ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 483

โรสผลักมือของเจย์กลับไป “ดิฉันไม่ต้องการให้ใครมาเป็นหนูทดลองของฉันนะ”

ถ้าเธอต้องการฝึกฝน เธอจะลองมันด้วยตัวเอง

เธอกลับไปที่มุมห้อง หยิบเข็มที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้ออกมา แล้วพับแขนเสื้อขึ้น จากนั้นเธอก็เริ่มฝึกบนมือของเธอเอง

เจย์ตกใจมากเมื่อเห็นสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่

'เธอไม่กลัวเข็มเหรอ'?

มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เธอป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่และเขาต้องการพาเธอไปโรงพยาบาล แต่เธอคว้าตัวเขาเอาไว้ขณะที่ร้องไห้อย่างหนัก “เจย์บี้ ได้โปรดเถอะ ฉันขอร้องล่ะ อย่าพาฉันไปโรงพยาบาลเลยนะ ฉันไม่อยากโดนฉีดยา...”

เธอเป็นหญิงสาว ถึงกระนั้นเธอก็ร้องไห้ฟูมฟายแบบไม่เหลือศักดิ์ศรีเอาเสียเลย

หัวใจของเจย์เจ็บปวด หลายปีมานี้ ไม่มีใครให้ความรักกับเธอ นั่นส่งผลให้เธอแข็งแกร่งและกล้าหาญมากขึ้น

โรสเพิกเฉยต่อสายตาของเจย์และเพ่งความสนใจไปที่เข็มที่กำลังจะถูกแทงเข้าไปในมือของเธอ

การลองครั้งแรก เข็มแฉลบไปด้านข้างเล็กน้อยและทำให้เธอกระตุกอย่างรวดเร็วด้วยความเจ็บปวด

เปลือกตาของเจย์กระตุกตามไปด้วย

ในการลองครั้งที่สอง เธอแทงเส้นเลือดดำของเธอ แต่เลือดไม่หยุดไหล เธอเอาสำลีก้อนหนึ่งมาห้ามเลือดอย่างใจเย็น!

"หยุด!" เจย์ทนดูเธอทรมานต่อไปไม่ได้แล้ว เขาจึงตะโกนออกมา

โรสมองเขาด้วยความสงสัย

“หยุดแทงได้แล้ว ฉันทนเห็นเลือดไม่ได้!”

โรสตกใจมาก 'เขาทนเห็นเลือดไม่ได้เหรอ? ทำไมฉันถึงไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย

'เขาโกหก’

เธอเก็บเข็มไว้ด้วยความอับเฉาและเปิดหนังสือเพื่ออ่านต่อไป

น่าเสียดายที่อารมณ์ของเธอยุ่งเหยิงและไม่มีสมาธิ

เจย์ถามเสียงดังว่า “คุณวางแผนว่าจะเป็นผู้ดูแลไปตลอดชีวิตเหรอ?”

เขารู้สึกกระวนกระวายใจ ที่เห็นเธอขยันเรียนพยาบาล

เขาหลอกเธอเพียงเพราะอยากให้เธออยู่ใกล้ชิดเขา ไม่ใช่เพราะเขาต้องการให้เธอเป็นผู้ดูแล