เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 337

ตอนที่ 337 รู้ตัวเมื่อสายไป1

จากนั้นสีหน้าของเธอก็หม่นลง

เธอคิดไม่ถึงเลยว่า จะเจอกับหยูฟืนที่ซูเปอร์มาร์เก็ตนี้ หลังจากห่างหายกันไปนานถึงสองปี!

เพียงแต่ สองปีมานี้หยูฟืนดูโรยราลงอย่างเห็นได้ชัด!

ใบหน้าดูแก่เฉาลงไปไม่น้อย

การแต่งตัวก็ดูเชยกว่าแต่ก่อนมาก

“ฮอนฮอน เป็นเธอจริงๆด้วย......” หยูฟืนดูจะตื่นเต้นเป็นพิเศษ

กู้ฮอนขมวดคิ้วอย่างได้สติ สองปีก่อนเป่หมิงโม่แอบขโมยหยางหยางไปจากเธอ และเข้าซื้อกิจการของบริษัทกู้ซื่ออย่างเป็นทางการ และคืนสิทธิ์ในการดูแลบริษัทให้กู้อันขีและหยูฟืนสองแม่ลูกนี้ เพื่อแก้แค้นเธอแล้วไม่ใช่เหรอ?

ทำไมสภาพหยูฟืนตอนนี้ดูไม่ดีเท่าที่ควร?

เรื่องราวอดีตอันเลวร้ายค่อยๆ ผุดขึ้นมาตรงหน้าเธอเป็นฉากๆอย่างชัดเจน ราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เอง

ชัดเจนจนเธอไม่มีวันลืมเลือนลงได้ แม่ที่เธอเคยทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างให้นั้น กลับหลอกใช้เธอและเห็นเธอเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งเท่านั้น!

กู้ฮอนชักสีหน้าและพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันไม่รู้จักคุณ!”

จากนั้นเธอก็หันหลังและเดินเข็นรถเข็นจากไป

“ฮอนฮอน......” หยูฟืนรีบวิ่งไปยืนขวางเธอ “ฉันขอโทษ ฉันรู้ว่าเธอคงไม่อยากเจอหน้าฉันอีก......แต่ว่า......แต่เวลาของฉันก็เหลือไม่มากแล้ว สองปีมานี้ ฉันยังคงคิดถึงช่วงเวลาที่เราเคยอยู่ด้วยกัน......ยิ่งคิดก็ยิ่งเสียใจ......ฮอนฮอน ฉันทำผิดต่อเธอเอง......”

หยูฟืนพูดพร้อมน้ำตาที่ไหลรินลงมา

กู้ฮอนชายตามองเธออย่างเย้ยหยัน ก่อนจะยิ้มอย่างเย็นชา “เริ่มแสดงละครอีกแล้วสินะ? เห็นคุณร้องไห้แบบนี้แล้ว ฉันรู้สึกสะอิดสะเอียนมาก......”

เธอเคยโดนน้ำตาของหยูฟืนหลอกมาแล้ว

เธอเคยยอมสละทุกอย่างในชีวิตของเธอ เพื่อผู้หญิงคนนี้มาแล้ว

หากไม่ใช่เพราะหยูฟืน ชีวิตของเธอก็คงไม่ตกอยู่ในสภาพแบบนี้......

ถึงแม้ว่าเธอไม่ได้รู้สึกเสียใจที่ให้กำเนิดลูกของเป่หมิงโม่มาทั้งสามคน แต่ถ้าโชคชะตาสามารถพาเธอย้อนเวลากลับไปอีกครั้ง เธอคงไม่มีวันเลือกเป่หมิงโม่อย่างแน่นอน!

เธอยอมเลือกรักแรกของเธอยังดีเสียกว่า......

“ฮอนฮอน......ฉันรู้ดีว่าตอนนี้ต่อให้ฉันพูดอะไร เธอก็คงไม่เชื่อ......สองปีก่อน คดีของหย่วนซู่ผิง ทำให้เธอต้องถูกควบคุมตัวโดยที่เธอไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย ฉัน......ฉันทำผิดต่อเธอ......หลังจากที่ได้รู้ว่าเป่หมิงโม่เป็นคนช่วยเธอ ฉันถึงได้รู้สึกใจชื่นขึ้นมา......แต่ผ่านไปไม่นาน อยู่ๆ เป่หมิงโม่ก็ประกาศเข้าซื้อกิจการของบริษัทกู้ซื่ออย่างกะทันหัน ตอนนั้นฉันเองก็รู้สึกแปลกใจมาก ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นกับเธอสองคน......จนท้ายที่สุด ฉันได้เห็นข่าวฟ้องร้องเรื่องแย่งลูกชายของเธอกับเป่หมิงโม่ ฉันถึงได้เข้าใจเรื่องราวทั้งหมด......ว่าแท้จริงแล้วพ่อของหยางหยางคือเป่หมิงโม่......ฮอนฮอน เธอรู้ไหมว่าหัวใจของฉันมันเจ็บปวดมากแค่ไหน? เมื่อฉันคิดถึงเรื่องเมื่อ7ปีก่อน ตอนที่ฉันนอนป่วยหนักอยู่ที่โรงพยาบาล ในขณะที่คนในบ้านตระกูลกู้ต่างทอดทิ้งฉันอย่างไม่ไยดี มีเพียงเธอที่คอยอยู่เคียงข้างฉันไม่ห่างไปไหน......”

พอได้ยินแบบนั้นกู้ฮอนก็เร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นกว่าเดิมอย่างลนลาน......

*

กู้ฮอนเดินถือถุงใส่ของใบใหญ่หลายถุง ออกมาจากซูเปอร์มาร์เก็ต

จวบจนมั่นใจแล้วว่าตัวเองไม่สามารถมองเห็นหยูฟืนแล้ว เธอจึงทรุดพิงเข้ากับกำแพงนอกซูเปอร์มาร์เก็ต......

น้ำตาที่อดกลั้นมานาน เริ่มเอ่อล้นลงมาอาบแก้ม

เธอกุมอกอย่างเจ็บปวดเหมือนเดิม

เธอไม่ได้ร้องไห้เพราะสงสารหยูฟืน แต่เธอรู้สึกเจ็บปวดกับเรื่องราวอันเลวร้ายในอดีตอีกครั้งเท่านั้น......

เพียงแต่ เธอคิดไม่ถึงว่าท้ายที่สุดเป่หมิงโม่ก็ขึ้นบัญชีดำกับกู้อันขีและพวกเขา......

เธอคิดว่าความเกลียดที่เขามีต่อเธอนั้น น่าจะทำให้กู้อันขีสองแม่ลูกคู่นั้นมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่าเดิมถึงจะถูก!

ได้ฟังหยูฟืนสาธยายถึงชีวิตที่ยากจนข้นแค้นของตัวเองตลอดสองปีมานี้

ได้ยินหยูฟืนบอกว่าโรคเก่าของตัวเองกลับมากำเริบอีกครั้ง