ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2477

เมื่อเห็นว่าหานเหม่ยฉิงยอมให้ตัวเองพาไปที่ห้องนอน เซียวฉางควนดีใจเหมือนดอกไม้กำลังเบ่งบาน

ตั้งแต่หานเหม่ยฉิงกลับมา เซียวฉางควนรอคอยที่จะหวนคิดถึงอดีตที่หวานชื่น กับเธอมาตลอด ในที่สุดวันนี้ก็เริ่มมีสัญญาณแล้ว

โดยปกติหานเหม่ยฉิง เป็นคนสง่างาม และเป็นคนที่ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร จะใกล้ชิดผู้หญิงแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องง่าย

แต่เซียวฉางควนรู้ดี ผู้หญิงจิตใจแข็งแกร่งสักแค่ไหน เมื่อป่วยขึ้นมา ก็จะกลายเป็นสาวงาม ที่ต้องการการปกป้องจากผู้ชาย

ในช่วงเวลาแบบนี้ถึงผู้หญิงจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ต้องถอดเกราะป้องกันตัวเองออกอยู่ดี

เซียวฉางควนประคองหานเหม่ยฉิง เข้ามาในลิฟต์ของคฤหาสน์อย่างใส่ใจ จนมาถึงชั้นสาม

หลังจากหานเหม่ยฉิงบอกให้เซียวฉางควน พาเธอมาในห้องนอน เซียวฉางควนช่วยเธอให้นั่งพิงหัวเตียง

เขาเอาหมอนดันหลังให้เธออย่างใส่ใจ ให้เธอได้พิงหมอนนุ่มๆ ตรงหัวเตียงอย่างสบาย

เมื่อหานเหม่ยฉิงเอนตัวลง เธอพูดกับเซียวฉางควนอย่างอ่อนแรง “ฉางควน ฉันยังหนาวมาก นายช่วยห่มผ้าให้ฉันหน่อยสิ”

เซียวฉางควนพูดอย่างจริงจัง “เหม่ยฉิง ตอนนี้เธอไข้สูง ถ้าเอาแต่ห่มผ้าจะไม่ดีนะ ร่างกายจะไม่สามารถระบายความร้อนออกมาได้ ไม่งั้นอุณหภูมิในร่างกายของเธอจะสูงขึ้นได้”

หานเหม่ยฉิงพยักหน้า เธอพูดอย่างเหนื่อยใจ “แต่ตอนนี้ฉันหนาวมากจริงๆ หนาวตั้งแต่หัวจรดเท้า ตัวสั่นตลอดเวลา นายช่วยห่มผ้าให้ฉันหน่อยสิ...”

เซียวฉางควนถอนหายใจ แล้วพูดว่า “เอางี้ ฉันห่มผ้าให้เธอ จะได้อุ่นๆ ฉันจะไปเตรียมน้ำอุ่นให้เธอในห้องน้ำ แล้วจะมาป้อนข้าวเธอ อีกเดี๋ยวเธอจะได้ไปแช่น้ำในอ่าง”