ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2468

เมื่อซูเฉิงเฟิงได้ยิน เขารู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที

สิ่งที่เขากลุ้มใจที่สุดในตอนนี้ คือการที่เขาไม่รู้เรื่องที่เมืองจินหลิง

ในเมื่อไหม้เฉิงซินยินยอมไป แน่นอนว่าเขาหวังให้เป็นเช่นนั้น

ดังนั้น เขาจึงพูดอย่างตื่นเต้น “ลุงยอมไปเมืองจินหลิง ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้ว ลุงต้องการอะไรบอกมาได้เลย ผมจะเตรียมไว้ก่อน!”

ไหม้เฉิงซินโบกมือไปมา “นายไม่ต้องเตรียมอะไรให้ฉันหรอก ยิ่งเตรียมเยอะ ก็จะทำให้คนที่ต้องการเล่นงาน รู้ว่าเราเกี่ยวข้องกัน”

ซูเฉิงเฟิงพูดว่า “งั้นผมจัดการเรื่องเสื้อผ้า เรื่องกินอยู่ และเรื่องเดินทางให้ลุงแล้วกันนะครับ”

“ไม่ต้อง ไม่ต้อง” ไหม้เฉิงซินปฏิเสธ “นายไม่ต้องเตรียมอะไรทั้งนั้น พรุ่งนี้เช้าฉันกับไหม้เค่อ นั่งรถไฟความเร็วสูงไปเมืองจินหลิง เราค่อยหาโรงแรมพัก ตอนถึงเมืองจินหลิง”

ซูเฉิงเฟิงเห็นท่าทีแน่วแน่ของไหม้เฉิงซิน เขาจึงไม่เซ้าซี้ และเอามือมาประสานกันข้างหน้า เพื่อทำความเคารพ “งั้นฝากลุงด้วยนะครับ!”

…

หลังผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เครื่องบินส่วนตัว Woou G650 นำเครื่องลงจอดที่สนามบินจินหลิง

อิโตะ นานาโกะตื่นเต้นมาก เมื่อคิดว่ามาถึงเมืองที่เย่เฉินอยู่ เธอก็รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

หลังทั้งหมดผ่านด่านการตรวจคนเข้าเมือง ก็มาถึงทางออกอาคารจอดเครื่องบินเจ็ทส่วนตัว ขบวนรถที่ประกอบด้วยรถหรูหลายคัน มารออยู่ที่นี่นานแล้ว

เมื่อซ่งหวั่นถิงเห็นอิโตะ นานาโกะ เข็นนางาฮิโกะ อิโตะออกมา เธอยิ้มและรีบโบกมือให้ “นานาโกะ!”

อิโตะ นานาโกะเห็นเธอ ก็ดีใจเช่นกัน เธอรีบตอบว่า “พี่หวั่นถิง พี่มารับฉันด้วยตัวเองเลยเหรอเนี่ย!”