บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 109

เมื่อจบประโยค เขาหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาแล้วเดินจากไปอย่างเงียบๆทันที

มาเดลีนมองไปที่ด้านหลังของเฟลิเป้ขณะที่เขากำลังจะจากไปแสงสว่างในดวงตาของเธอก็ดับลงทีละนิด ท้ายที่สุดไม่มีอะไรเหลือนอกจากความสิ้นหวังในดวงตาของเธอ

เธอไม่รู้ว่าเจเรมี่จะจัดการกับเธออย่างไร เธอรู้เพียงแค่ว่าวิธีการของเขาจะโหดร้ายมาก

เธอจะไม่มีวันลืมว่าเขาเป็นเหมือนปีศาจจากขุมนรก เขาขุดหลุมฝังศพอีกทั้งยังปล่อยให้ขี้เถ้าของลูกสาวของเขาถูกพัดพาไปตามลมและหิมะ และเขายิ้มออกมาอย่างไม่ไยดีกับสิ่งนั้น

เมื่อเห็นดวงตาสีแดงของมาเดลีนจ้องมองไปยังทิศทางการจากไปของเฟลิเป้ เจเรมี่เริ่มโกรธขึ้นมากกว่าเก่า

“เธอเสียใจมากไหมที่เขากลับไป? มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด เธอทำกับผมราวกับว่าผมตายไปแล้วหรือไง? ผมคือคนที่เป็นสามีของเธอ”

เขาผลักมาเดลีนออกจากอ้อมแขนด้วยความโกรธ

มาเดลีนเดินโซเซและล้มลงข้างโซฟา แก้มที่ได้รับบาดเจ็บของเธอถูกับมุมโซฟาทำให้เธอกัดฟันจนสั่นด้วยความเจ็บปวด

“ทำความสะอาดสถานที่นี้ ไม่ว่าเธอจะทำอะไรให้ผู้ชายคนนั้นกิน ทำมันให้ผมใหม่เดี๋ยวนี้!!”

มาเดลีนลดสายตาลงและยิ้มอย่างขมขื่น “โอเค ตราบใดที่เธอมีความสุข สามีของฉัน เธอสามารถให้ฉันทำอะไรก็ได้”

เจเรมี่มองไปที่มาเดลีนที่ลุกขึ้นช้าๆ ถึงอย่างนั้น เขารู้สึกว่าวิธีที่เธอเรียกเขาว่าสามีฟังดูน่าหมั่นไส้เป็นพิเศษ

ฝ่าอุปสรรคทั้งลมและหิมะ ในที่สุดมาเดลีนไปถึงที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้ออาหารจากนั้นเธอปรุงอาหารให้เจเรมี่ทันทีหลังจากที่เธอกลับมา

มาเดลีนยังเตรียมอาบน้ำให้เจเรมี่ตามความปรารถนาของเขา

เธอไม่กล้าคัดค้านเขา เธอรู้แค่ว่าถ้าเธอไปต่อต้านเขา โชคชะตาของคนรอบตัวเธอก็เป็นได้ว่าจะเป็นคนที่ต้องทนทุกข์ทรมาน

จังหวะที่พอดี ตอนที่มาเดลีนเตรียมผ้าขนหนูผืนใหม่ให้เจเรมี่ ในทันทีนั้น มีอาการปวดท้องน้อยอย่างกะทันหันในขณะที่เธอลุกขึ้นยืน

เธอหมอบลงด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นซีดราวกับหิมะในทันที

“มาเดลีน” เสียงของเจเรมี่ไปถึงหูของเธอ