บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 205

หยวนชิงหลิงมองเขา “จัดการแล้วหมายความว่าอย่างไร”

หยู่เหวินเห้าเล่าเรื่องวันนั้นที่จวนอ๋องจี้ให้ฟังอย่างละเอียดทั้งหมด รวมถึงเรื่องที่ลงโทษแม่นมข้างกายของพระชายาจี้ไปอย่างหนัก แต่ก็เก็บเรื่องที่พระชายาจี้พูดกับเขาในตอนท้ายเอาไว้ คิดแล้วก็ยังไม่วางใจ พูดกำชับว่า “พระชายาจี้หรือคนอื่นๆ หากมาพูดเรื่องอะไรที่เสี้ยมความสัมพันธ์ระหว่างพวกเรา เจ้าอย่าไปเชื่อเด็ดขาด ”

หยวนชิงหลิงพูดยิ้มๆว่า “ข้าไม่ใช่คนโง่ จริงเท็จข้าจะไม่รู้จักแยกแยะได้อย่างไร ”

ในใจของหยู่เหวินเห้ายังคงเป็นกังวลอยู่ดี

เขาดีกับหยวนชิงหลิง หลังจากที่นางรักษาไท่ซ่างหวง นางเคยคิดในใจบ้างหรือไม่ว่า แท้จริงในใจเขานั้นมีแผนการอื่น

เพราะความกังวลนี้ ทำให้อารมณ์ของหยู่เหวินเห้าดิ่งลงทันที

เขาอยากฟังคำพูดจากใจจริงของหยวนชิงหลิง แต่ก็กลัวว่าจะเป็นการให้ความรู้สึกยิ่งปิดยิ่งอยากรู้แก่คนอื่น

น้ำแกงหวานที่เสด็จปู่ส่งมาให้ ทำให้หยวนชิงหลิงมีชีวิตเสมือนอยู่บนสวรรค์อยู่สองวัน

ไม่อาเจียน ยังสามารถกินอาหารได้นิดหน่อย มีคลื่นไส้เป็นบางครั้ง แต่เมื่อเทียบกับช่วงแรก อาการน้อยจนไม่คู่ควรที่จะเอ่ย

อีกอย่าง ภายใต้การวินิจฉัยของหมอหลวง นางสามารถลงจากเตียงมาเดินได้ทุกวัน ไปเดินเล่นในลานได้

แต่ถ้าด้านหลังไม่มีคนตามเป็นโขยง คงจะอิสระมากกว่านี้

หยู่เหวินเห้าที่เมื่อก่อนไม่เคยตื่นเต้น ก่อนออกจากบ้าน คอยกำชับเป็นพันเป็นหมื่นครั้ง โดยเฉพาะกับสวีอีและหมอหลวง ขอแค่นางลงจากเตียงเท่านั้น ด้านหลังนางต้องมีเขาสองคนคอยประกบเอาไว้

ผ่านไปสองวัน หยวนชิงผิงหอบข้าวของมา พูดอย่างดีใจว่า “ครั้งนี้ท่านพ่อขอร้องให้ข้ามาอยู่เป็นเพื่อนท่าน”

“ขอร้อง”หยวนชิงหลิงหัวเราะ รู้สึกว่าหยวนชิงผิงใช้คำพูดได้ตลกมาก

หยวนชิงผิงเลิกคิ้ว “แม้จะเป็นคำสั่ง แต่น้ำเสียงดีขึ้นมากเลย”

หยวนชิงผิงนำข่าวการเคลื่อนไหวของจวนเจ้าพระยามาด้วย

ช่วงนี้แม่เฒ่ากินข้าวได้มากขึ้น ยังขอดื่มยาด้วยตนเอง ทุกวันยังไปเดินเล่นที่สวน

ส่วนพี่ชายหยวนหลุนเหวินก็ถูกย้ายไปที่กรมคลังแล้ว

วันที่ฮูหยินรองสั่งสอนผู้ดูแลบ้าน แม่เฒ่ากลับยื่นมือเข้าไป ช่วยเหลือผู้ดูแลบ้านเอาไว้

หยวนชิงผิงพูดกลั้วหัวเราะว่า “ท่านไม่ได้เห็น สีหน้านางเปลี่ยนไปจนไม่น่าดูในทันที ดวงตาเบิกกว้างมาก ตกใจที่สุด”

“นางตกใจเรื่องอะไร”หยวนชิงหลิงที่กำลังกินบ๊วยแห้ง ถามขึ้น

“แน่นอนว่าต้องตกในที่ท่านย่ายื่นมือออกมายุ่งเรื่องในจวนอย่างไรเล่า จากนั้นท่านย่าเห็นนางอ้าปากตาค้าง ยังบอกกับนางว่าให้ไปเอาบัญชีมาตรวจดู นี่ก็ทำเอานางตกใจจนทำอะไรไม่ถูก”

หยวนชิงหลิงตกใจ “จริงหรือ”

เรื่องตรวจสอบบัญชี เดิมที่เป็นเมียหลวงที่ทำร่วมกับห้องบัญชี แม่เฒ่าจะมาควบคุมเรื่องในบ้านหรืออย่างไร

ฮูหยินรองหลายปีมานี้ น่าจะมีการแอบเอาเงินทองของกองกลางไปไม่น้อย หากจะตรวจสอบบัญชี ฮูหยินรองคงต้องลงจากตำแหน่งแน่

แม่เฒ่าฉลาดมาก หากต้องการจะควบคุมจริงๆ ฮูหยินรองก็ปิดนางไม่ได้

หยวนชิงหลิงดีใจมาก ที่เห็นแม่เฒ่าเป็นอย่างนี้ เห็นได้ชัดว่าจิตใจฮึกเหิมขึ้นมาแล้ว

“ใช่แล้ว ข้าเอาของมาด้วยเยอะแยะเลย ท่านพ่อกับท่านแม่ก็ส่งของมาให้ท่านด้วย ยังมีของท่านพี่อีก”หยวนชิงผิงให้สาวรับใช้เปิดกล่องออก เอาของแต่ละชิ้นออกมา

เจ้าพระยาจิ้งกับฮูหยินส่งหมูทองคำมาให้

ปีหน้าเป็นปีกุน หากตั้งครรภ์ราบรื่นลูกก็จะเกิดในปีกุน ฉะนั้น ทำหมูทองคำมา ก็ถือว่าลงทุนไม่น้อยเช่นกัน

พี่ใหญ่หยวนหลุนเหวินส่งกลองไม้เขย่ามาให้

“พี่ชายทำเองกับมือเชียวนะ”หยวนชิงผิงยื่นให้ กลองไม้เขย่าอันนั้นใช้หนังวัวหุ้มด้านหน้า ลูกดีดสองอันทำมาจากไม้ หยวนชิงหลิงเขย่าดูดัง“ป๊อกๆ”เหมือนเสียงเต้นของหัวใจอยู่เล็กน้อย

ของขวัญชิ้นนี้ตรงใจเหลือเกิน ขณะที่เด็กยังอยู่ในท้องแม่ เสียงดนตรีที่น่าฟังที่สุดคือเสียงเต้นของหัวใจ และเสียงของกลองเขย่าไม้นี้ จะทำให้เด็กน้อยคุ้นเคยและสบายใจ