วิวาห์จำยอมยอม ชีรัน~อันดา ภาคต่อจากรักหมดใจคุณเลขา นิยาย บท 36

กริ้ง..... เสียงโทรศัพท์ของชีรันดัง

"เพิ่งจะจากกันคิดถึงพี่แล้วเหรอ"

"ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณค่ะ เรื่องการหย่าของเรา"

"คุณเป็นหนี้ผมอยู่ 16,000,000นะอย่าลืม"

"ไม่ลืมหรอกค่ะ เมื่อสักครู่ที่ผ่านมาฉันได้โอนเงินให้คุณแล้ว 16 ล้านแล้ว คุณช่วยเช็คด้วยนะคะ ตอนนี้ฉันกับทนายกำลังจะเข้าไปค่ะขอลายเซ็นคุนค่ะ กรุณาเซ็นใบหย่าให้ฉันด้วย !!!!

"คุณไปเอาเงินมาจากไหนเร็วขนาดนั้น" เค้าไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เธอได้บอก

"ดิฉันขายคอนโดได้แล้วค่ะ แต่คุณไม่ต้องสนใจน่าจะดีกว่านะคะ ว่าฉันเอาเงินมาจากไหนขอแค่ฉันมีเงินคืนคุณแค่นี้ก็จบแล้วค่ะ"

"วันนี้ผมไม่ว่างผมไม่อยู่ออฟฟิศคุณไม่ต้องเข้ามาเลย"

พูดจบชิรันก็ตัดสายทิ้งทันที

อันดาพยายามโทรหาชีรันหลายครั้งแต่ชายหนุ่มก็ไม่รับโทรศัพท์เธอ

"โอ้ยอีตาบ้าเอ้ย ... โอนเงินคืนให้แล้วจะตุ๊กติ๊กไม่ยอมหย่าไงเนี่ย" อันดาโมโห

"คุณลุงคะเลื่อนออกไปก่อนนะคะ.... คุณชีรัน ไม่ยอมรับนัดจากหนูซักทีค่ะ"

ส่วนชีรันตอนนี้กลุ้มใจอย่างหนักที่อันดามีเงินเมื่อคืนตัวเองแล้ว ถ้าอย่างนี้ก็ไม่มีอะไรผูกมัดหรือเหนี่ยวรั้งอันดาไว้กับเขาได้แล้วสิ ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียดที่รันจึงยกโทรศัพท์โทรไปหาโอลิเวอร์ทันทีเพื่อปรับทุกข์

"โอลิเวอร์กูมีเรื่องกลุ้มใจว่ะ คืนนี้อาร์ซีเอเหมือนเดิมเจอกันสามทุ่มนะเพื่อน งานนี้ไม่เอาเด็กมานะกูจะคุยธุระกับมึง"

"เรื่องอะไรบอกมาก่อนจะได้ตั้งรับได้ถูก"

"อันดาว่ะ"

"เมียหนีอีกแล้วรึไงมึง"

"อืม"

"เชี่ยะ ...!!! ถ้ามึงรักเค้าทำไมมึงไม่บอกเค้าไปเลยจะได้จบจบอมพะนำอยู่นั่นแหละ"

"อืม ... คืนนี้ที่เดิมอย่าลืมกูต้องการมึงเป็นที่ปรึกษา"

"โอเคสามทุ่มเจอกันมึง" โอลิเวอร์ได้แต่ถอนหายใจกับความรักของเพื่อน

หลังจากที่ขับรถออกจากบ้านของชีรันแล้ว อันดาก็ได้ กลับบ้านของเธอทันที แต่อันดาไม่เอาข้าวของเครื่องใช้ลงจากรถ เพราะเดี๋ยวพ่อแม่เธอจะสงสัยอีก

"สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ ตอนนี้คุณพ่อเป็นยังไงบ้างคะ" ลูกสาวถามแน่ถึงอาการผู้เป็นพ่อด้วยความเป็นห่วง

"พ่อดีขึ้นมากแล้วลูก....ต้องขอบใจชีรันนะ ที่คอยดูแลตลอดเวลาตอนที่พ่ออยู่ที่โรงพยาบาล อะไรอะไรก็สะดวกสบายไปหมด ..." พ่อของอันดาบอกด้วยใจจริง

" ก็เราได้ลูกเขยดีไงคะคุณ ".... แม่ของอันดายิ้มภูมิใจในตัวลูกเขยคนนี้

"อันดาขอให้คุณพ่อหายเร็วๆเร็วๆนะคะ "

"ตอนนี้พ่อก็ดีขึ้นมากแล้วล่ะ "... ผู้เป็นพ่อบอกลูกสาว

"คืนนี้เดี๋ยวอันดานอนที่บ้านนะคะ คิดถึงพ่อกับแม่ และจะได้ช่วยคุณแม่ดูแลคุณพ่อด้วย"

"อันดามาค้างกับพ่อกับแม่แบบนี้ชีรัน เค้าจะไม่ว่าอะไรเหรอลูก"

"ไม่หรอกค่ะอันดาบอกเขาแล้วว่าคืนนี้จะค้างบ้านคุณพ่อคุณแม่"