วิวาห์จำยอมยอม ชีรัน~อันดา ภาคต่อจากรักหมดใจคุณเลขา นิยาย บท 5

เช้าวันใหม่หลังจากคืนเข้าหอ

อันดาตื่น ขึ้นมาก่อนในตอนเช้าทำไมเหมือนมีอะไรหนักหนักมาทับหลังเราไว้นะ แล้วก็เหมือนขาใครมาพันที่ขาเรา

อันดาลืมตาตื่นขึ้นมา

"เอ๊ะนี่มือใคร ... ? กอดเธอจากด้านหลัง

"เอ๊ะแล้วอะไรแข็งแข็งดันหยู่ตรงก้นเธอนะ หญิงสาวจึงเอามือคลำแล้วจับ เพื่อที่จะผลักออกไป แต่เป็นการกระทำที่ผิดอย่างมหันต์เพราะตอนนี้ชีรัน ตื่นแล้ว

อันดามองไปที่โซฟาไม่เห็นหมอนกับผ้าห่ม ที่ตัวเองเตรียมไว้ให้กับชีรัน หญิงสาวหันหน้ากลับไปที่ด้านหลังทันที เห็นใบหน้าชีรันซุกอยู่กับท้ายทอยของเธอ

"พี่รันคะ ออกไปได้แล้วค่ะใหนพี่บอกว่าจะนอนที่โซฟาคะ แล้วนี่อะไรคะทำไมมานอนเตียงกับอันดาแล้วกอดอันดาด้วย "

อันดาพูดไปพลางตะคอกไปโมโหชีรัน

"ตอนนี้อันจับน้องชายน้อยพี่อยู่นะ .. แบบนี้อันดาต้องรับผิดชอบ"

พูดเสร็จชีรัน กระโดดขึ้นคร่อมอันดาทันที ส่วนอันดาทั้งจิกทั้งข่วน

"ทำไมพี่ทำผิดข้อตกลงนี่มันเพิ่งจะวันแรกนะคะยังไม่ถึงสามเดือนเลย ออกลายซะแล้วผู้ชายอะไรไม่รักษาสัญญา"

ชีรัน ใช้มือทั้งสองของตัวเองจากมือทั้งสองข้างของอันนาจับถึงและตึงไว้บนหัวของหญิงสาว หญิงสาวยังพูดไม่จบ

" อุ๊บส์ ... พี่รัน ปล่อยอันดาเดี๋ยวนี้นะคะ ..."

ชีรัน ไม่ฟังเสียงของอันดาเลยแม้แต่น้อยตอนนี้ชายหนุ่มกำลังลิ้มรสอยู่จากปากที่เป็นกระจับของอันดา

" ปากหวานจังเลยน้องสาวของพี่ "

พูดเสร็จชายหนุ่มก็ก้มลงไปจูบปากหญิงสาวแบบดูดดื่ม เขาใช้ลิ้นตวัดรอบกะพุงแก้มรอบไรฟันของหญิงสาว แต่อันดากัดปากแน่นไม่ยอมแลกลิ้นกับชายหนุ่ม

จังหวะที่ชีรัน จูบปากอันดา ไม่ยอมเปิดปากให้ชายหนุ่ม

ชีรัน ก็ยังคงตรึงมืออันดาไว้เหนือศรีษะเหมือนเดิมแล้วปากของชายหนุ่มก็ใช้ปากกัดชายเสื้อของอันดาขึ้นมาวางไว้เหนือ อก แล้วก็ซุกหน้าเข้าไปที่เต้างามของอันดา อกภูเขาของอันดาที่อยู่ด้านหน้าเขาตอนนี้ยิ่งทำให้มังกรของชายหนุ่มชูชัน

"อันดาซ่อนรูปเหมือนกันนะเนี่ย น่าเอาชะมัด ชีรันสบถออกมา"

"พี่รันพอเถอะค่ะอันดาขอร้อง "