เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1964

“ยังดี ยังดี!”

เจี่ยหมิงตบหน้าอก และพูดเบาๆ

ทันใดนั้น เฟิงเสี่ยวชี่เงยหน้าขึ้น ภายใต้หน้ากากเหล็ก มองไปที่เจี่ยหมิงด้วยสายตารอยยิ้มถ่อมตน

เจอกับเขา ไม่นึกเลยว่าเจี่ยหมิงยังกล้าพูดว่าค่อยยังชั่ว ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเขาจริงๆ

แต่เจี่ยหมิงกลับมีความสุขมากๆ เพราะนี่แทบจะเป็นคู่ต่อสู้ที่ดีที่สุดที่เขาสามารถเลือกได้

มองดูคนอื่นๆที่เหลือ

ประเทศหลงอู่ โฉวล่วน

เซียนบู๊อย่างแน่นอน รู้จักกันในนามความรุ่งโรจน์ของมนุษย์เผ่ามังกร ผลการฝึกตนแข็งแกร่งมีชื่อเสียง ถ้าเจอกับคนคนนี้ เจี่ยหมิงคาดการณ์ว่าตัวเองจะโดนทำร้ายอย่างสาหัส

ประเทศว่านจุน หวงฝู่อู่

นี่ก็คือยอดฝีมือชั้นยอดคนหนึ่ง ทันทีที่ปากกาวิเศษจรดลงมา ท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยลมและฝน เจี่ยหมิงพิจารณาความแข็งแกร่งของตัวเอง ต่อให้เขาหยิบอาวุธวิเศษที่ฉีเซิ่งทิ้งไว้ออกมา ใช้วิชากับค่ายกลภายใน คาดการณ์ว่าก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหวงฝู่อู่ ถึงเวลานั้น ถูกกลุ่มของสัตว์อสูรลวงตาครอบงำ งั้นก็ไม่สนุกเลย

ประเทศตันเซิ่ง เริ่นหยู่

อริยปราชญ์อย่างแน่นอน มีวิชาอย่างไม่รู้จบสิ้น รอบก่อนก็ทำให้เขาดูจนกลัวแล้ว เจอกับคนแบบนี้ เขาอาจไม่มีโอกาสเข้าใกล้ด้วยซ้ำ

ยิ่งไปกว่านั้น เริ่นหยู่เกิดในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของผู้ฝึกชี่ในโลก ประเทศตันเซิ่ง เจี่ยหมิงกลัวจริงๆว่าเริ่นหยู่จะมองออกว่าฝึกทั้งบู๊และชี่ของเขานั้นเป็นการหลอกลวง

ถ้าอย่างนั้น ชื่อเสียงของเขาจะถูกทำลาย

ส่วนซูตงก็ได้ เจี่ยหมิงทำได้เพียงบอกว่าตัวเองยังไม่อยากตาย เผชิญหน้ากับผู้หญิงบ้าคนนี้ เขาสละสิทธิ์ยอมแพ้ดีกว่า

ถ้าเกิดคู่กัน ไม่มีชีวิตอยู่ นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ

คิดไปคิดมา ก็เป็นความจริงที่ว่ามีเพียง“เซินหั่วหวง”เท่านั้นที่เหมาะสมที่สุด

เมื่อพิจารณาจากการต่อสู้ครั้งก่อน เซินหั่วหวงคนนี้ก็ไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ได้เกิดมาจากเก้าประเทศที่ทรงพลัง ไม่แน่อาจจะเหมือนกับเขา ก็มาจากประเทศเล็กๆ

ด้วยเหตุนี้ ก็ยังต้องต่อสู้ในการประลองครั้งนี้

บนใบหน้าของเจี่ยหมิงมีรอยยิ้มเล็กน้อย เขาก็ค่อนข้างสงสัย มีคนตั้งใจจัดการเรื่องนี้หรือไม่

ไม่อย่างนั้น เรื่องดีขนาดนี้ ทำได้แค่ใช้คำว่าโชคชะตามาอธิบายจริงๆ

ตั้งท่าต่อสู้ เจี่ยหมิงตัดสินใจต่อสู้ดีๆในวันนี้

ถ้าหากสามารถชนะได้จริงๆ เป้าหมายของเขาก็จะสำเร็จ

ติดอันดับหนึ่งในห้าของโลก ไม่ต้องพูดถึงชื่อเสียง สามอริยบุคคลมีแนวโน้มที่จะเลือกเขาเป็นศิษย์

ในโลก ก็ย่อมต้องต่อสู้อย่างเต็มที่

เจี่ยหมิงได้ดึงกระบี่ยาวของตัวเองออกมาแล้ว!

อีกสี่คนถอยไป บนเกาะ เหลือเพียงเจี่ยหมิงและเฟิงเสี่ยวชี่ที่สวมหน้ากากเท่านั้น

เฟิงเสี่ยวชี่ถือกระบี่ยาวอยู่ในมือเหมือนกัน ก็เปล่งเสียงพูดออกมาในเวลานี้ “นายชื่อลู่ฝานเหรอ?”

ทันทีที่เสียงนี้ดังออกมา ลู่ฝานด้านล่างก็ใบหน้าเต็มไปรอยยิ้ม

นี่ไม่ใช่เฟิงเสี่ยวชี่จะมีใครได้อีก ดูเหมือนว่าเฟิงเสี่ยวชี่ก็กำลังล้อเล่นกับเจี่ยหมิงอยู่นะ

เจี่ยหมิงเชิดหน้าขึ้น และพูดเสียงดังว่า “ใช่ฉันเอง ทำไม นายกลัวเหรอ?”

เฟิงเสี่ยวชี่หัวเราะเบาๆสองสามครั้ง กระบี่ยาวชี้ไปที่ใบหน้าของเจี่ยหมิงแล้วพูดว่า “ฉันกลัวนายเหรอ? ลู่ฝาน? ฮ่าฮ่า ฉันอยากตีนายมาก!”

ท่ามกลางฝูงชน รอยยิ้มบนใบหน้าของลู่ฝานกว้างขึ้น

คำพูดนี้ของเฟิงเสี่ยวชี่ดูเหมือนจะพูดกับเจี่ยหมิง อันที่จริงก็คือพูดกับเขา

ลู่ฝานแอบพูดเบาๆว่า “ตีฉัน งั้นก็ต้องดูว่านายมีความสามารถนี้หรือไม่”

บนเกาะ เจี่ยหมิงพูดเสียงดังว่า “อยากตีฉันเหรอ? โชว์ความสามารถออกมาหน่อย!”

ลู่ฝานปรบมือในทันที พูดในสิ่งที่เขาอยากจะพูดจริงๆ เจี่ยหมิงคนนี้ทำได้ดีมาก

เฟิงเสี่ยวชี่พยักหน้า และพูดว่า “สบายใจได้ ไม่มีทางทำให้นายผิดหวัง!”

เมื่อพูดเช่นนั้น เฟิงเสี่ยวชี่ก็แทงกระบี่ฟางชุ่นของตัวเองอยู่บนพื้นอย่างกะทันหัน