ยัยตัวร้ายวันไนท์สแตนด์ Bad Girl One Night Stand นิยาย บท 8

เช้าวันใหม่ของบอสจัสติน

ผมเอามือคลำไปข้างๆเพื่อที่จะหวังกอดหญิงสาวตัวน้อยที่เมื่อคืนเธอได้มอบความสุขให้กับผม ผมควานหาเธอไหร่ก็ไม่เจอ

ผมค่อยๆค่อยๆลืมตาขึ้นแสงพระอาทิตย์แย่ตาผมเล็กน้อย แล้วผมก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมาตื่นจากภวังค์

ผมเปิดดูทุกห้องและเดินตรงไปยังโซฟาเพื่อตามหาสาวสวยคนเมื่อคืน เธอช่างสวยงาม เร้าใจ ฟิตมาก

ที่สำคัญผมโคตรจะภูมิใจเลยเพราะผมคือผู้ชายคนแรกของเธอ ผมนอนกับเธอแล้วมีความสุขที่สุดและสบายใจที่สุด

เธอทำให้ผมพอใจมากที่สุดในบรรดาผู้หญิงที่ผมเคยผ่านมาเลย

แต่เอ๊ะ ! ผมเดินหาเธอจนทั่วทุกห้องแล้วทำไมไม่เจอเธอ

ผมมองไปยัง เตียงที่เมื่อคืนผมมีความสุขกับเธอยังมีรอยเลือดจางๆอยู่บนที่นอน

เธอทิ้งรอยรักไว้ให้ผมบนที่นอนที่ห้องเพ้นเฮ้าส์แห่งนี้ นี่คือสิ่งที่ย้ำเตือนให้ผมรู้ว่าผมคือคนแรกของเธออย่างไม่มีข้อกังขา

ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาบอดี้การ์ดหนุ่มคู่ใจของผมทันที เพื่อสืบค้นประวัติของสาวสวยเมื่อคืน

เธอเป็นใครกันแน่ที่กล้าฟันแล้วทิ้งผมเนี่ยะ ผู้หญิงคนอื่นมีแต่จะร้องให้ฉันรับผิดชอบกันทั้งนั้นต่างคนต่างอยากมาเป็นคุณนายของผมทั้งนั้นแล้วเธอเป็นใครกันนะ !? ชักอยากรู้จักแล้วสิ

เมื่อโทรสั่งงานบอดี้การ์ดคู่ใจเสร็จเรียบร้อย จัสติน เดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำชำระล้างร่างกาย เตรียมตัวไปเที่ยวปีใหม่กับครอบครัว ที่ประเทศอเมริกา

ขณะที่นั่งรถไปสนามบินสุวรรณภูมิผมพยายามนึกใบหน้าของเธอ แต่พยายามนึกยังไงก็นึกไม่ออกสงสัย เป็นเพราะฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดที่เจสสิก้าวางยาผมแน่แน่เลย สายตาก็เลยพล่ามัวไปหมด ทำให้ภาพเบลอมองอะไรก็ไม่ชัดเจน

ผมต้องตามสืบให้ได้ว่าผู้หญิงคนนี้คือใครกัน

ณ สนามบินสุวรรณภูมิ

'' สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ ''

'' กว่าจะมาได้นะตามตัวยากจริงๆลูกชายสุดฮ็อตของแม่คนเนี่ยะ... '' แม่ของจัสตินเอ่ยปากกัดลูกชายเบาเบา

' 'โธ่คุณ แต่จัสตินยอมมาเที่ยวกับคนแก่อย่างเราแล้วคุณ .. เพราะว่าในเมื่อเรามาครบกันหมดแล้วเราเข้าไปข้างในกันเลยดีกว่า...''

พ่อจัสตินเอ่ย

''ยังค่ะคุณ พอดีฉันเชิญคนพิเศษสำหรับจัสตินมาค่ะ''

''คุณอย่าบอกนะว่า.....''

'' ใช่ค่ะฉันชวน หนูมีนามาด้วย ก็พูดกับคุณแล้วไง เราจะปล่อยให้จัสตินเที่ยวคนเดียวแบบเหงาๆไม่มีคู่หรือไงคะ''

''คุณแม่ครับเมื่อไหร่จะเลิกจับคู่ผมกับมีนาสักทีครับ ผมบอกแล้วว่าผมไม่ชอบ''

'' แต่งงานอยู่อยู่กันไปเดี๋ยวก็ชอบเดี๋ยวก็รักกันเองละลูก''

จัสตินกับพ่อสองคนมองหน้ากันทำหน้าเซ็ง

''สวัสดีค่ะคุณป้า สวัสดีค่ะคุณลุง สวัสดีค่ะพี่จัสติน ขอโทษที่ให้รอนะคะ ...'' มีนาพูดจีบปากจีบคอ

'' หนูมีนาทำไมกระเป๋ามันเยอะอย่างนี้แหละลูก หนูจะย้ายบ้านเลยรึไงเนี่ย''

''คุณลุงขาหนูเป็นผู้หญิงนะคะก็ต้องมีเครื่องประทินผิวบ้างเครื่องสำอางบ้างชุดสวยสวยบ้างกระเป๋าก็ต้องหลายไปเป็นธรรมดาค่ะเพราะไปตั้งหลายวันนะคะ

''แหมคุณ กระเป๋าแค่ไม่กี่ใบเองตอนฉันสาวสาวฉันขนที่หนึงไปเที่ยวต่างประเทศเยอะกว่านี้อีก ไปหนูมีนาเดี๋ยวคุณป้าพาไปเช็คอินลูก ''

ที่อเมริกา

''เดี๋ยวคุณกับฉันอยู่ห้องเดียวกัน ส่วนหนูมีนาอยู่ห้องเดียวกับจัสตินแล้วกันนะลูก''

''มันจะดีเหรอคะคุณป้าหนูเป็นผู้หญิงนะคะ ....'' มีนาแกล้งแอ๊บแบ๊ว

'' อีกไม่นานก็จะแต่งงานกันอยู่แล้วลูกนอนห้องเดียวกันไปเลย ''

แม่ของจัสตินกับมีนามองหน้าหัวเราะกันคิกคักชอบใจ

''ผมนอนไหนก็ได้ครับคุณแม่ '' (แต่ในใจของจัสตินตอนนี้คิดไว้อยู่แล้วว่าถ้าอยากให้นอนห้องเดียวกันก็ตามสบายเดี๋ยวเค้าจะออกไปเที่ยวข้างนอกแล้วไม่กลับมานอนอีกเลย)

'' เห็นไหมลูกพี่จัสตินเค้ายังไม่มีปัญหาเลยนะคะ''