เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 240

ลู่ฝานเดินในเส้นทางบู๊อย่างมั่นคงมาตลอด เขาพยายามรักษาสภาวะนี้ต่อไป

ลู่ฝานซึมซับพลังในเหรียญทองอย่างระมัดระวัง ค่อยๆ กลั่นทีละนิด พยายามควบคุมให้สมบูรณ์แบบ

หลังผ่านไปครึ่งชั่วยาม เจ้าดำยกอาหารออกมา หานเฟิงและคนอื่นได้กลิ่นหอม รีบพากันมากินข้าว

แต่ลู่ฝานไม่ขยับไปไหน ยังคงนั่งนิ่งอยู่ตรงนั้น

ไม่มีใครรบกวนลู่ฝาน พวกเขาเห็นปราณปกคลุมตัวลู่ฝาน ตอนแรกอึ้งไปก่อน จากนั้นแต่ละคนมีรอยยิ้มบนใบหน้า

หานเฟิงพูดว่า "ศิษย์น้องลู่ฝานไม่กินข้าวจะไหวไหม เขาต้องซึมซับอีกนานแค่ไหน"

ศิษย์พี่ใหญ่มองดู แล้วพูดว่า "น่าจะประมาณ 3-5 วัน วางใจเถอะ พลังในตัวศิษย์น้องลู่ฝานเต็มเปี่ยม ถึงแดนปราณนอกแล้ว พลังในตัวคอยหล่อเลี้ยงร่างกายเขาตลอดเวลา ถึงไม่กินข้าวก็ไม่เป็นไร"

หานเฟิงตอบรับ แล้วยิ้มออกมา

"ศิษย์น้องลู่ฝานแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ผมเห็นภาพที่ตามศิษย์น้องลู่ฝานไปกวาดล้างคณะอื่นในอนาคตแล้ว"

ศิษย์พี่ใหญ่ลูบท้องแล้วพยักหน้า "ตอนนี้พละกำลังของศิษย์น้องลู่ฝาน ใกล้ตามฉันทันแล้ว แม้ครั้งนี้ฉันไม่ได้ไปด้วย พวกนายก็สามารถฆ่าไปถึงคณะหยินหยางได้"

ฉู่สิง หานเฟิงและฉู่เทียน ได้ยินศิษย์พี่ใหญ่ขี้เกียจอีกแล้ว จึงตะโกนออกมาพร้อมกัน

"ศิษย์พี่ใหญ่ ไม่ได้คิดจะไม่ไปอีกแล้วใช่ไหม พูดไว้แล้วว่าจะไปกับเราไง"

ศิษย์พี่ใหญ่หัวเราะ "ไปอยู่แล้ว วางใจเถอะ"

อาจารย์อี้ชิงก็หัวเราะด้วย "ฉันจะเอาชุดคลุมบู๊มังกรดำที่ได้มาให้ลู่ฝาน พวกนายมีความเห็นอะไรไหม"

ศิษย์พี่ใหญ่ ฉู่เทียนและฉู่สิงส่ายหน้าเบาๆ พร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า

หานเฟิงไม่ได้พูดอะไร ศิษย์พี่ใหญ่ขมวดคิ้วเบาๆ มองหานเฟิงแล้วพูดว่า "ศิษย์น้องหานเฟิง นายต้องการชุดคลุมบู๊มังกรดำเหรอ"

หานเฟิงรีบพูดว่า "เปล่า ผมไม่ได้ต้องการชุดคลุมบู๊มังกรดำ สิ่งนี้ควรให้ศิษย์น้องลู่ฝาน แต่เสื้อผมเพิ่งโดนไหม้ไป พวกพี่มีใครพอให้ผมได้สักชุดไหม ใส่แบบนี้ไปคณะอื่นคงไม่ค่อยดี ผมไม่เอาของศิษย์พี่ใหญ่นะ คิดว่าผมไม่รู้เหรอว่าพี่ทำมาจากกางเกงบ็อกเซอร์"

ศิษย์พี่ใหญ่อ้าปากค้าง จากนั้นกลืนคำที่จะพูดลงคอไป

อาจารย์เต้ากวงพูดว่า "นายไปซื้อที่เขาวิพากษ์สัก 2-3 ชุดสิ อย่าบอกนะว่าศิษย์คณะหนึ่งเดียว ไม่มีปัญญาซื้อชุดแม้แต่ชุดเดียว"

หานเฟิงพูดเบาๆ ว่า "อาจารย์ เสื้อผ้าที่เขาวิพากษ์ตัวเดียวก็ 2-3 เหรียญทองแล้วนะครับ"

อาจารย์เต้ากวงกระแอมสองครั้ง จากนั้นพูดว่า "ฉันว่าทำจากกางเกงบ็อกเซอร์ก็ดีนะ อู๋เหวยนายยังมีบ็อกเซอร์อีกกี่ตัว"

หานเฟิงสีหน้าหดหู่ ฉู่สิงที่อยู่ข้างๆ พูดว่า "ศิษย์น้องลู่ฝานน่าจะมีเสื้อผ้าอีก 2-3 ตัว ศิษย์น้องหานเฟิง รอให้ลู่ฝานตื่นก่อน แล้วไปถามเขาสิ มีจวนอากาศธาตุในมือ ตอนนี้เขารวยแล้ว"

หานเฟิงตาเป็นประกาย รู้ความหมายจากคำพูดของฉู่สิง

หานเฟิงมองลู่ฝาน แล้วหัวเราะออกมา

เจ้าดำยกถ้วยมาข้างลู่ฝาน เห็นลู่ฝานกำลังฝึกฝนอยู่ เจ้าดำจึงหมอบลงข้างๆ ดันถ้วยไปด้านหน้าลู่ฝาน

มันหวังว่าลู่ฝานจะซึมซับเสร็จเร็วๆ เพื่อชิมฝีมือการทำอาหารของมัน