จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 848

ทั้งสองยิ้มให้กัน

ไอ้สารเลวสองคนนี้ใช้คำว่า 'ไร้ยางอาย' ได้คุ้มที่สุด นกสองหัวชัดๆ ที่ไหนได้เปรียบกว่าก็วิ่งไปที่นั่น ไม่มีคำว่าอายในพจนานุกรม

ในเวลานี้ เลขาเดินเข้ามาพูดว่า "ท่านประธานกลับมาแล้วครับ แกเรียนเชิญทุกท่านให้เข้าร่วมประชุมด้วยกัน เป็นการประชุมพิเศษของฝ่ายบริหารครับ"

"ประชุมอีกแล้วเหรอ?" หยวนหยาเหว่ยรู้สึกเบื่อหน่ายมาก

การประชุมในครั้งก่อน เป็นผลทำให้เหวยซือถึงกับ 'เละไม่เป็นท่า' แล้วครั้งนี้ใครจะเป็นคนโชคร้ายคนนั้น

"ไปกันเถอะ" เขาลุกขึ้นอย่างอ่อนแรงและไปที่ห้องประชุมพร้อมกับฉังหยัง

เมื่อมาถึงห้องประชุม ทั้งสองก็พบว่าเหล่าผู้บริหารของบริษัทส่วนใหญ่ก็มาถึงกันแล้ว ส่วนฉีเจิ้นประธานบริษัทกับเจียงชื่อก็นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะด้วยกัน

แต่ตามหลักแล้ว ที่นั่งข้างฉีเจิ้นนั้นควรเป็นของหยวนหยาเหว่ยผู้ซึ่งเป็นผู้จัดการทั่วไปคนนี้ แต่ไม่นึกเลยว่าเจียงชื่อจะมานั่งแทนที่เขาได้

นี่มันไม่ให้เกียรติหยวนหยาเหว่ยเลยชัดๆ

"เหอะ!"

หยวนหยาเหว่ยทำเสียงฮึดฮัดไม่พอใจ และหาที่นั่งธรรมดาที่สุดนั่งลงเพื่อแสดงความไม่พอใจของเขา

แต่น่าเสียดายเพราะฉีเจิ้นไม่สนใจเขาเลย

ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น เหล่าผู้บริหารของบริษัทก็มากันครบทุกคน เลขาปิดประตูห้องประชุม และทั้งห้องก็เงียบลง สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ฉีเจิ้น และต่างก็สงสัยกันว่าทำไมฉีเจิ้นถึงต้องนัดประชุมด่วนแบบนี้

ฉีเจิ้นสีหน้าเคร่งขรึมและกวาดมองไปที่ทุกคน

หลังจากเงียบกันสักพัก ฉีเจิ้นก็หัวเราะออกมาอย่างกะทันหันและปรบมือพูดขึ้นว่า "ทุกคนไม่ต้องสงสัยนะครับ ที่ผมเรียกทุกคนมาประชุม ก็เพราะมีข่าวดีจะแจ้ง"