หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 952

ณ คฤหาสน์อ่าวพันหลงแห่งเมืองหงเฉิง

เป็นวันที่สิบแล้ว แสงสว่างยังคงส่องแสงออกมาจากภายในห้องของเฉินผิง ขณะนี้เขากำลังมุ่งหน้าเข้าสู่การฝึกฝนในขั้นสุดท้าย

พลังวิญญาณมากมายนับไม่ถ้วนไหลเวียนอยู่ในร่างกายของเฉินผิง เขาสามารถเพิ่มพลังจิตตวิสุทธิได้ถึงขั้นสูงสุด พลังวิญญาณในจุดชีพจรตันเถียนได้ก่อตัวเป็นน้ำแข็ง ที่ด้านบนของจุดชีพจรมีชิ้นส่วนเล็กๆ ที่กำลังส่องประกายอยู่

มันเป็นตัวต้นแบบของจิตวิญญาณอมตะ ตอนนี้เฉินผิงกำลังเข้าสู่กระบวนการสำคัญ ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่เขาอ่อนแอที่สุด หากมีใครบางคนโจมตีเขาในตอนนี้ สิ่งที่เขาพร่ำฝึกฝนมาก็จะสูญเปล่าและอาจเป็นอันตรายถึงชีวิต

ขณะเดียวกัน ที่ภายในร่างกายของเขาก็เกิดการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน แผ่นสีทองลักษณะคล้ายเกล็ดได้ปรากฏขึ้นที่ผิวหนังของเขา มันดูราวกับว่าเขากำลังใส่ชุดเกราะอะไรบางอย่าง แต่อย่างไรก็ตาม ชั้นของเกล็ดนั้นหายไปในเวลาไม่นานก่อนที่มันจะปรากฏขึ้นอีกครั้ง เป็นเช่นนี้สลับกันไปมาอย่างต่อเนื่อง

“คุณหลง ตอนนี้ก็ครบสิบวันแล้ว เฉินผิงจะเป็นอะไรมั้ยคะ?”

หลังจากที่ได้รู้ว่าเฉินผิงขังตัวเองอยู่ในห้อง ซูอวี่ฉีก็ตามมาเฝ้ารอเขาที่คฤหาสน์ จนเวลาผ่านไปสิบวัน เธอยิ่งรู้สึกห่วงเขาเป็นอย่างมาก

“ใจเย็นๆ เขาจะต้องไม่เป็นอะไรอย่างแน่นอน ตอนนี้เขาอยู่ในจุดที่อันตรายที่สุดในการจะบรรลุการฝึก ดังนั้นเราจึงไม่สามารถไปรบกวนเขาได้” หลงอู่กล่าว

“ถูกต้อง ตราบใดที่ยังมีพวกเราอยู่ จะไม่มีใครรบกวนเฉินผิงได้ แทบไม่มีผู้ใดในเจียงเป่ยที่จะสามารถเอาชนะพวกเราได้ นับประสาอะไรกับแค่เมืองหงเฉิง นอกจากนี้เรายังมีเสี่ยวไป๋อยู่กับเราด้วย” กู่หลิงเอ๋อร์พูดอย่างมั่นใจ

จากนั้นเธอก็ส่งสัญญาณให้หมาป่าสีขาว ไม่นานเจ้าหมาป่าสีขาวก็มาอยู่ข้างกายของเธอ เธอลูบหัวมันอย่างเอ็นดู

ขณะนี้เจ้าหมาป่าสีขาวได้กลายมาเป็นปรมาจารย์ยุทธระดับที่ห้า ไม่มีใครในเจียงเป่ยจะสามารถต่อกรกับมันได้

หลงอู่ยังคงเงียบเฉยทำหน้าเคร่งขรึม “ฉันไม่ได้ห่วงเจียงเป่ยหรอกนะ ตอนนี้เฉินผิงกำลังอยู่ในสถานการณ์ที่ล่อแหลม จะต้องมีผู้คนมากมายไล่ล่าเขา ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้รับเลือกให้เข้าร่วมงานประลอง กับคนอื่นแล้วงานประลองเปรียบดั่งโอกาสที่ยิ่งใหญ่ แต่กับเฉินผิงแล้วมันไม่ต่างกับสนามรบ”

“ลุงหลง งานประลองใช้เวลาสามวัน ลุงคิดว่าเฉินผิงจะสามารถผ่านพ้นไปได้มั้ยคะ?” อู่เม่ยเอ๋อร์ถาม