ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 36

“ชินจัง ทำไมไม่พูดล่ะ? พ่อถามเราอยู่นะ? ทำไมไม่อยู่ข้างบนดีๆ? ตอนที่พ่อจะลงมากำชับเราไว้ยังไง? ตอนนี้เราเปลี่ยนไปไม่เชื่อฟังขนาดนี้แล้วเหรอ?”

หลังจากที่ได้ยินว่าลูกชายแอบลงไปข้างล่างมานั้น แสนรักที่ถูกบีบบังคับจนการประชุมขาดช่วงไป เดินเข้ามาในออฟฟิศก็ตำหนิขึ้นมาทันที

คิวคิว : “…….”

คิวคิวเองก็รู้สึกน้อยใจมาก เขาอยากจะบอกว่าเขาไม่ใช่ลูกชายคนที่เขาต้องการจะหาอยู่แล้ว เขาคืออีกคนนึง เขาจะรู้ได้ยังไงว่าจู่ๆเจ้าเด็กคร่ำครึนั่นจะวิ่งลงไป?

“แด๊ดดี้อย่ามาทะเลาะกับผม ตอนนี้ผมเองก็รู้สึกเบื่อมากแล้ว ถ้าอยากจะลงไปก็ลงไปเล่นสิครับ ผมห้าขวบแล้วนะ ผมไม่ใช่เด็กเล็กๆอีกต่อไปแล้วนะครับ จะเอาแต่ขังไว้ตลอดไม่ได้แล้ว!”

“อะไรนะ?”

แสนรักที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงานคิดว่าตัวเองได้ยินผิด!

ชินจังไม่ใช่คนที่จะพูดออกมาได้มากมายขนาดนี้ภายในครั้งเดี๋ยวได้ และยิ่งจะไม่พูดกับคนอื่นว่าเขารู้สึกเบื่อ เขาเป็นคนที่มีนิสัยชอบสันโดษและเอาแต่ใจจนแทบจะเป็นคนปิดกั้นตัวเอง โมโหแล้ว นอกจากจะขังตัวเองเอาไว้ในห้อง

เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดที่จะได้ยินคำว่า “เบื่อ”คำนี้ออกมาจากปากของเขา

และยิ่งไปกว่านั้น เขายังพูดว่าจะขังเขาเอาไว้ไม่ได้ เขาไม่ใช่เด็กแล้ว เขาอยากออกไปเที่ยวเล่น.....

แสนรักรู้สึกผิดปกติอยู่บ้างเล็กน้อย คิ้วขมวดเข้าหากัน เขาออกมาจากโต๊ะทำงาน แล้วเดินมาตรงหน้าของเด็กคนนี้

“ชินจัง เงยหน้าขึ้นมามองพ่อ พ่อถามเรา ว่าคุณน้าคนนั้นพูดอะไรกับเราใช่ไหม?”

“อะไรครับ?”

คิวคิวเงยหน้าขึ้นมาทันที ดวงตาเสี้ยวพระจันทร์คู่นั้นกะพริบตามองแด๊ดดี้

แสนรักเห็นแล้ว คิ้วยิ่งขมวดเข้าหากันมากขึ้น : “คุณน้าหมอที่พาเรามาคนนั้น เมื่อเช้าเธอพูดอะไรกับลูก? ทำไมจู่ๆลูกถึงได้มากับเธอ? ระหว่างลูกกับเธอมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

เป็นน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสงสัย ก็เหมือนกับ หมอคนนั้นที่เขาว่า ทำอะไรไม่ดีกับลูกชายของเขาอย่างไรอย่างนั้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรังเกียจและแค้นเคือง

แท้ที่จริงแล้ว ปกติเขารังแกหม่ามี๊แบบนี้เองใช่ไหม?

ผู้ชายคนหนึ่ง ทิ้งผู้หญิงคนหนึ่งและลูกอีกสองคนไว้โดยไม่สนใจไยดีก็ว่าแล้ว ยังมีหน้ามาด่าว่าเธอ รังแกเธออีก?

คิวคิวโมโหแล้ว เขาลุกพรวดขึ้นมาจากโซฟา แล้วยืนเงยหน้ายืดอกตรงขึ้นตรงหน้าแด๊ดดี๊!

“แด๊ดดี้ หมายความว่าอะไรครับ? คุณน้าเธอทำอะไรเหรอ? เธอรักษาอาการป่วยให้แด๊ดดี้ และยังพาผมมาที่นี่ เธอทำผิดอะไรครับ? ถึงได้ทำให้แด๊ดดี้สงสัยในตัวเธอแบบนี้?”

เด็กคนนี้ แม้แต่คำว่า “สงสัย”ก็ยังใช้เป็นแล้ว

แสนรักรู้สึกตกตะลึง!

เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าลูกชายเขาคนนี้ทะเลาะเป็นกับเขาด้วย เมื่อก่อนเขาโมโหหรืองอนไม่เก็บตัวไม่พูดกับใคร ก็ขังตัวเองไว้โดยไม่พบใครทั้งสิ้น เรียนรู้ที่จะมาทะเลาะกับแด๊ดดี้เป็นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก