เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 756

บทที่755 ฉันจำผิดคนจริงๆค่ะ

หลังจากหลัวลี่เดินจากไปแล้ว หานมู่จื่อก็หาเก้าอี้นั่งพัก

เป็นเรื่องจริงที่เธอไม่อยากให้อีกฝ่ายเข้ามาสนิทมากเกินไป และก็เป็นเรื่องจริงที่เธอยืนจนเหนื่อย

หลังจากที่เกิดเรื่องกับเย่โม่เซิน เธอเดินทางอยู่ตลอด คอยวิ่งวุ่นทุกวัน หลายวันมานี้เธอต้องวิ่งวุ่นไม่หยุด เพื่อจะหาวิธีเข้าใกล้เย่โม่เซิน

แต่ว่า เธอเต็มใจที่จะทำ

ตอนนี้เขาอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ตอนที่เธอรู้สึกเหนื่อย เธอสามารถหยุดพักได้บ้างแล้ว

ถ้าดูจากที่สัมภาษณ์งานในวันนี้ เธอน่าจะ… มีโอกาสได้งานนี้มากกว่าครึ่ง

ไม่รู้ว่านั่งอยู่นานแค่ไหน จนคนที่มาสัมภาษณ์งานต่างพากันกลับไปหมดแล้ว หานมู่จื่อตบขาตัวเอง ก่อนจะลุกขึ้นยืน แล้วเดินตรงไปที่ลิฟต์

เธอเดินช้ามาก เพราะเธอไม่มีอะไรต้องทำต่อจากนี้แล้ว เธอแค่ต้องกลับไปรอฟังข่าวก็พอแล้ว

เธอตั้งใจไว้ว่า พอออกจากบริษัท เธอจะเดินไปซื้อวัตถุดิบที่ตลาดใกล้ๆ ก่อนจะกลับไปทำกับข้าวกินเองที่ห้อง

เธอเดินไปเรื่อยๆ หานมู่จื่อรู้สึกผิดปกติ พอเธอเงยหน้าขึ้นมอง ถึงได้รู้ว่าตัวเองเดินมาตรงลิฟต์ที่เธอเคยขึ้นก่อนหน้านี้

เป็นลิฟต์ที่มีขึ้นเพื่อประธานบริษัทโดยเฉพาะ หรือก็คือลิฟต์ส่วนตัวของเย่โม่เซินนั่นเอง

“……”

แย่แล้ว

หานมู่จื่อคิดในใจ ก่อนจะรีบหันหลังกลับ เตรียมจะเดินออกไปจากตรงนี้ จะได้ไม่ต้องเจอกับเขา

แต่คิดไม่ถึงว่าเพิ่งเดินออกไปได้ไม่กี่ก้าว ด้านหลังก็มีเสียงกรุ๊งกริ๊งดังขึ้นมา พอดูแล้วเหมือนเสียงกุญแจกระทบกับอะไรบางอย่างจนเกิดเสียง

แปลกจริง… ทำไมถึงมีเสียงกุญแจดังที่นี่ได้

หานมู่จื่อหันกลับไปมองอย่างแปลกใจ จึงเห็นว่ามีเงาร่างสูงเดินมาทางนี้ รูปร่างสูงโปร่งกับใบหน้าที่หล่อเหลา นัยน์ตาสีเข้มแหลมคมราวอินทรี มองตรงมาที่เธอ

เธอไม่อาจจะหลบสายตานี้ได้ ทำให้ทั้งสองคนสบตากันนิ่ง

หนึ่งวินาที สองวินาที สามวินาที…

หานมู่จื่อรีบหลบสายตาของเขา ก่อนจะรีบหันหลังกลับแล้วเดินออกไป

“หยุดเดี๋ยวนี้”

มีเสียงเยือกเย็นดังขึ้นมาจากข้างหลัง หานมู่จื่อที่กำลังเดินหนีเหมือนถูกคำสาปจนหยุดนิ่งอยู่ที่เดิม เธอไม่ขยับตัว แต่กลับกัดริมฝีปากของตัวเองไว้แน่น

เธอเป็นอะไรไปกันแน่

ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เธอวิ่งหนีออกไปได้แล้ว แต่ทำไมครั้งนี้… เธอถึงได้พาตัวเองมาส่งถึงหน้าประตูแบบนี้

ทั้งๆที่รู้สึกว่าการสัมภาษณ์สำเร็จไปแล้วเกินกว่าครึ่ง

แต่ตอนนี้พอมาเจอกับเย่โม่เซิน หานมู่จื่อรู้สึกว่า… ความสำเร็จครึ่งนี้ ดูเล็กลงไปอีก

ตอนนี้เขาคือประธานบริษัทบริษัทตระกูลยู่ฉือ ขอแค่เขาไม่พยักหน้า งั้นเธอจะเป็นผู้ช่วยเลขาได้ยังไงกัน

ทำยังไงดี วิ่งหนีไปตอนนี้เลยดีไหม หรือว่า… จะอธิบายกับเขาให้เข้าใจดี

ยังไงซะ วันนั้นหานชิงก็อธิบายให้เขาฟังไปแล้ว ว่าเธอจำคนผิด ถ้าหากตอนนี้เธอพูดยืนยันอีกครั้ง เขาจะเชื่อไหม

เธอรู้สึกเหมือนมีคนเดินเข้ามาใกล้ หานมู่จื่อยิ่งทำตัวไม่ถูก

“หันกลับมา”

เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังมาจากข้างหลังของเธอ หานมู่จื่อเพิ่งจะฟังออก ว่าเสียงของเขาแหบกว่าเมื่อก่อนไม่น้อย

เป็นเพราะผลกระทบหลังจากอุบัติเหตุหรือเปล่า

หานมู่จื่อรู้สึกปวดใจมาก เธอค่อยๆหันกลับมา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเย่โม่เซิน

เป็นดวงตาที่เหมือนกับดวงตาที่อยู่ในความทรงจําทุกอย่าง

ครั้งนี้ เธอไม่ได้ร้องไห้ และไม่มีท่าทางเจ็บปวด ที่มีอยู่… ก็มีแค่ความเสียใจ

เสียใจกับอะไร

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่