ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 528

บทที่ 528 สัญญาณลางร้าย

เห็นเขาเป็นแบบนี้ หยางเสว่ก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

ยังไงซะตอนนี้เขาสำหรับหยางเสว่ ก็ยังคงมีอารมณ์ที่คลุมเครือบางอย่างอยู่

ไม่ว่าอย่างไร ความรักมากกว่าความเกลียด

“นายตื่นเดี๋ยวนี้นะ!”

จู่ๆ หยางเสว่ก็ร้องไห้อย่างเป็นห่วง นั่งลงข้างกายเฉินเกอ

ผู้ชายคนนี้ ครั้งหนึ่งเคยมอบความรักที่ดีที่สุดในโลกให้ ความรักที่เสียสละที่สุด เขาให้ทุกอย่างของเขาแก่ตัวเอง

สิ่งเหล่านี้ ในใจหยางเสว่ชัดเจนดี

“เฉินเกอ ฉันรู้ว่านายเกลียดฉัน เกลียดที่เมื่อก่อนฉันรังแกนายเหมือนพวกเขา แต่ฉันไม่มีทางเลือก ฉันไม่อยากมีชีวิตที่ถูกดูถูกแบบนั้นอีก ตั้งแต่เด็กจนโต สิ่งที่ฉันกลัวที่สุดคือการที่คนอื่นดูถูกฉัน!”

“ฉันต้องการ ให้มีคนอิจฉาฉัน นับถือฉัน แต่ในใจของฉันมีนาย นายห้ามตายเด็ดขาดนะเฉินเกอ!”

หยางเสว่ฟุบร้องไห้อยู่บนร่างเฉินเกอ

และเฉินเกอซึ่งอยู่ในอาการโคม่าอย่างรุนแรง ขมวดคิ้วเล็กน้อยในขณะนี้

ฮึบ!

ทันใดนั้น ทั่วร่างกายของเฉินเกอกระพริบเป็นสีแดง

ตามมาติดๆ ด้วย พลังงานที่แผดเผาเข้ามา ราวกับแท่งเหล็กร้อน ทำให้หยางเสว่เจ็บปวด รีบดึงมือทั้งสองกลับ

“อ๊า!”

หยางเสว่อุทาน ถอยหลังหลายก้าว และมองเฉินเกอด้วยความตกใจ

“นี่……นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมร้อนขนาดนี้?”

หยางเสว่ประหลาดใจ

แต่แสงสีแดงนี้ จางหายไปอย่างรวดเร็ว

สีหน้าของเฉินเกอ กลับไปซีดเผือดอีกครั้ง

“คุณหยาง ถึงเวลาแล้ว! รีบไปเถอะ เดี๋ยวคนผลัดเวรจะมาแล้ว จะไปลำบาก!”

เวลานี้ โม่เฉียงเดินมา ยิ้มกล่าวอย่างน่าสมเพช

“ฉัน……ฉันรู้แล้ว!”

หยางเสวมองเฉินเกออย่างเป็นห่วงอีกครั้ง พยักหน้า

“หึ คนมันจะตายอยู่แล้ว ไม่มีประโยชน์แล้ว คุณหยางเสว่ สิ่งที่คุณตกลงกับผมไว้ อย่าผิดคำพูดล่ะ รอเรื่องระหว่างนี้ของคุณผ่านไป ตก็ต้องตอบแทนผลประโยชน์ให้ผมแล่วนะ!”

โม่เฉียงพูดอยู่ก็อยากทำแตกต้องหยางเสว่อีกครั้ง

“ออกไปก่อนเถอะ คุณชายโม่เฉียง!”

หยางเสว่หลบหลีกอย่างรวดเร็ว จากนั้นก้าวเดินไปอย่างรวดเร็ว

โม่เฉียงลูบคางตัวเอง ยิ่งดู ก็ยิ่งรู้สึกน่าสนใจ

“คุณเสร็จผมแน่!” เขากล่าว

แต่ไม่ได้สังเกตเห็นว่า เฉินเกอขมวดคิ้วอย่างหนักในขณะนี้

เวลาผ่านไปเร็วมาก

ในพริบตา ก็สามวันถัดมา

เช้าวันนี้ ตระกูลโม่ดูยุ่งมากอย่างเห็นได้ชัด

โม่ฉางคงเมื่อหลายสิบปีก่อน ได้ปกปิดความลับของเขาจากตระกูลโม่ เพราะความโลภเพื่อความเจริญรุ่งเรืองและความมั่งคั่งทางโลก จึงไปที่มณฑลหลงเจียงก่อตั้งอิทธิพลของเขาเอง

และหลายปีนี้ ตระกูลโม่ยึดไว้เป็นของตนอย่างไม่หยุดหย่อน ดูเหมือนจะกลายเป็นตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในหัวเซี่ยในตอนนี้

คนของตระกูลโม่ มีเป้าหมายที่ใหญ่กว่าอย่างเห็นได้ชัด

ก็คือตระกูลเฉินแห่งเมืองหนานหยาง

เมื่อยืดตระกูลเฉินได้ อำนาจของทั้งตระกูลโม่ ก็จะเพิ่มขึ้นอย่างไม่สิ้นสุด

ตอนนี้ จับเฉินเกอเป็นชิปต่อรองที่สำคัญที่สุดได้ สามร้อยกว่าคนทั่วตระกูลโม่ ตื่นเต้น

ยังเตรียมอพยพกันอีกด้วย

ต้องการอพยพตระกูลโม่ไปทางใต้

“นายใหญ่จะมาถึงมณฑลหลงเจียงเร็วที่สุดในคืนวันพรุ่งนี้ ไม่รู้ว่านายใหญ่จะให้รางวัลตอบแทนพวกเราอย่างไร ฮ่าๆๆ!”

ในวันนี้ ตระกูลโม่ได้จัดเลี้ยงอาหารกลางวันสำหรับทั้งครอบครัว

“ยังจะให้รางวัลตอบแทนยังไง นายใหญ่เคยบอกว่า เฉินเกอคนนี้ อย่างน้อยก็ถือเป็นครึ่งหนึ่งของตระกูลเฉินที่สามารถแลกเปลี่ยนได้ ถึงตอนนั้น ก็แค่เอาสินทรัพย์ที่เป็นพื้นที่สักผืน แบ่งให้กับพวกเราก็พอแล้ว!”

“เหอะๆ? แค่ที่ดินสักผืน? นายคงจะประเมินตระกูลเฉินต่ำเกินไป อสังหาริมทรัพย์ ส่วนอุตสาหกรรมของตระกูลเฉิน มีไปทั่วโลก พื้นที่ผืนหนึ่ง สามารถสร้างเป็นประเทศหนึ่งได้แล้ว!”

“ยังไงก็คือเจ๋งมาก!”