ้มเธอไปวางในอ่างและเริ่มทำลูกต่ออย่างแข็งขัน

รับปากหม่าม๊าแล้วต้องทำให้ได้ ให้สมกับที่หม่าม๊าทำให้เขาได้เมียกลับมานอนกอดได้ทันใจ

ต้องไม่ทำให้หม่าม๊าผิดหวัง

วันต่อมาติณห์ก็พาบุรฉัตรไปจดทะเบียนสมรสที่สำนักงานเขต

เมื่อได้ใบทะเบียนสมรสมาเขาก็โพสท่าถ่ายรูปถือทะเบียนสมรสคู่กับเธอลงโซเชียลและแท็กเธอทันที ทั้งที่เพิ่งขอเป็นเพื่อนกับเธอเมื่อนาทีที่แล้ว

ทันทีที่ติณห์โพสภาพนั้นไป โทรศัพท์ของบุรฉัตรก็ดังมาจากทุกช่องทาง ไม่ว่าจะเป็นอินบล็อก คอมเมนท์ สายโทรเข้า ข้อความในไลน์ หรือแม้แต่ไอจีไดเร็ค ทุกคนต่างประหลาดใจและตกใจปนกัน

“อร๊ายยย อีบลู อะไรยังไง โอ๊ยไม่ใช่ๆ คุณนายบลู คุณนายพิริยะกุล มึงทำสำเร็จแล้วอีบลูเพื่อนรัก”