น้ำเสียงอันเป็นห่วงของเอวาดังเข้าหูเมเดลีน
เมเดลีนหันหน้าและพยายามมองหาเอวาในความมืด ถึงกระนั้นเธอก็ไม่พบอะไร “เอวาเหรอ?”
“เมเดลีน เกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน? ทำไมเธอถึงต้องเข้ามารักษาตัวในโรงพยาบาล? ใครเป็นคนส่งข้อความให้ฉันจากโทรศัพท์ของเธอ?”
เมเดลีนลืมตาขึ้นอีกครั้งหลังจากได้ยินน้ำเสียงเป็นกังวลของเอวา อย่างไรก็ตามทุกอย่างเบื้องหน้าเธอยังคงดูมืดมิด
เธอยกมือขึ้นไว้ต่อหน้า แต่เธอไม่สามารถมองเห็นรูปร่างของมือตัวเอง
เอ๋ เธอตาบอดอีกแล้ว
เธอหลับตาแล้วหายใจเข้าลึก
“แมดดี้ แมดดี้?” เอวาเป็นห่วงอย่างมาก
เมเดลีนเพียงแต่ส่ายศีรษะ “เอวา ฉันสบายดี เธอไม่ต้องเป็นกังวลนะ ฉันจะไม่ปล่อยให้เกิดอะไรก็ตามขึ้นกับตัวเองเพื่อลูก ๆ”
เธอสัญญา จากนั้นนึกถึงเรื่องที่เกิดหลังจากตอนกระโดดออกจากรถ
เธอหุนหันพลันแล่นเกินไป
เมื่อนึกถึงพ่อแม่ที่เสียชีวิตอย่างอนาถและชายที่รักผู้ซึ่งเป็นคนทำให้พ่อแม่ของเธอต้องเสียชีวิตในกองเพลิง เธอก็แทบไม่อาจรับได้และเธอไม่อยากรับด้วย
เธอต้องการที่จะจบเรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอสงบลงแล้วคิดอย่างถี่ถ้วนเธอก็ตระหนักว่าตัวเองโง่เง่าแค่ไหน
ถ้าหากเธอตาย ลาน่าคงจะมีความสุขอย่างที่สุด
เธอจะยอมแพ้ก่อนที่หาทางล้างแค้นได้อย่างไร?
เธอทำไม่ได้
เมเดลีนไม่ได้บอกเอวาว่าตนเองสูญเสียการมองเห็น เธอแค่บอกว่าตนเองเหนื่อยและขอให้เอวากลับไปก่อน
เมื่อเอวาออกไป เมเดลีนก็ลุกขึ้นแล้วต้องใช้ความพยามยามอย่างมากในการหาปุ่มเรียกเจ้าหน้าที่
เธอปวดราวกับมีเข็มนับล้านกำลังทิ่มเข้าไปที่ด้านหลังของศีรษะ
เธอฝืนทนต่อความเจ็บปวด หลังจากนั้นครู่หนึ่งหมอก็เข้ามา
เมื่อหมอทราบว่าเมเดลีนมองไม่เห็น เธอก็เตรียมการตรวจร่างกายทุกส่วนให้หญิงสาว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ