Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 30

“หืม พร้อมขนาดนั้นเลยเหรอบลู”

เจ๊พราวยิ้มอย่างเอ็นดู อาจจะดูเหมือนคนบ้าผู้ชาย แต่ถ้าบ้าแล้วขยันทำงานถือว่าเป็นแรงบวก ต้องสนับสนุน

“เจ๊ไม่รู้สะแล้ว บลูเนี่ยมันมือพรีเซนต์ ถึงจะเรียนไม่เก่งแต่เรื่องพูดเก่งนี่ไว้ใจบลูได้ บลูพูดหน้าชั้นมาตั้งแต่อนุบาลสองสบายมาก”

บุรฉัตรยืดอกบอกอย่างภาคภูมิใจ สมัยอยู่โรงเรียนเธอเป็นพิธีกรงานโรงเรียนมาแทบทุกงาน

“ดีเลยถ้าบลูมีความสามารถเจ๊จะผลักดันเอง บริษัทกำลังส่งเสริมให้ปั้นเทรนเนอร์รุ่นใหม่เป็นStar Talent ส่งเสริมหน้าใหม่ไฟแรงให้ก้าวมาเป็นเทรนเนอร์คอยสอนตัวแทนใหม่ คนที่ได้รับคัดเลือกมีเงินเดือนให้ด้วยนะ”

“ว้าวมีเงินเดือนให้ด้วยเหรอเจ๊”

ถ้ามีเงินเดือนก็เหมือนเธอมีรายได้ประจำ เยี่ยมเลย

“ใช่มีเงินเดือนให้ และยังมีโค้ดตัวแทนสามารถขายประกันได้ตามปกติด้วย เรียกได้ว่าได้รายได้สองทางเลยนะ และบลูยังจะได้เข้าสำนักงานใหญ่ทุกอาทิตย์ด้วย”

เข้าสำนักงานใหญ่ทุกอาทิตย์งั้นเหรอเธอก็จะได้เจอ ติณห์บ่อยๆน่ะสิ

“เจ๊บลูอยากทำ บลูต้องทำยังไงบ้าง”

นี่น่าจะเป็นทางให้เธอมีโอกาสที่จะได้เจอคุณติณห์บ่อยๆ

ดูสิทางที่เธอกับเขาจะได้บรรจบกันใกล้เข้ามาแล้ว บุรฉัตรยิ้มอย่างยินดี

แบบนี้เรียกว่าความรักทำให้คนดีขึ้นใช่ไหม โอ๊ยอีบลูดีใจ งานก็ดี รักก็ทำท่าจะรุ่งดวงมึงกำลังขึ้นแล้วโว้ยยยย

“หาลูกค้ามาเยอะๆจนผลงานโดดเด่น ทำความเข้าใจกับแผนประกันทุกแผนให้ได้มากที่สุด แล้วที่เหลือก็เตรียมตัว เจ๊จะผลักดันเอง”

บุรฉัตรยิ้มดีใจ ได้สิอะไรก็ทำได้ทั้งนั้นแหละ ถ้ามันจะทำให้เส้นทางรักของเธอกับติณห์เป็นจริงขึ้นมาได้บ้าง

นอกจากงานขายประกันแล้วอีกงานหนึ่งที่ทางแนทตี้ช่วยหาให้คือ งานพริตตี้

เพื่อนที่อยู่ในวงการของแนทตี้แนะนำให้ทำคอมการ์ดหรือโปรไฟล์อันประกอบไปด้วยรูปถ่าย น้ำหนัก ส่วนสูง สัดส่วนของบุรฉัตรไปเสนอ เวลาที่มีงานที่น่าสนใจจะส่งให้