เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 226

"โอ๊ย ศิษย์น้องลู่ฝานแอบส่งซิก"

หานเฟิงชนไหล่ลู่ฝาน ยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วเอ่ยขึ้น

ฉู่สิงกับฉู่เทียนก็เห็นภาพนี้เช่นกัน ฉู่เทียนตบหัวหานเฟิง แล้วพูดว่า "อย่าเอาความจริงมาพูด"

ตอนนี้ลู่ฝานหน้าด้านพอแล้ว พูดอย่างไม่อายว่า "พวกพี่อิจฉา"

หานเฟิงยืดหลังตรง "อิจฉานายเหรอ ศิษย์พี่นายมีคนหลงรักเป็นหมื่น มีฉายาว่าจ้าวปราบสาว"

ศิษย์พี่ใหญ่ลูบท้อง แล้วพูดว่า "อืม เรื่องนี้ฉันยืนยันได้ ถือโอกาสพูดหน่อยละกัน ถ้าฉันผอมลง ก็เป็นหนุ่มหล่อเหมือนกัน"

ลู่ฝานและคนอื่นหัวเราะออกมา แม้แต่อาจารย์เต้ากวง ก็ยังหัวเราะอย่างมีความสุข

นี่คือบรรยากาศของคณะหนึ่งเดียว ความรักของศิษย์พี่ศิษย์น้องคณะหนึ่งเดียว เป็นมิตรภาพพี่น้องที่ไม่เห็นในคณะอื่น

ถัดมาเป็นนักเรียนยอดฝีมือห้าคนของคณะบังเหิน

สามคนแรกที่ขึ้นมาลู่ฝานไม่รู้จัก แต่สองคนหลังทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าลู่ฝานชะงักไป โดยเฉพาะผู้หญิงที่ขึ้นมาเป็นคนสุดท้าย

จางเยว่หาน!

จางเยว่หานสวมชุดนักบู๊สีม่วงอ่อน เธอดูห้าวหาญและยังคงสง่างาม

ผมสยายพลิ้วไหว ริมฝีปากแดง ดูออกเลยว่าเธอแต่งหน้าอ่อนๆ ก่อนขึ้นมา

ร่างกายมีส่วนเว้าส่วนโค้ง ความงดงามไม่เหมือนกับนักเรียนคณะสงบใจ ที่สวมชุดคลุมยาวปกปิดร่างกาย จางเยว่หานดูมีเสน่ห์กว่า

เธอเรียกเสียงฮือฮาจากนักเรียนชายได้ไม่น้อยเช่นกัน หันมายิ้มอย่างสดใส ความงดงามของรอยยิ้ม ทำให้นักเรียนชายที่ใสซื่อบริสุทธิ์ เพ้อฝันไปทันที

ลู่ฝานมองเธออย่างราบเรียบ เขาไม่รู้ว่าจางเยว่หานทำอย่างไร ถึงโดดเด่นในบรรดายอดฝีมือของคณะบังเหิน

และไม่รู้ว่าทำไมจางเยว่หานถึงกลายเป็นคนหลากหลายบุคลิก จากที่ตอนนั้นเธอใสซื่อบริสุทธิ์มาก

เวลาเป็นสิ่งน่ากลัวจริงๆ มันทำให้คนเปลี่ยนไป จนจำคนสนิทที่สุดในตอนนั้นหายไปแล้ว

แน่นอนว่าจางเยว่หานเปลี่ยนไปอย่างไร ก็ไม่เกี่ยวข้องกับเขา

ทั้งห้าคนขึ้นไป คนที่นำมาคือเอี๋ยนชิง

แววตาโหดเหี้ยม เอี๋ยนชิงมองไปทางคณะหนึ่งเดียวตลอดเวลา

เมื่อกี้เขามองลู่ฝานเดินออกมาจากจวนอากาศธาตุอยู่ตลอดเวลา เขาขยับปาก ลู่ฝานได้ยินเสียงที่ส่งมาจากเอี๋ยนชิง

"ดีมากที่นายไม่ตายอยู่ข้างใน ฉันขอชีวิตนายละกัน"

ลู่ฝานขยับปากเบาๆ เช่นกัน

เอี๋ยนชิงได้ยินเสียงลู่ฝานดังข้างหูอย่างชัดเจน

"วางใจเถอะ ฉันจะไปสั่งสอนนายที่คณะหยินหยาง"

เอี๋ยนชิงหรี่ตาลง

เขาก็ใช้พลังปราณส่งเสียงเป็นเหมือนกันเหรอ