เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 345
ดูเหมือนจะไม่พนัน แต่จริงๆแล้วเป็นการพนันที่แท้จริง
และยังชนะไม่มีทางแพ้แน่นอน!
วันนี้ เขาส่งการ์ดเชิญให้ตัวเอง ดูเหมือนว่าเขาอยากสืบประวัติตัวเองให้ชัดเจน!
จู่ๆ
มีรอยยิ้มที่อธิบายไม่ได้บนมุมปากของหยางเฟิงเผยออกมา
เขาพูดกับตัวเอง “เหอเซิ่งหงเอ๋ยเหอเซิ่งหง ถ้าแกอยากสืบประวัติฉัน ฉันก็จะปล่อยให้แกสืบอย่างดี หวังว่าถึงเวลาแกจะไม่ตกใจเกินไปนะ!”
ตัวเองต้องการกวาดล้างพื้นที่สีเทาในเมืองกาสิโน
คนแรกก็คือเจ้าพนันเหอเซิ่งหง!
เหอเซิ่งหงนี้ โหดเหี้ยมตอนที่ยังหนุ่ม มือทั้งสองข้างมีเลือดแปดเปื้อนเต็มไปหมด
ถึงแม้ตอนนี้จะแก่แล้ว ไม่สนใจโลกภายนอกแล้ว ทิ้งทรัพย์สินส่วนใหญ่ของตระกูลเหอให้กับลูกชายตัวเองจัดการ
แต่รับมือกับสุนัขจิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์แบบนี้ ประมาทไม่ได้โดยเด็ดขาด
ต้องฆ่าให้ตายในนัดเดียว!
ไม่อย่างนั้นจะมีปัญหาไม่รู้จบ!
พอคิดแบบนี้
ความอาฆาตไร้ขอบเขต พุ่งออกมาไม่สนโลก
“หยางเฟิง!”
จู่ๆ
ในเวลานี้นี่เอง
หลันซินวิ่งเข้ามาด้วยความโกรธ
เธอชี้ไปที่หยางเฟิง พูดอย่างโมโห “ฉันถามนาย นายจะกลับตงไห่เมื่อไหร่?”
เสือขาวที่อยู่ข้างๆ สีหน้าทำอะไรไม่ถูก
เขาห้ามแล้ว
แต่หลันซินไม่สนใจเลย จะเข้ามาให้ได้
ถ้าเป็นคนอื่น เสือขาวคงฆ่าเขาด้วยหมัดเดียวไปแล้ว
แต่ยังไงหลันซินก็เป็นแม่ยายของหยางเฟิง
ถึงเสือขาวจะมีความกล้าหาญร้อยครั้ง เขาก็ไม่กล้าลงไม้ลงมือกับหลันซินหรอก
หยางเฟิงโบกมือ เสือขาวก็ถอยออกไป
เขามองดูหันซิน ยิ้มเบาพูด “แม่ ถ้าแม่จะกลับไปก็กลับได้ตลอดเวลาเลย ฉันก็ไม่ได้ห้ามแม่!”
“นาย……”
เมื่อได้ยินแบบนี้ หลันซินก็ถึงกับพูดไม่ออก
ถ้ากลับไปคนเดียวได้ เธอคงกลับไปนานแล้ว
แต่ตอนนี้หลันซินหมดเนื้อหมดตัว เธอจะกลับไปยังไง?
และ
ถึงจะกลับไปแล้ว ถึงเวลานั้นจะเผชิญหน้ากับเย่ไห่ยังไง?
ก็ตัวเองตัวคนเดียว ไม่มีเงิน ก็ไม่มีหน้ากลับไปด้วย!
ดังนั้นหลันซินถึงต้องการกลับไปพร้อมกับหยางเฟิงและเย่เมิ่งเหยียน
แบบนี้ยังไงก็ยังมีตัวกันอยู่หนึ่งคน
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ บนตัวหยางเฟิงมีเงิน!
ครั้งนี้เธอแพ้เงินไปเยอะขนาดนั้น แม้กระทั่งทุนของเธอเองก็แพ้หมด
ถ้าไม่คิดหาวิธีหาเงินมาหน่อย ต่อไปจะเล่นไพ่นกกระจอกกับเหล่าภรรยาเศรษฐีพวกนั้นยังไง ขี้โม้!
เย่เมิ่งเหยียนที่อยู่ข้างๆพูด “แม่ ฉันบอกแล้วว่าให้แม่กลับไปคนเดียวก่อน แม่ก็ไม่ยอม! แม่ต้องการทำอะไรกันแน่?”
หลันซินกลอกตา ยื่นมือออกมาข้างหนึ่งแล้วพูดกับหยางเฟิงว่า “อยากให้ฉันกลับไปก็ได้! หยางเฟิง นายให้เงินฉันหนึ่งพันล้าน ฉันจะกลับไปทันที!”
หยางเฟิงหมดคำพูด
แม่ยายของตัวเองแม่งเป็นคนประหลาดจริงๆ
ตัวเองเอาเงินไปแพ้หมด แล้วยังอยากจะหาเอาคืนจากตัวเขา!
ที่สำคัญคือยังทำท่าทีหยิ่งยโสอีก!
ถ้าหลันซินแสดงกิริยาดีกว่านี้หน่อย
เห็นแก่หน้าของเย่เมิ่งเหยียน ให้เงินเธอหนึ่งพันล้านก็ไม่เป็นไนหรอก
ไม่ว่ายังไงสำหรับหยางเฟิงแล้ว หนึ่งพันล้านก็เป็นเพียงแค่เศษเงิน
แต่ตอนนี้หลันซินแสดงกิริยาหยิ่งผยองแบบนี้
ยังอยากจะให้ตัวเองให้เธอหนึ่งพันล้าน?
ฝันไปเถอะ!
“แม่!”
เย่เมิ่งเหยียนก็ตกตะลึงกับคำขอที่ไม่สมเหตุสมผลของหลันซิน เธอรีบตะโกนเรียก
หลันซินจ้องเธอแล้วพูดว่า “แกหุบปากไปเลย!”
พูดอยู่ๆ เธอมองหยางเฟิงแล้วถาม “หยางเฟิง สรุปนายจะให้ฉันหนึ่งพันล้านมั้ย?”
ผ่านเรื่องอะไรมามากมาย
หลันซินรู้ว่า หยางเฟิงนี้ลึกลับไม่เปิดเผย
และ
ที่สำคัญที่สุดคือ และดูเหมือนจะรวยมาก!
ต้องรู้ว่า ตระกูลเย่มีวันนี้ได้ เป็นเพราะหยางเฟิงทั้งนั้น
ถึงแม้หลันซินเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาที่มีความรู้น้อย
แต่ว่า เธอไม่ใช่คนโง่
เกิดเรื่องมากมายขนาดนั้น ถ้าเธอยังไม่เข้าใจ งั้นเธอก็เป็นคนโง่เขลาคนหนึ่งจริงๆ!
ตัวเองเป็นแม่ยายของเขา จะเอาหนึ่งพันล้าน คงไม่มากเกินไปหรอก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก