วิวาห์จำยอมยอม ชีรัน~อันดา ภาคต่อจากรักหมดใจคุณเลขา นิยาย บท 39

หลังจากที่อันดาออกจากโรงพยาบาลเธอก็ขับรถตรงมาที่ออฟฟิศของเธอทันที

เมื่ออันดาเดินเข้ามาในห้องทำงาน ชีรัน มองอันดาตกตะลึงตาค้าง เขา surpriseและตกใจมากเมื่อเห็นท้องของเมียจากที่เคยแบนราบตอนนี้กลับนูนขึ้นมาเหมือนคนอ้วน

"พี่ไม่เจออันดาแค่สามเดือนกว่าทำไมอันดาอ้วนขึ้นเยอะจังเลย"

"คุณ คิดได้ยังไงว่าฉันอ้วนคะเนี่ยะ ... คุณเนี่ยนะเก่งทุกเรื่อง ตาทึ่มเอ้ย !!!

ชีรัน ยังคิดว่าอันดาอ้วนไม่เลิก !!! (ที่ไม่คิดว่าอันดาท้องเป็นเพราะว่าอันดาไม่ได้ใส่ชุดคุมท้องแต่ใส่ชุดทำงานออฟฟิศแบบเป็นเดรสแทน)

"ฉันขอเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะ "

1. ข้อตกลงการแต่งงานหลอกๆของเราสามเดือนตอนนี้มันก็ปาเข้าไปห้าเดือนกว่าแล้ว ฉันอยากทราบว่าเมื่อไหร่คุณจะหย่าให้ฉัน" หญิงสาวถามพร้อมกับจ้องตาคมเผื่อต้องหาคำตอบเค้าคิดยังไงกับเธอกันแน่

" พี่บอกแล้วไงว่าพี่รักอันดายังไงก็ไม่ยอมหย่าเด็ดขาดสัญญานั้นฉีกทิ้งไปได้เลย " เค้าหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อภรรยาถามเรื่องนี้

"2. เรื่องสัญญาเงิน 16,000,000 บาทตอนนั้น ฉันก็ทำผิดอีกหนึ่งข้อเหมือนกัน "

"อันดาทำผิดอะไรพี่ไม่สนใจพี่เอาไปให้อันดาได้ทุกอย่างเพราะพี่รักอันดา ยังไงพี่ก็ไม่หย่า อันดาจะขออนุญาตอยากจะทำอะไรพี่อนุญาตและทำตามอันดาได้ทุกอย่างยกเว้นเรื่องนี้เรื่องเดียวคือเรื่อง หย่า "

"ถ้าคุณรู้แล้วคุณอาจจะอยากเซ็นใบหย่าให้ฉันเลยก็ได้นะคะ"

" พี่ไม่อยากรู้อะไรทั้งนั้นพี่รู้อย่างเดียวว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นพี่ก็ไม่ยอมหย่าให้อันดาเด็ดขาด !!

"ได้ค่ะอันดาบอกก็ได้ แต่ถ้าคุณรับไม่ได้มันก็เรื่องของคุณละกัน " หญิงสาวเชิ่ดหน้าอย่างเป็นต่อ

ชีรัน นั่งฟังอันดาพูดอย่างใจจดใจจ่อ

"ตอนนี้อันดาท้องได้ห้าเดือนกว่าแล้วค่ะ"

"ห๊าาาา ท้องเหรอ "

เค้าดีใจมาก เมื่อรู้ว่าภรรยาท้องนี่เค้ากำลังจะเป็นพ่อคนเหรอตอนนี้ชีรันตื่นเต้นมาก เมื่ออันดาบอกชีรันนั่งนับนิ้ว

" อันดากับพี่แต่งงานกันมาหกเดือนแล้วนับจากวันแรกที่เราเข้าหอ ถ้าอันดาท้องห้าเดือนกว่าก็แสดงว่าเด็กในท้องเป็นลูกของพี่น่ะสิ เย้ ! พี่ดีใจที่สุดเลยที่พี่จะได้เป็นพ่อแล้ว พี่รักอันดาและพี่ก็รักลูกของเรามากด้วยถึงแม้ยังไม่เห็นหน้าเขาแต่ตอนนี้พี่ก็ดีใจมาก " เค้าบอกภรรยามองใบหน้างามด้วยความตื่นเต้น

"คะ เด็กในท้องนี้เป็นลูกของคุน แต่ถ้าคุณไม่ยอมรับคุณก็แค่เซ็นใบหย่าให้ฉันฉันก็จะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ลูกคนเดียวฉันเลี้ยงได้ค่ะ !!! ถ้าคุณหย่าให้ฉัน ฉันก็พร้อมจะขึ้นตำแหน่งกรรมการบริหารที่บริษัทให้กับคุณแม่ของคุณค่ะ "

" อันดาจะทำอย่างนี้กับพี่ไม่ได้นะ เด็กคนนี้ก็ลูกพี่เหมือนกัน ถึงแม้พี่ไม่ได้ท้องเองแต่พี่ก็รักเขานะ พี่ต้องรับผิดชอบจากการกระทำของตัวเองสิ พี่รักลูกและพี่ก็รักแม่ของลูกมากนะ " น้ำเสียงของเค้าจริงจังแต่ปนด้วยความตื่นเต้นดีใจที่ได้เป็นพ่อคน

"คุณไม่ได้ตั้งใจให้เขาเกิดมามันเป็นแค่ความผิดพลาด"

" ไม่จริง !!! พี่มีสติทุกครั้งที่ทำ แล้วพ่อของเขาก็ยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าอันดาบอกให้พี่หย่าอันดาแสดงว่าอันดาเป็นคนที่ใจร้ายมาก ไม่ยอมให้พ่อลูกเค้าได้ดูแลกัน พี่บอกแล้วไงพี่รักอันดาและอยากดูแลอันดากับลูกไปชั่วชีวิตของพี่ " ชายหนุ่มพูดจาขึงขัง เรียกร้องความเป็นพ่อของเด็กน้อยที่ยังไม่เกิดมา จนอันดาเองก็ดีใจที่เห็นท่าทีแบบนี้ของผู้เป็นสามีแต่หญิงสาวนั้นก็ต้องการแกล้งเขาต่อไปเธอเองก็ได้แต่ถามเค้าเสียงแข็งแอ๊บดุสามี

"แต่ในสัญญานั้นคุณบอกว่าฉันห้ามท้องเพื่อที่จะจับคุณเด็ดขาด "

" โถ่ พี่ก็ได้แต่ขอโทษอันดาอยู่นี่ไง พี่มันชั่ว พี่มันเลว พี่มันคนเห็นแก่ตัว ที่พี่ทำสัญญานั้นขึ้นเป็นเพราะว่าพี่อยากผูกมัดอันดาให้อยู่กับพี่ไปตลอด แต่มันก็ทำให้พี่รู้ว่ามันก็แค่กระดาษใบหนึ่ง ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย สิ่งที่มันมีความหมายที่สุดคือหัวใจของพี่ในตอนนี้ที่มันเป็นของอันดาไปแล้ว พี่อยากจะขอโอกาสจากอันดาดูแลอันดาและลูกของเราได้ไหมครับ พี่จะเลิกเจ้าชู้เด็ดขาดจะไม่มีวันนอกใจอันดา ทั้งชีวิตทรัพย์สินทรัพย์สมบัติของพี่พี่ยกให้อันดาทั้งหมด พี่รักอันดานะครับ "

"คุณแค่อยากได้ลูกใช่ไหมถึงได้พูดแบบนี้ออกมา ???

" อันดาอยากจะให้พี่ทำยังไงได้ถึงจะเชื่อว่าพี่รักอันดาจริงๆพี่ยอมทำทุกอย่าง ขอเพียงอันดาบอกมาจะให้ขึ้นเขาลงห้วยพี่ทำได้หมดเพื่ออันดาและลูก ถึงแม้ไม่มีลูกพี่ก็ยังรักอันดาและจะตามง้ออยู่แบบนี้แบบที่เคยทำมาตลอดสามเดือนแบบนี้ยังไงล่ะ อันดาเห็นลูกคนอื่นไหม ถ้าลูกของเรามีทั้งพ่อและแม่ไปรับที่โรงเรียน ประชุมผู้ปกครองมีทั้งคุณพ่อและคุณแม่ อันดาคิดดูสิว่าลูกเราจะมีความสุขมากขนาดไหน ??? อันดามองหน้าพี่สิ "

อันดาค่อยค่อยเงยหน้ามองหน้าชีรัน ตอนนี้ใบหน้าของชายหนุ่มมีน้ำตาของลูกผู้ชายไหลออกมาเป็นทาง

" พี่ขอโอกาสนะครับ ได้โปรดให้พี่ดูแล คนท้องแก่ก็ต้องมีคนคอยดูแลอย่างใกล้ชิดเมื่อใกล้คลอด พี่อยากเป็นคนนั้นของอันดา คอยดูแลเทคแคร์ภรรยาตัวเอง คอยอยู่เคียงข้างกันตลอดไป "