เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2176

ตอนที่​ 2176 : ราชา​เทพ​ธาตุ​แสง

“เจี้ยนเฉิน​อย่า​ออก​ไป​ ด้านใน​ปลอดภัย​กว่า​ เมื่อ​เจ้าออก​ไป​แล้ว​ เจ้าจะไม่อาจจะ​หนี​ได้​ด้วย​ความ​แข็งแกร่ง​ที่​เจ้ามี” ไค​ยะ​ที่อยู่​ชั้นหนึ่ง​ของ​หอคอย​ นาง​จับ​แขน​ของ​เจี้ยนเฉิน​เอาไว้​และ​พูด​ด้วย​ความกังวล​

เจี้ยนเฉิน​มอง​ไค​ยะ​ด้วย​ความแปลกใจ​ “เจ้าได้ยิน​เสียง​ด้านนอก​ด้วย​หรือ​ ? ” แม้ว่า​ด้านใน​กับ​ด้านนอก​จะแยกกัน​แค่​กำแพง​แต่​มัน​เป็น​มิติ​ต่างกัน​โดยสิ้นเชิง​ เขา​ได้ยิน​เสียง​ด้านนอก​และ​รับรู้​ด้านนอก​ได้​เพราะ​เขา​หลอม​รวม​กับ​หอคอย​อนัตตา​

แต่​ไค​ยะ​รู้​สิ่งที่​เกิดขึ้น​ด้านนอก​ได้​อย่างไร​ ? เจี้ยนเฉินพบ​ว่า​เรื่อง​นี้​มัน​แปลกประหลาด​อย่าง​มาก​

“ใช่ เพราะ​ความ​แข็งแกร่ง​ที่​เพิ่มขึ้น​ ข้า​จึงเริ่ม​รับรู้​ได้​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​ด้านนอก​” ไค​ยะ​ตอบกลับ​ อันที่จริง​แล้ว​นาง​เอง​ก็​ประหลาดใจ​ เพราะ​นาง​พบ​ว่า​เพราะ​ความ​แข็งแกร่ง​ที่​เพิ่มขึ้น​มาอย่าง​รวดเร็ว​นี้​ไม่เพียงแต่​ทำให้​นาง​รับรู้​ได้​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​ภายนอก​หอคอย​ แต่​นาง​ยัง​พบ​ว่า​หอคอย​นี้​ดู​คุ้นเคย​มากขึ้น​เรื่อย ๆ​

เพราะ​แบบนี้​นาง​จึงรู้สึก​ว่า​นาง​ได้​หลอม​รวม​เข้ากับ​มิติ​ใน​หอคอย​อยู่​ตลอด​

เจี้ยนเฉิน​เห็น​ว่า​สิ่งที่​ไค​ยะ​พูด​นั้น​ดู​ประหลาด​ หาก​มัน​เป็น​วัตถุ​เซียน​ขั้นต่ำ​ มัน​คง​ยาก​ที่จะ​ขวางกั้น​การรับรู้​ของ​ไค​ยะ​ซึ่งเป็น​ราชา​เทพ​ได้​ แต่​หอคอย​อนัตตา​ไม่ใช่วัตถุ​เซียน​ขั้นต่ำ​ มัน​เป็น​วัตถุ​เทพ​ขั้นสูงสุด​ แม้ว่า​มัน​จะเสียหาย​แต่​ก็​เป็นไปไม่ได้​ที่​ไค​ยะ​ซึ่งเป็น​เพียง​ราชา​เทพ​จะรับรู้​ได้​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​ด้านนอก​ หาก​ไม่ได้​หลอม​รวม​เข้ากับ​หอคอย​อนัตตา​

เจี้ยนเฉิน​ไม่เข้าใจ​ไม่ว่า​จะคิด​ยังไง​ก็ตาม​ แต่​มัน​ก็​ชัดเจน​แล้ว​ว่า​มัน​ยัง​ไม่ใช่เวลา​มาคิด​เรื่อง​นี้​ เขา​ได้​เอ่ย​ขึ้น​มาว่า​ “ไค​ยะ​ ไม่ต้อง​กังวล​ ไม่มีอะไร​เกิด​ขึ้นกับ​ข้า​หรอก​ หาก​ข้า​เจอ​กับ​อันตราย​จริง ๆ​ ข้า​จะหนี​ไป​ด้วย​ยันต์​ส่งตัว​จักรวาล​”

เจี้ยนเฉิน​เอา​ยันต์​ส่งตัว​จักรวาล​ออก​มาจาก​แหวน​มิติ​ เขา​กำ​มัน​ไว้​แน่น​และ​ออกจาก​หอคอย​อนัตตา​ไป​

ทันทีที่​เขา​ออก​มาจาก​หอคอย​อนัตตา​ เจี้ยนเฉิน​ก็​พบ​กับ​หญิง​ชรา​ใน​ชุด​ธรรมดา​และ​ผมเผ้า​ที่​ยุ่งเหยิง​ปิดบัง​ใบหน้า​ นาง​ยืน​มือ​ไพล่หลัง​รอ​เขา​อยู่​ใกล้​ ๆ

นาง​ไม่ได้​มอง​ไป​ที่​เจี้ยนเฉิน ​ สายตา​ทรง​ความรู้​ของ​นาง​จับจ้อง​ไป​ยัง​หอคอย​อนัตตา​พร้อมกับ​สีหน้าที่​ดู​ซับซ้อน​

“ผู้อาวุโส​ ท่าน​เอง​หรือ​ ? ” เจี้ยนเฉิน​แปลกใจ​ทันทีที่​เห็น​อีก​ฝ่าย​ เขา​ถึงกับ​ผงะ​

เขา​จำนาง​ได้​ทันทีที่​เห็น​ นาง​คือ​คน​ที่​เคย​แลกเปลี่ยน​เกราะ​วัตถุ​เทพ​ที่​เสียหาย​ของ​เขา​บน​ยานอวกาศ​

“เจ้ายัง​มีชีวิต​อยู่​หรือ​ ? ” นาง​มอง​ไป​ที่​เจี้ยนเฉิน​ด้วย​ท่าที​เฉยเมย​ แม้ว่า​จะเคย​เจอกัน​มาครั้งหนึ่ง​ใน​อดีต​ แต่​เรื่อง​เกราะ​วัตถุ​เทพ​ที่​เสียหาย​นั้น​ทำให้​นาง​จำเจี้ยนเฉิน​ได้​

จากนั้น​นาง​ก็​มอง​ไป​ที่​หอคอย​อนัตตา​อีก​ครั้งก่อน​จะพูด​ขึ้น​มาว่า​ “แต่​เนื่องจาก​เจ้ามีมัน​ แม้แต่​การตาย​ก็​คง​เป็นเรื่อง​ยาก​ เจ้าบอก​ข้า​ได้​หรือไม่​ว่า​เจ้าได้​มัน​มาจาก​ไหน​ ? “