อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 446

ฉินฟางฟางไม่ได้คิดไว้ว่าเป๋าฮวนยังมีชีวิตอยู่ และก็ยังติดต่อกับเวินซือเหยี่ยน ในขณะนี้เรียกว่าความหึงหวง

เป๋าฮวนเบ้ปากและยื่นมือไปทางฉินฟางฟางโดยตรงและยิ้มอย่างแผ่วเบาว่า: "คุณฉินไม่เจอกันนานเลย"

สำหรับเป๋าฮวนในตอนนี้ เธอไม่มีความรู้สึกอะไรกับคนเหล่านี้มานานแล้ว แม้ว่าเมื่อก่อนเธอจะเกลียดฉินฟางฟาง แต่ตอนนี้ฉินฟางฟางไม่ได้อยู่ในโลกเดียวกันกับเธออีกต่อไป

แม้ว่าเธอยังคงรู้สึกถึงความเป็นศัตรูของฉินฟางฟางที่มีต่อเธอ

“ไม่เจอกันนานเลย เฉินฮวนฮวน” ฉินฟางฟางจงใจเรียกชื่อเดิมของเป๋าฮวนและจับมือทักทายกับเธอ

เป๋าฮวนหัวเราะเบาๆ และพูดแก้ต่างว่า: "ฉันชื่อเป๋าฮวน"

“ขอโทษค่ะคุณเป๋า ฉันคุ้นเคยกับชื่อเดิมของคุณ” น้ำเสียงของฉินฟางฟางค่อนข้างแปลก แล้วถามด้วยความสงสัย: “คุณเป๋า สามปีนี้คุณเรียนอยู่ที่ต่างประเทศหรือ? เพิ่งกลับจีนเหรอ?แล้ววางแผนว่าจะเป็นนักแสดงไหม?”

“ไม่คิด” เป๋าฮวนปฏิเสธโดยตรง

แม้ว่าเธออยากจะเป็นนักแสดง แต่ไม่ได้วางแผนที่จะเป็นตอนนี้ หลังจากถ่ายทำละครเรื่องนี้แล้ว เธอตั้งใจจะตั้งครรภ์อย่างโล่งใจ

“ไม่คิดวางแผน!?” แบบฉินฟางฟางเรียกว่าไม่เชื่อ

ในเวลานี้เวินซือเหยี่ยนเริ่มพูดขึ้นว่า: "ฮวนฮวนเพียงช่วยเหลือ ณ ที่นี้ ถือว่าลองแสดง เธอไม่ได้วางแผนที่จะเข้าสู่วงการอย่างจริงจัง"

แม้ว่าเวินซือเหยี่ยนจะเป็นสุภาพบุรุษ แต่เขาก็เป็นคนฉลาดมากเช่นกัน เขาค้นพบมานานแล้วว่าต้องมีการเสียดสีระหว่างผู้หญิงเหล่านี้

นอกจากนี้ ฉินฟางฟางรู้สึกอิจฉารูปร่างหน้าตาของเป๋าฮวน

เขาไม่ได้มีส่วนร่วมในการคัดเลือกนักแสดง โดยเฉพาะบทบาทร่วมสมทบ เขาไม่รู้แม้กระทั่งพื้นภูมิของนักแสดงทั้งหมด

ถ้ารู้ตั้งแต่แรก เขาจะไม่ยอมให้เป๋าฮวนพบเจอกับคนที่เธอเกลียดชัง

“แล้วคุณเป๋าฮวนวางแผนจะทำงานอะไรหรือ? เรียนต่อต่างประเทศน่าจะสำเร็จแล้วใช่ไหม?” ฉินฟางฟางระงับความทุกข์ในใจและถามด้วยรอยยิ้มหน้าไหว้หลังหลอก

ตัวเธอเอง รวมทั้งอันเยว่และติงเซียงต้องการทราบสถานการณ์ปัจจุบันของเป๋าฮวน

เป๋าฮวนรู้ว่าฉินฟางฟางกำลังสอบถามเกี่ยวกับตัวเอง แต่เธอไม่ต้องการตอบเธอ เพียงพูดเป็นพิธีว่า: "ดูสถานการณ์ ไม่ได้คิดไว้"

"ออ ออ" ฉินฟางฟางมองไปที่เธอเหมือนกำลังชั่งน้ำหนัก

เฉียวหว่านอันและเวินซือเหยียนมองหน้ากัน แล้วลุกขึ้นคุมสถานการณ์: “เอาล่ะพวกเธออย่าเพิ่งคุยกัน พวกเรารอจนหิวแล้ว ไปทานข้าวกันก่อนเถอะ”

……

กลุ่มคนมาถึงที่ร้านอาหารใกล้เคียงอย่างโครมคราม

เดิมทีมีเพียงหกเจ็ดคนที่มาด้วยกัน เวินซือเหยี่ยนมีแผนที่จะเชิญทุกคนมาทานหม้อไฟ แต่ด้วย คำพูดของพวกฉินฟางฟาง ดูเหมือนจะมีคนจำนวนมากขึ้น เวินซือเหยี่ยนจองร้านอาหารจีนและทุกคนก็นั่งอยู่เต็มโต๊ะกลมใหญ่

พนักงานเสิร์ฟกำลังเตรียมที่จะเสิร์ฟอาหาร ทุกคนต่างพูดคุยกันในขณะรออาหาร เวินซือเหยี่ยนไปเข้าห้องน้ำ ติงเซียงได้ริเริ่มพูดคุยกับเป๋าฮวนตามคำแนะนำลับๆของอันเยว่และฉินฟางฟาง

เป๋าฮวนนั่งข้างเวินซือเหยียน ติงเซียงนั่งข้างเป๋าฮวน อันเยว่และฉินฟางฟางนั่งข้างติงเซียง

ติงเซียงยิ้มอย่างกระตือรือร้นและถามด้วยเสียงทุ้มว่า: "ฮวนฮวนเธอรู้จักนักแสดงขั้นเทพเวินได้อย่างไร?"

“จากชุมชนหนึ่ง รู้จักระหว่างเดินเล่น” เป๋าฮวนตอบอย่างเรียบง่าย

ตอนนั้นเธอรู้จักเวินซือเหยี่ยน เธอก็หลงทางอยู่ในบริเวณคฤหาสถ์จริงๆ เวินซือเหยี่ยนพาเธอไปที่หน้าประตูถึงได้รู้จักกัน

“ชุมชนไหน? ฮวนฮวนคุณเพิ่งกลับมาที่ประเทศใช่ไหม? ดูเหมือนว่าผู้ผลิตเวินจะไม่ไปต่างประเทศสินะ” อันเยว่ขัดจังหวะติงเซียง และถามแทรก

"ชุมชนในประเทศ ไม่สะดวกที่จะเปิดเผยชื่อชุมชน" เป๋าฮวนคิดว่านี่คือความเป็นส่วนตัว และเธอไม่จำเป็นต้องตอบคำถามเหล่านี้ของพวกเธอ

ฉินฟางฟางหัวเราะขึ้นแล้วเม้มปากพูดว่า: "ใครบางคนพูดโกหกมั้ง เธอสามารถอาศัยอยู่ในชุมชนเดียวกันกับนักแสดงขั้นเทพเวินหรือ?"

พวกเธอไม่สนใจนักแสดงที่มีชื่อเสียงอีกหลายคนในที่นั้น และการค้นหาความจริงคือเป้าหมายเร่งด่วนที่สุดของพวกเธอในตอนนี้