ยัยตัวร้ายวันไนท์สแตนด์ Bad Girl One Night Stand นิยาย บท 31

ตอนนี้แอนนาเดินเข้ามาภายในสวนของสนามกีฬาแห่งนี้ เดินไปพลางก็คิดอะไรในใจไปเรื่อยๆ

เมื่อวานที่แอนนาได้บอกกับจัสตินว่าต่างคนต่างอยู่ตอนนี้ ประธานหนุ่มจึงทำตามที่แอนนาและโตโน่บอก เพราะตอนนี้ท่านประธานหนุ่มของเราก็เริ่มลังเลนั่นเอง ก็เลยพยายามไม่ไปอยู่ใกล้ชิดกับแอนนา อยากจะรักษาระยะห่างให้มากที่สุด (แต่ประธานของเราจะทนได้หรือไม่ได้นั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง)

เมื่อทุกคนกำลังแข่งกีฬากันอยู่ แอนนาจึงปลีกตัวออกมาเดินเล่น แอนนาเดินเล่นไปเรื่อยเรื่อย

ในใจของเธอตอนนี้กำลังน้อยใจในคำพูดที่เธอได้บอกกับจัสตินไปแล้ว ว่าให้ต่างคนต่างอยู่ แต่เมื่อจัสตินทำตามที่เธอบอกจริงๆ กลับทำให้แอนนารู้สึกว้าเหว่และโดดเดี่ยว แอนนาเดินลูบท้องของตัวเอง

"ไม่เป็นไรนะลูกเดี๋ยวแม่เลี้ยงหนูเอง คนเก่งอย่าดื้อกับแม่นะ ถ้าแม่แพ้ท้องหนักมากแม่ก็จะเหนื่อยนะลูก หนูอย่าแกล้งคุณแม่นะคะ"

แอนนาพูดอยู่กับท้องของตัวเอง แล้วก็อมยิ้มมีความสุข

พลั้ว .....!!!!!!

แอนนาเดินไม่ระวัง มัวแต่เดินมองวิวรอบรอบไปเรื่อยๆ ไม่ทันได้มองที่พื้นดิน เพราะมีเศษใบไม้แห้งปกคลุมหนา ทำให้แอนนามองไม่เห็นลุมใหญ่

" ซี้ดดดด โอ้ยยยย "

ขาข้างหนึ่งของแอนนาจึงตกอยู่ในหลุม ซึ่งเป็นท่อระบายน้ำและมีเหล็กแหลม

" ซี้ดดดดดดด อู้ยยยยย "

แอนนารู้สึกปวด และแสบขาที่หน้าแข้ง ของตัวเอง

เมื่อแอนนายกขาขึ้นมา ปรากฏว่าตอนนี้มีเลือดไหลเป็นทาง เสื้อสีแดงเป็นน้ำข้นเหนียว

" ฮือๆๆๆๆๆ เจ็บจัง ฮือๆๆๆๆ"

แอนนาตกใจเลือดออกเยอะแยะมากมาย จึงตั้งใจจะหยิบโทรศัพท์เพื่อขอความช่วยเหลือจากเพื่อนยัยวีดาของเธอ

แต่แอนนาล้วงกระเป๋าเสื้อและกระเป๋ากางเกงของตัวเองกลับไม่เจอโทรศัพท์เลย เพราะตอนที่แอนนาเดินเล่นโทรศัพท์ได้หล่นหาย

" ซี้ดดดดดด ฮือออออออ"

แอนนาตอนนี้เจ็บแผลเป็นอย่างมาก โทรศัพท์ก็ไม่มี หญิงสาวร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและทรมาน

" อย่าเป็นอะไรนะลูก ฮือออออๆ

แอนนาร้องไห้ออกมาอย่างหนักทั้งเป็นห่วงเด็กในท้องแล้วก็เจ็บแสบแผลมาก เธอมองไปที่แผลแทบไม่กล้าดูแผลตัวเองมันบาดลึกและใหญ่เสียเหลือเกิน

เธอมองหันหลังกลับไปทางที่เธอเดินมา ช่างห่างไกลจากสนามกีฬาเป็นอย่างมากแอนนาขยับขาตัวเองออกจากหลุมใหญ่

" โอ้ยยยยยย ฮึกกกก "

แอนนาแข็งใจยกขาตัวเองออกจากที่เกิดเหตุ ใบหน้าของเธอบูดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด แอนนาพยายามกลั้นสะอื้น และในที่สุดก็ยกขาข้างที่เป็นแผลขึ้นมาอย่างสำเร็จ ส่วนตัวเธอก็ยังคงนั่งอยู่ใกล้กับขอบหลุม

แอนนาพยายามหลายครั้งที่อยากจะลุกขึ้น แต่ก็ลุกไม่ไหวเพราะเจ็บแผลเป็นอย่างมาก

เหล็กแหลมที่อยู่ในท่อระบายน้ำได้กินเนื้อของแอนนาไปเยอะพอสมควร

ตอนนี้แอนนาได้แต่ร้อง ด้วยความเจ็บปวดที่บาดแผลรอให้คนมาช่วย... แอนนามองไปโดยรอบแล้วก็รู้สึกกลัว แอนนาไม่รู้ตัวว่าตัวเองเดินมาไกลขนาดไหน

เมื่อรู้สึกตัวอีกทีค่ะแล้วก็ตกลงไปที่หลุมได้รับบาดเจ็บแล้ว

มองไปโดยรอบตอนนี้บรรยากาศช่างน่าวังเวง เงียบสงบ น่ากลัวอะไรอย่างนี้นะ

เมื่อทุกคนแข่งวอลเลย์บอลและฟุตบอลเสร็จเรียบร้อยตอนนี้ก็ได้เวลาพักเที่ยง

เมื่อทุกคนมาทานอาหารและรวมตัวกัน วีดา ก็ได้ตามหาว่าแอนนาอยู่ที่ไหน ทำไมถึงไม่มาทานอาหารกลางวันกับเพื่อน

เมื่อหาแอนนาไม่เจอ วีดา ก็เลยไปแจ้งผู้จัดการแผนก ส่วนวีดาพยายามโทรหาเเอนนา โทรติดมีสัญญาณแต่ก็ไม่มีใครรับโทรศัพท์

วีดา จึงไป เช่าจักรยาน ของสนามกีฬา เพื่อออกตามหาแอนนา (สนามกีฬาเห็นนี้งดรถบัสและรถยนต์ส่วนตัวเข้า ยกเว้นจักรยานที่มีให้คนเช่าปั่นออกกำลังกายได้)

เมื่อวีดา ปั่นจักรยานออกไปหาโดยรอบ ยังไงก็ไม่เจอแอนนา วีดานั้นเป็นห่วงแอนนามาก จนหาไม่รู้จะหายังไงก็ไม่เจอสักที วีดาจึงตัดสินใจโทรศัพท์หาท่านประธานทันที

'' สวัสดีค่ะท่านประธาน ดิฉันวีดานะคะ ''

''ครับ''