บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 875

เมเดลีนจ้องไปที่กระเป๋าซึ่งถูกโยนออกไปด้านข้าง

กระเป๋าใบนี้ไม่ใหญ่มาก แต่แน่นอนว่าใหญ่พอที่จะรองรับเด็กวัยสี่ขวบได้

ไม่ต้องพูดถึงว่าเมเรดิธเป็นคนไร้หัวใจ เมเดลีนจะไม่แปลกใจถ้าเธอทำเรื่องดังกล่าว

เมเดลีนมองไปที่กระเป๋าอย่างว่างเปล่าสองสามนาที จากนั้นเมเดลีนก็เดินไปที่กระเป๋าอย่างรวดเร็ว

เมเรดิธมองดูเมเดลีนเปิดกระเป๋าอย่างกังวลใจและย่องมาข้างหลังเมเดลีน ขณะยกพลั่วในมือขึ้น ดวงตาของเมเรดิธก็ดุร้าย

‘ไปลงนรกซะ เอวลีน!

'ระหว่างเธอกับฉัน มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถอยู่รอดได้!'

เธอเล็งพลั่วไปที่ด้านหลังศีรษะของเมเดลีนแล้วเหวี่ยงสุดแรง

เมเรดิธกำลังจะทำมันสำเร็จ เมื่อจู่ ๆ เมเดลีนก็หันกลับมาและหลบการโจมตีของเธอ พลางจับข้อมือของเธอไว้

“เธอคิดว่าฉันจะไม่รู้เหรอ ว่าฉันคือคนที่เธอต้องการให้ตายมากที่สุดน่ะ เมเรดิธ? เธอคิดว่าฉันจะยังประมาทเหมือนเมื่อก่อนงั้นเหรอ?” สายตาของเมเดลีนเฉียบแหลม ความเป็นแม่ทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้น “ฉันเป็นเป้าหมายของเธอ ถ้าคิดว่าตัวเองแข็งแกร่งมากก็มาทำฉันสิ! อย่าแตะต้องลูก ๆ ของฉัน!”

เมเรดิธพยายามดิ้นให้หลุดจากเงื้อมมือของเมเดลีนด้วยความตกใจและเดินโซเซไปข้างหลัง “ฉันบอกเธอเลยนะ เอวลีน มอนต์โกเมอรี แล้วไงถ้าฉันไม่แข็งแกร่งล่ะ? แล้วไงถ้าฉันตัดสินใจจะทำร้ายลูกของเธอล่ะ? เธอจะทำอย่างไรกับมันได้?”

เธอหัวเราะคิกคักด้วยสายตาที่จ้องเขม็ง “ฉันไม่ควรใจอ่อนและปล่อยให้เด็กเลวนั่นมีชีวิตอยู่!”

“ใจอ่อน?” เมเดลีนไม่เคยรู้สึกโดนคำว่า 'ความใจอ่อน' หลอกลวงขนาดนี้มาก่อน “เมเดลีน ครอว์ฟอร์ด เธอไม่ได้เก็บแจ็คไว้ข้าง ๆ ตัวเพราะเธอเป็นคนจิตใจดี ไม่เลย เธอเก็บเขาไว้เพราะเขาสามารถให้เธอได้ในสิ่งที่เธอต้องการ!”

เมื่อความจริงถูกเปิดเผย เมเรดิธก็ขบกรามแน่นด้วยความโมโหอย่างเห็นได้ชัด

เมเดลีนเข้าหาเมเรดิธอย่างช้า ๆ ทุกย่างก้าวของเธอเต็มไปด้วยอำนาจควบคุม “เธอให้คนมาฆ่าฉันในคุกโดยใช้ชื่อของเจเรมี่ เอาแจ็คไป เกือบฆ่าสามีของฉัน ใช้ใบหน้าของฉัน ถอดแก้วตาของฉันออก และพยายามจะเข้ามาแทรกกลางระหว่างฉันกับเจเรมี่ ฉันยังไม่ลืมสิ่งที่เธอทำกับฉันหรอกนะ!

“เธอควรจะตาย ๆ ไปซะ เพราะความผิดที่เธอก่อและปล่อยเราไป แต่ฉันไม่เคยคิดว่าเธอจะร่วมมือกับเฟลิเป้ ไปทำศัลยกรรมมาให้เหมือนฉันเพื่อที่จะได้ทำลายชีวิตฉันอีก”