แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 576

เฉินโม่นิ่งเฉย แล้วสายตาก็หันไปมองชาร์ล คิ้วขมวดขึ้นเล็กน้อย "มนุษย์คนหนึ่ง แต่กลับถวายวิญญาณให้กับเทพต่างพันธุ์ นายไม่คู่ควรที่จะมีชีวิตอยู่บนโลกนี่จริงๆ"

ครั้งนี้ ถึงคิวที่โจนส์หัวเราะเยาะชาร์ลแล้ว "ชาร์ล ได้ยินมั้ย มันบอกว่านายไม่คู่ควรที่จะได้อยู่บนโลกใบนี้!"

โจนส์หัวเราะเยาะอย่างดัง ถึงขั้นตบหน้าอกหัวเราะ

แม้ว่าทั้งสองคนจะเป็นเพื่อนร่วมทีมกัน แต่เนื่องจากในองค์กรเทพมรณะคนหนึ่งอยู่อันดับสิบเจ็ด อีกคนอยู่อันดับสิบแปด ดังนั้นจึงไม่มีใครยอมใคร ต่างก็แข่งขันกันเอง

"เจ้าหนุ่มน้อย นายเป็นคนหัวเซี่ยหรือเปล่า?" ชายวัยกลางคนที่ล้มตัวอยู่บนพื้นมองไปที่เฉินโม่ แล้วถามด้วยสีหน้าคาดหวัง

สายตาเฉินโม่หันไปมองเขา พยักหน้าให้ แม้ว่าเขาจะท่องไปในจักรวาลแล้ว แต่แก่นรากของเขาอยู่ที่นี่

แม้จะผ่านมาเนิ่นนานกว่าหกร้อยปีแล้ว แต่เขาก็ไม่สามารถลืมผืนแผ่นดินนี้ได้

"ดีที่สุด ฉันขอรบกวนนายเรื่องหนึ่งได้มั้ย?" ชายวัยกลางคนสีหน้าอ้อนวอน

แม้ว่าชายวัยกลางคนจะแต่งตัวแปลกประหลาด และตรงระหว่างคิ้วยังสักกระบี่สีเขียวไว้ แต่เฉินโม่ก็สามารถดูออกได้ในทันที ว่าพวกนั้นคือการพรางตัว เขาเป็นคนหัวเซี่ยอย่างแท้จริง

"พูดมาสิ" เฉินโม่พูดนิ่งๆ สำหรับคนแปลกหน้าคนหนึ่ง เขาไม่มีกิริยาท่าทางกระตือรือร้นด้วย

ชายวัยกลางคนหยิบเอาตราสีเงินออกมา บนตรามีรูปนกอินทรีสลักอยู่ ตำแหน่งหัวนกอินทรี ถูกย้อมเป็นสีทอง

"หากว่านายกลับถึงหัวเซี่ยแล้ว รบกวนนำตราดวงนี้ไปหาหยางติ่งเทียนที่เมืองยานจิง บอกเขาว่า องค์กรเทพมรณะได้เริ่มลอบฆ่ายอดฝีมือนักบู๊ของหัวเซี่ยแล้ว บอกเขาว่าห้ามชะล่าใจทำตัวบุ่มบ่ามเด็ดขาด ป้องกันศัตรูไว้นอกประเทศซะ!"

เฉินโม่มองดูตราเทพอินทรีดวงนั้น ลังเลไปสักพัก เรื่องที่เกี่ยวข้องกับทางรัฐบาล เขาไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วย

โจนส์หัวเราะอยู่ด้านข้าง "เจ้าหนุ่มเอเชีย ฉันขอแนะนำนายว่าคิดให้ดี หากว่านายกล้าตอบตกลง ไม่ว่านายจะไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน องค์กรเทพมรณะของพวกเราจะต้องฆ่านายทิ้งอย่างแน่นอน!"

ชายวัยกลางคนรีบพูดว่า "เจ้าหนุ่มน้อย เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับความเป็นสุขของหัวเซี่ย ขอร้องละ!"

เฉินโม่มองชายวัยกลางคน จากแววตาของเขา เฉินโม่มองเห็นทหารคนหนึ่ง ยินยอมสละชีวิต มีความเด็ดเดี่ยวในการใช้ชีวิตมาปกป้องความปลอดภัยของประเทศ

"ฉันตกลง"