ฮาร์วี่ย์ยิ้มและไม่พูดอะไร
อย่างไรก็ตามไทสันซึ่งอยู่ตรงข้ามกลับตัวสั่นโดยไม่รู้ตัว
นักเลงคนนี้ที่มักจะฆ่าคนอย่างโหดเหี้ยมรู้สึกว่าเขาเริ่มมือเท้าเย็นและกำลังจะเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเมื่อมาถึงจุดนี้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาได้สบตาฮาร์วี่ย์ สายคู่นั้นทำให้เขาเหงื่อแตกและไม่สามารถพูดอะไรได้ไปชั่วขณะหนึ่ง
ดอนซึ่งอยู่ข้างหลังไทสันรู้สึกกังวลเล็กน้อยเมื่อเห็นเขาหยุดนิ่ง จากนั้นเขาก็พูดว่า “บราเทอร์ไทสัน ไม่ต้องกังวล เขาเป็นเพียงไอ้สวะและเป็นลูกเขยที่ไร้ค่าจัดการมันซะ! ตัดมือของมัน!”
ดอนโวยวายอย่างต่อเนื่อง ดวงตาของเขาเริ่มเป็นสีแดงและเขาแทบจะทนรอไม่ไหวที่จะเห็นฮาร์วี่ย์ถูกฟันจนตาย
“คนที่คุณต้องการกำจัดคือเขางั้นเหรอ?” ในที่สุดไทสันก็ได้สติตอบ เขาหันหน้าไปมองดอนอย่างขมขื่น
ไทสันน้ำตาแทบไหล ‘ดอน คุณยอมรับไปจะดีกว่าว่าคุณจำคนผิด ไม่งั้น…’
“ใช่ คือมันนั่นแหละ! บราเทอร์ไทสันจัดการมันเลยครับ!” ดอนชี้ไปที่ฮาร์วี่ย์และตะโกนออกมา
สำหรับคนตระกูลซิมเมอร์ ทุกคนดูฉากนี้ด้วยความตื่นเต้นที่ฉายชัดบนใบหน้าของพวกเขา พวกเขาทุกคนรู้ว่าไอ้คนงี่เง่าคนนี้จะต้องตายในวันนี้อย่างแน่นอน แต่พวกเขาก็อยากรอดูว่ามันจะตายอย่างไร
อย่างไรก็ตามผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ขมวดคิ้วและพูดว่า “ดอน แค่ให้เขาได้สำนึก อย่าฆ่าเขา”
“อย่าฆ่ามันงั้นเหรอ?” ดอนหัวเราะเยาะ ฮาร์วี่ย์ได้ทำลายชื่อเสียงของเขาต่อหน้าผู้คนจำนวนมาก แม้ว่าท่านซิมเมอร์จะไม่อยากให้ทำเช่นนั้นเขาก็ยังต้องการให้มันตายเพราะนี่เป็นวิธีเดียวที่เขาจะอยู่กับตระกูลซิมเมอร์ได้ นี่เป็นที่พักพิงสุดท้ายที่เขาสามารถใช้กู้ตัวเองกลับคืนมาได้
ยิ่งไปกว่านั้นเขาต้องการขู่ขวัญคนในตระกูลซิมเมอร์ เพราะถึงแม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าเขาล้มละลายก็จะไม่มีใครกล้าขัดใจเขา และเขายังสามารถใช้ประโยชน์จากสิ่งที่ตระกูลซิมเมอร์มีเพื่อพาตัวเขาเองกลับสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ดอนก็แทบจะหัวเราะออกมาทันที อีกแค่นิดเดียวทันนั้น หากเขาฆ่าฮาร์วี่ย์ได้ เขาจะได้ผลประโยชน์ทั้งขึ้นทั้งล่องและยังสามารถกลับไปสู่จุดสูงสุดเหมือนเดิม!
“ก็ได้ ถ้าหากท่านซิมเมอร์เอ่ยปากขอ บราเทอร์ไทสันงั้นเราควรจะไว้ชีวิตเขา!”
ดอนกัดฟันพูดประโยคนี้ เขาบอกเป็นนัยว่าไทสันจะฆ่ามัน
ตอนนี้ไทสันไม่ได้ยินว่าดอนพูดอะไร เขาหันศีรษะกลับไปมอง รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาช่างดูน่ากลัว
‘ไอ้ชาติชั่ว! มันกล้ายั่วโมโหท่านได้ยังไง? ไม่ใช่ว่าเขา “ถือตะเกียงเข้าห้องน้ำ” -รนหาที่ตายงั้นเหรอ?’
ไทสันเหงื่อแตกพลั่ก เขาไม่กล้าพูดกับฮาร์วี่ย์ด้วยว่าฮาร์วี่ย์ยังคงเงียบนิ่ง จากนั้นเขาก็ถามดอนอีกครั้งว่า “ดอน แน่ใจหรือว่าคนที่คุณอยากจะจัดการ…คือเขา”
"มันคนนี้แหละ!" ดอนตะโกนและพุ่งเข้าหาฮาร์วี่ย์ด้วยท่าทางคุกคาม เมื่อเห็นว่าไทสันไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ เขาจึงอยากจะเหวี่ยงหมัดใส่ฮาร์วี่ย์ให้ล้มลงด้วยตัวเขาเอง
นั่นทำให้ไทสันกระชากผมของเขาไว้ก่อนที่แซนเดอร์จะเข้าถึงตัวฮาร์วี่ย์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก
ยังไม่จบใข่ไหมครับ...
ผมอ่านสองตอนวันนี้แล้วเริ่มเวียนหัว... บท... เวียนไปวนมา... ว่าจะหยุดหล่ะครับ บาย...
ผมขอเสนอแนะครับ แปลได้ 10 ตอน แล้วมาลงทีเดียวดีไหมครับ ระยะหลังมานี้ ลงครั้งละ 2 ตอน อ่านไม่ถึง 5 นาทีครับ ยังไม่ได้อรรถรสเลย บทนิยายหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ...
เนื้อเรื่องโรงพยาบาลซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบละ แค่เปลี่ยนชื่อบุคคล สถานที่ เรื่องราวนิดหน่อย อ่านมามีแต่น้ำ เนื้อเรื่องจริงๆแทบไม่กระดิกไปไหน...
เย้ๆๆ มาแล้ว ขอบคุณคับ...
นานจังรออ่านอยู่ครับ...
รออ่านหลายสัปดาห์แล้วครับ รีบๆแปลให้อ่านหน่อย...
เป็นนิยายที่หลังๆเป็นเกาเหลา(มีแต่น้ำ) จะง้างทีต้องอธิบายกันไปถึงอีกฝ่ายแอบเป็นริดสีดวง สู้กับแค่คนๆเดียวไม่ยอมจบ มาหลังๆนี้รู้เลยยิ่งไม่เคยจบ ต้องพาศิษย์ผู้พี่ ผู้น้อง ลุงป้าน้าอา ไหนจะอธิบายความในใจ สรุป นิยายดึง จบไม่เป็นไปต่อไม่ได้ จุดขายคือรอพระเแกตบ...
หลายวันเลย ไม่มีมาซักตอน เป็นกำลังใจให้ ครับ...
เช้าวันนี้ ได้อ่าน 10 ตอน บวกเพิ่มอีก 2 ตอน รวมเป็น 12 ตอน ขอบคุณอย่างมากเลยครับ...