จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1553

การพ่ายแพ้ของถานหย่งเซิ่งเป็นเรื่องที่เขาเองถึงยังไงก็ไม่เคยคิดว่าจะเป็นไปได้เลย พ่อบ้านเฒ่าที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็มีอารมณ์โกรธอยู่เงียบ ๆ ถ้าหากเขามองเห็นเรื่องผิดสังเกตเหล่านี้ตั้งแต่แรก คงไม่กลายสภาพมาเป็นอย่างนี้ได้

“พวกนายมันสาระเลว！”

พ่อบ้านเฒ่าควักเอามีดปอกผลไม้มาเล่มหนึ่ง “พวกนายล้วนเป็นลูกหลานตระกูลถาน กลับรวมหัวกันร่วมมือมาทำกับเจ้าบ้านตระกูลถาน พวกนายยังมีมนุษยธรรมอยู่ไหม？”

มนุษยธรรม？

ก็เพราะมีมนุษยธรรมนี่ไง ถึงได้จัดการถล่มให้ถานหย่งเซิ่งล้มไป！

ถานเฉิงยี่พูดขึ้นว่า “ถานหย่งเซิ่งจับฉันไปขังหลายปีมานี้ ไหนมนุษยธรรมของเขา？ถานหย่งเซิ่งตอนที่บีบคั้นจนลูกฉันต้องตาย ไหนมนุษยธรรมของเขา？ถานหย่งเซิ่งตอนที่วางยาพิษเมียฉัน ไหนมนุษยธรรมของเขา？ตอนนี้นายมาพูดเรื่องมนุษยธรรมกับฉัน มันจะสองมาตรฐานเกินไปแล้วมั้ง？！”

พ่อบ้านเฒ่าด่าใส่ไปว่า “เขาจะผิด แต่ก็เป็นพ่อของแก！นายแผ่นดินจะให้ฉันบริพารตายฉันฯ. ก็ต้องตาย พ่อจะให้ลูกตายลูกจะไม่ตายไม่ได้！”

ถานเฉิงยี่หัวเราะ “เก็บกลมารยาในความซื่อสัตย์อย่างไร้ความคิดกับกตัญญูโง่ ๆ แบบนี้ขึ้นได้แล้ว ฉันถานเฉิงยี่ไม่ขอเอาด้วยหรอก！”

“หมดกัน หมดกัน จบหมดสิ้นกันแล้ว！” พ่อบ้าเฒ่าสะบัดวาดมีดสั้นออกไป “ฉันจะฆ่าไอ้วายร้ายที่ไม่ซื่อสัตย์ไร้กตัญญูอย่างแกเสีย！”

เขาพุ่งแทงมีดสั้นเข้าใส่ถานเฉิงยี่

แต่เฒ่าโทรม ๆ อย่างนี้ จะมีกำลังการต่อสู้สักเท่าไหร่เอง？

เจียงชื่อแค่ยกมือขึ้นก็ตบมีดสั้นนั้นกระเด็นหลุดมือไปแล้ว ติดตามด้วยหลังมือฟาดใส่ลงไปที่หลังพ่อบ้านเฒ่า พ่อบ้านเฒ่าล้มคว่ำลงกับพื้น

พ่อบ้านเฒ่าร้องไห้คร่ำครวญลั่น

เขาให้ความซื่อสัตย์ต่อถานหย่งเซิ่งอย่างถวายหัว ชาตินี้ก็หวังได้ดูแลถานหย่งเซิ่งให้ได้สุขสบายในบั้นปลาย ไม่เคยคิดเลยว่า ความหวังเพียงสิ่งเดียวนี้ต้องจบสิ้นลง

“นายท่าน ขอโทษด้วย ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ เพราะฉันด้อยความสามารถ ป้องกันดูแลท่านไม่ดี”

คนประเภทซื่อสัตย์อย่างโง่ ๆ แบบนี้เหลืออยู่ไม่มากแล้ว

พ่อบ้านเฒ่าเอาหัวของตัวเองกระแทกลงพื้นอย่างดุดัน เสียงดังปึ้ง หัวสมองแตกทะลัก ชีวิตไปสู่ปรภพ

การตายของพ่อบ้านเฒ่า กลายเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่รั้งการพังทลายของถานหย่งเซิ่ง

เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ไม่มีอะไรพูดต่อแล้ว นั่งหมดอาลัยตายอยาก รอการมาของนายหน้าที่กองกำกับคดี

ไม่นานนัก นายหน้าที่ตำรวจก็รุดมาถึงบริษัทเทคโนโลยีเชิ่งเล่อ พาตัวถานหย่งเซิ่งไป พร้อมกับนำเอาศพของพ่อบ้านเฒ่าออกไป สองคนที่ก่อกรรมทำเข็ญไว้มากมาย ในที่สุดก็ได้รับกรรมสนองอย่างสาสม

ผืนข่ายฟ้าที่คลุมโลก ช่องตาดูเหมือนห่างแต่ไม่มีปล่อยให้รั่ว

พวกเขาทั้งสองต่างก็ต้องสนองกรรมความชั่วร้ายของตัวเองด้วยมูลค่าอันเจ็บปวด

สภาพการณ์ในเมืองหลวง เปลี่ยนไปอย่างถึงที่สุด

ต่อจากนั้นมาหลายวัน ในเมืองหลวงมีการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่โตมโหฬารดั่งฟ้าดินถล่มทลาย

เริ่มต้นด้วย บริษัทเทคโนโลยีเชิ่งเล่อประกาศล้มละลายเป็นทางการ ประธานเจียงชื่อลาออก บริษัทเทคโนโลยีเชิ่งเล่อคงเหลือเพียงเปลือกกระดองว่างเปล่า

ในขณะที่ทุกคนกำลังคิดรอดูเจียงชื่อเดินออกจากเมืองหลวงไปอย่างหดหู่นั้น เรื่องประหลาดมหัศจรรย์เกิดขึ้น

เจ้าบ้านตระกูลถาน-----ถานหย่งเซิ่งถูกฝ่ายนายหน้าที่ตำรวจยื่นฟ้อง คดีฆ่าคนตาย

ตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลถาน ก็จึงว่างลง