เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 207

ตอนที่207 ความจริง2

ถึงแม้จะรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็เป็นไปตามที่คาดไว้ เธอยิ้มเล็กน้อย “งั้นก็......แสดงความยินดีกับคุณด้วยนะ”

สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกแปลกใจก็คือ ถึงแม้ว่าบริษัทกู้ซื่อ จะเคยใช้วิธีการสกปรกมากมายขนาดนั้น สุดท้าย เป่หมิงโม่ก็ยังให้บริษัทกู้ซื่อ เป็นผู้รับผิดชอบโครงการ ‘หยิง’

แต่สิ่งที่เธอไม่แปลกใจเลยก็คือ ผู้เข้ารอบตัดสินอย่างยี่เฟิงคนนี้ เธอเชื่อมาตลอดว่า ด้วยพรสวรรค์บวกกับความสามารถของเขา ไม่นานเกินรอเขาจะต้องเจิดจรัสในสายงานนี้อย่างแน่นอน

“ยินดีกับผมเหรอ?” ยี่เฟิงถามอย่างงงงวย “ผมต่างหากที่ต้องแสดงความยินดีกับคุณ เพราะการที่อารองเลือกบริษัทกู้ซื่อ ทั้งหมดเป็นเพราะคุณนะ......”

เธอรู้สึกเจ็บปวดในใจ ดวงตาร้อนผ่าวขึ้นมาโดยไม่ทันตั้งตัว หญิงสาวพยายามหายใจให้เป็นปกติ “เหอะๆ อย่ามาล้อเล่นเลย อารองของคุณเป็นนักธุรกิจที่ฉลาดหลักแหลมมาก เขาจะเลือกใครก็เป็นเรื่องของเขา ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันหรอก”

“......” ยี่เฟิงเงียบไปสักพักใหญ่ เหมือนอยากจะพูดอะไรต่อ แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะจบการสนทนาลง “อื้ม งั้น คุณทำธุระของคุณต่อเถอะ ผมไม่รบกวนคุณแล้ว......อย่าลืม ดูแลตัวเองดีๆนะ”

ตอนยี่เฟิงพูดประโยคสุดท้ายนั้น เธอยังคงรับรู้ได้ถึง ความรู้สึกที่แอบซ่อนไว้ในใจ และความอ่อนโยนของเขาอย่างไม่ยากนัก

“อื้ม คุณก็เช่นกันนะ”

เธอกดวางสายด้วยปลายนิ้วที่สั่นเล็กน้อย

ผู้ชายคนนี้ เคยเป็นรักแรกที่เธอยากที่จะตัดใจ เด็กหนุ่มที่เป็นความหวังเมื่อครั้งเยาว์วัยของเธอ เธอเคยคิดว่า ความรักและความอ่อนโยนที่เขาเคยมีให้ จะตราตรึงอยู่ในสายธารแห่งความทรงจำของเธอ อย่างไม่มีวันเลือนราง......แต่แล้ว มันได้เปลี่ยนไป

ความสัมพันธ์ของพวกเขาค่อยๆแย่ลง สาเหตุหลักก็คงหนีไม่พ้นอารองของยี่เฟิงคนนั้น

ที่ทำให้ตกอยู่ในสภาพหัวมังกุท้ายมังกรยุ่งเหยิงพันวัลกันไปหมด

หากยี่เฟิงรู้ว่าเธออุ้มท้องลูกแฝดของอารองของเขา เขาคงรับเรื่องนี้ไม่ไหวแน่

*

ช่วงพลบค่ำ

กู้ฮอนลงจากรถแท็กซี่ เดินกลับบ้านเช่าหลังใหม่เหมือนอย่างเคย

มีรถเก๋งสีดำจอดอยู่ชั้นล่างของบ้านเช่าหลังใหม่

เธอเตรียมเดินขึ้นไปบนบ้านโดยไม่ได้สนใจรถคันนั้น แต่กลับถูกเสียงเรียกจากใครบางคนหยุดไว้เสียก่อน

“กู้ฮอน!”

กู้ฮอนหันกลับมามองตามเสียงเรียกนั้น หญิงวัยกลางคนในชุดเดรสสีดำ เปิดประตูรถแล้วก้าวลงมาจากรถ

เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นดัง ตึก ตึก ตึก เดินตรงมาหยุดตรงหน้าเธอด้วยสีหน้าที่เกรี้ยวกราดราวจะกินเลือดกินเนื้อเธอ